هوش مصنوعی: این شخص، مانند ابراهیم نیکو و خوب است، زیرا از او جان شیران پر از ترس و هراس بود.

هوش مصنوعی: به او گفت: ای شیر، شمشیر خود را به دست بگیر، مبادا آسیب و گزندی از چشم بدی به تو برسد.

هوش مصنوعی: چرا در پی من هستی و خودت را آزار می‌دهی؟ درد و رنج تو به خاطر من باعث تیرگی و ناخوشی‌ام شده است.

هوش مصنوعی: او گفت: من برای انجام آن کاری که شما به آن اشاره کردید، به اینجا آمده‌ام تا به میر مختار کمک کنم.

هوش مصنوعی: من برای این کار آماده‌ام، چرا که از ابتدا هیچ ترسی نداشته‌ام.

هوش مصنوعی: اگر چنین کاری در شأن یک فرمانروا نباشد، به او خرده‌ای نمی‌گیرد و مرد شجاعی به او تحسین می‌کند.

هوش مصنوعی: روح او همچون باد تند، سریع و بی‌وقفه روان می‌شود و در پی او، انسانی با فضیلت و شریف قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: زمانی که آنها به سپاه دشمن نزدیک شدند، راه را بر آن‌ها مسدود کردند.

هوش مصنوعی: آسمان تغییر شکل داده و به شکل متفاوتی درآمده است، زیرا مردم بدگمان نسبت به آنچه که می‌بینند، برداشت‌های نادرستی دارند.

هوش مصنوعی: با صدای بلند به نگهبان بگو که هیچ‌کس متعرض مسافران و همراهان تو نشده است.

هوش مصنوعی: من همان فرزندی از ربیعه هستم که به بررسی و کاوش در مورد سپاه دشمن مشغولم.

هوش مصنوعی: این مرد هم حتی با اینکه برادر پسر من نیست، اما او دوست و هم‌خون من از دیار خودم است.

هوش مصنوعی: گفتند که فرمان داده است امیر که هر پیامبری را کمک کنیم و دستگیری کنیم.

هوش مصنوعی: خواهش می‌کنم، آیا کمکی هست که بکنم؟ اگر این فرد غریبه باشد یا از سپاهیان ما، او را به نزد او می‌بریم تا از گرد راه دور شود.

هوش مصنوعی: آنها را گرفتند و در آن زمان ننگین به آنها نگاه می‌کردند.

هوش مصنوعی: گفت: خود این مرد پیام‌آور من است؛ نمی‌دانم آیا او دوست من است یا دشمن.

هوش مصنوعی: او این را گفت و سپس دستار مرد حکیم را از پیشانی‌اش برداشت و جادو و سحر را دور کرد.

هوش مصنوعی: وقتی که دل، زیبایی او را دید، به خاطر این که از آتش خوف رنج می‌برد، آن احساس ترس را کنار گذاشت.

هوش مصنوعی: دشمن خداوند به شدت خشمگین شد و گفت: آنها را به صورت حقیر و زبون درآورید و وادار به تسلیم کنید.

هوش مصنوعی: دو نفر که از شانس خوبی برخوردار نبودند، به سرعت گرفتار و تحت حبس قرار گرفتند.

هوش مصنوعی: پس از آن با ابراهیم گفت: وقتی در دامن من افتادی، ای صاحب جادو و سحر چه می‌کنی؟

هوش مصنوعی: آیا به خاطر سخن این فرد بی‌فکر، تو به دنبال کشتن من رفتی؟

هوش مصنوعی: تو نمی‌دانی که خداوند یار ماست، زیرا کردار ما بر اساس راست‌گویی است.

هوش مصنوعی: آن شیر شجاع و بی‌پروا به تو می‌گوید که چشم تو را خداوند پاک بسته است.

هوش مصنوعی: این مرد با شمشیر من نشان می‌دهد که از این لشکر، به سمت من مسیر را پیدا کرده است.

هوش مصنوعی: چنان به خدا ایمان دارم که به زودی به سوی تو بازمی‌گردم.

هوش مصنوعی: من با خون تو می‌شوم و خاک را بر روی سرت می‌پاشم تا زیبایی‌ات را به نمایش بگذارم.

هوش مصنوعی: عامر از صحبت‌های او خندید و گفت: چه نادان و بی‌خود است!

هوش مصنوعی: من فکر می‌کردم که تو مردی خردمند هستی، اما حالا می‌بینم که مانند دیوانگان رفتار می‌کنی.

هوش مصنوعی: در اینجا بیان شده که تو به زنجیرهایی بسته شده‌ای و امکان حرکت آزادانه نداری، به‌طوری که راه تو به آسمان و زمین نیز محدود شده است.

هوش مصنوعی: اگر عاقل هستی، باید بفهمی که من از تیغ تو نمی‌ترسم و به این خاطر که مسلمان نیستم، از تهدیدات تو هراسی ندارم.

هوش مصنوعی: تو را آسمان با تمام زیبایی‌ها و امکاناتش نمی‌تواند از چنگال من رها کند.

هوش مصنوعی: در کوه مردی وجود دارد که با قدرت و شجاعت خود به رخ دیگران می‌کشد و به آنها می‌گوید که بر توانایی‌هایش افتخار می‌کند.

هوش مصنوعی: کار کردن خداوند برای از بین بردن تو آسان است، اما او می‌تواند با خلق تو به اهدافش برسد.

هوش مصنوعی: از سخنان او، عامر به خشم آمد و دنیا در برابر چشمانش تیره و تار شد.

هوش مصنوعی: به نگهبان سخت‌دل خطاب کرده که با تیغ خود، از او خواسته می‌شود تا جان کسی را بگیرد و سرش را جدا کند.

هوش مصنوعی: این باد تا زمانی که شعله‌ای از آتش تیغ الماسگون وجود نداشته باشد، از سر نمی‌آید.

هوش مصنوعی: یک مرد شمشیردار به سمت جلو حرکت کرد و از او سر و صدایی بلند شد که نشان‌دهنده‌ی خطر و تهدید بود.

هوش مصنوعی: یکی از دوستان به آن شخصی که رأی ناپسند داشت گفت: کمی به دانش و علم توجه کن.

هوش مصنوعی: مردی مانند شیر به دام تو افتاده است، که شدت درد او به اندازه‌ای است که جهانی را پر کرده است.

هوش مصنوعی: کسی را با یک زخم نباید کشت، درست مانند اینکه مردی را نمی‌توان با یک ضربه مشت کشت.

هوش مصنوعی: باید او را با یک طناب بلند بالا ببری و به راحتی نگه‌داری.

هوش مصنوعی: همه سپاه او را ببینند و درباره نام و روش و طریقه‌اش سؤال کنند.

هوش مصنوعی: آگاه باشند که مرگ ابراهیم، دلیل احساس ترس و نگرانی در دل‌ها است.

هوش مصنوعی: پس از آن، بدن او را به وسیله تیر و سنگ به نمایش می‌گذارند و لشکر در خون، مانند گل لاله رنگین خواهد شد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که بر اثر اعمال و تصمیمات گروهی، شخصی شجاع و با اختیار بر سر امور به زودی به زمین می‌آید و در موقعیتی قرار می‌گیرد که تحت تأثیر اوضاع و اتفاقات قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: اکنون شب‌های زیادی گذشته و مردان زیادی سفارش‌هایی را به دست کسانی داده‌اند.

هوش مصنوعی: وقتی فردا خورشید از افق بالا بیاید، تو هم باید به عرش بقدرت برسی و به موفقیت دست یابی.

هوش مصنوعی: خداوند دل بد و ناپسند او را به خاطر سخنان نادرستی که گفته بود، تغییر داد و به حالتی مناسب‌تر تبدیل کرد.

هوش مصنوعی: او از خشم فرو نشست و با نگهبان پرده گفت: این دو نفر را به خوبی مورد احترام قرار بده.

هوش مصنوعی: سر و پای آن‌ها را به زنجیر و بند می‌بندند تا محکم و به‌خوبی در روز مشخصی که تعیین شده است، نگه‌داری شوند.

هوش مصنوعی: فردا در جمعی که بیچارگان را در بر دارد، هر دو را به حال آویخته و آشفته درمی‌آورم.

هوش مصنوعی: وقتی که نیاز به دستور مرد بدجنس بود، از همان مکان خود خواسته‌اش را بیرون کشید.

هوش مصنوعی: عامر با صدای بلند به سرفراز گفت: از خدا بخواه که این شب طولانی شود.

هوش مصنوعی: وقتی فردا خورشید طلوع کند، تو با افتخار بر فراز سر خود تاج خواهی گذاشت.

هوش مصنوعی: هرگز سرت دیگر بدن تو را نبیند، مگر در آغوش آتش سوزان.

هوش مصنوعی: ابراهیم گفت: از این توده غمی که دارم، به تو می‌گویم، زیرا این غم نشانه‌ای از نبودن است.

هوش مصنوعی: می‌تواند با ضربه‌های شمشیر من، خون کفن بدنت را در این صبحگاه بپوشاند.

هوش مصنوعی: او این را گفت و حاجتش را برآورد و مانند مرد جاسوسی که در پی بی‌خبران می‌رود، او را کشان برد.

هوش مصنوعی: او هشت میخی را آورد و آنها را به زمین کوبید.

هوش مصنوعی: بر روی میخ‌های آن، دو پای بزرگ و دو دست آهنین به شدت بسته شده است.

هوش مصنوعی: مردی که بسیار دعا می‌کند، برای حفاظت از آنها به نگهبانی برگزیده شده است، همان‌طور که بستگان او به تعدادی زیاد وجود دارند.

هوش مصنوعی: در آن شرایط سخت، ابراهیم خدا را شناخت و او را شکر کرد.

هوش مصنوعی: تو همیشه از دل خدا می‌خواندی که ای کسی که کلید هر مشکلی هستی.

هوش مصنوعی: تو از رازی که در دل دارم آگاه هستی و من جز در جهت رضایت تو تلاش نکرده‌ام.

هوش مصنوعی: با وجود افکار منفی در مورد دین، کمک کن تا از خطر این اژدهای سیاه رها شوم.

هوش مصنوعی: من می‌خواهم که خون نوه پیامبر از این مردم گمراه و بی‌توجه پذیرفته نشود.

هوش مصنوعی: اگر از این پس تو بخواهی، می‌دانی که این تکه خاک را اگر با دست آلودت بکشانی، بالاخره پاک نخواهد شد.

هوش مصنوعی: دلش گرمایی از این گونه داشت و لب‌هایش با صدای حجاز قرآن می‌خواند.

هوش مصنوعی: آن دوست که در زنجیر اسیر بود، با گریه به کسی گفت که ای بزرگ‌مرد با افتخار!

هوش مصنوعی: ای کاش که ما خود را به طور رایگان به زنجیر مشکلات نکشیده بودیم.

هوش مصنوعی: اگر امشب از این زنجیر سخت نجات پیدا نکنیم، زمانی که خورشید بر تخت فیروزه‌ای بنشیند، دیگر جایی برای ماندن نخواهیم داشت.

هوش مصنوعی: بدن ما به یقین مانند سنگی خواهد شد که فردی بدذات و بدجنس به ما تیر می‌زند و ما را مجازات می‌کند.

هوش مصنوعی: می‌گفت و اشک از چشمانش می‌بارید. به او گفتند: تو فرزند بوتراب هستی.

هوش مصنوعی: این بیت به نوعی اشاره به بی‌فایده بودن برخی تلاش‌ها و فریادها دارد. گوینده سوال می‌کند که این همه ناله و زاری چه سودی دارد، و آیا کسی هست که در یاد داشته باشد که زندگی پایدار و ماندگار چیست؟ یعنی آیا کسی هست که توجه به ارزش‌های واقعی زندگی داشته باشد؟

هوش مصنوعی: اگر روز ما در این دنیا به پایان برسد، دیگر نمی‌توانیم از سر و صدا و اعتراضات خود بهره‌ای ببریم.

هوش مصنوعی: اگر زندگی به جای شب به زندانی تبدیل شود، باید با بندهای آن مبارزه کرد و آن را پشت سر گذاشت.

هوش مصنوعی: اگر یک تار موی ما آسیبی نبیند، حتی اگر جهان پر از تیر و تهدید باشد، ما نیز آسیبی نمی‌خوریم.

هوش مصنوعی: بهتر است که دل را درگیر غم نکنیم و از نعمت‌های جهان آفرینش غافل نشویم.

هوش مصنوعی: از سخنان رئیس خود غم مرد بیشتر شد و او از شدت درد نالید و شکایت کرد.

هوش مصنوعی: مدام ناله می‌زد و می‌گفت: دنیا از ما خواسته که چیزی را که در دل داریم، پنهان کنیم.

هوش مصنوعی: مرا به خاطر دوری از کسی که می‌تواند غم‌هایم را کم کند، در چنگال افکاری منفی گرفتار کرده است.

هوش مصنوعی: خویشاوندان و نزدیکان من کجا هستند؟ افراد با ارزش و فرزندان من کجایند؟

هوش مصنوعی: می‌خواهم که در لحظه‌ای خطرناک و پرچالش، دیگران تلاش کنند و مرا از آن وضعیت نجات دهند.

هوش مصنوعی: اگر به قتل برسم، بدنم را به خاک خواهند سپرد و پس از آن، شستشو خواهند داد تا پاک شود.

هوش مصنوعی: متأسفانه کسی را ندارم که در سختی‌ها و غم‌ها همراهم باشد. بعد از مرگم نیز کسی نیست که بر فقدانم گریه کند.

هوش مصنوعی: سپس به شخص مشهور دیگری گفت که ای مرد، آرام باش و گوش به نصیحت او بده.

هوش مصنوعی: دیگر از سرنوشتی تلخ بر خود نغری، به خاطر خود از دادگر یاری نطلب.

هوش مصنوعی: از خداوند خواسته و پناهی بگیر که تو را از این زنجیر آزاد کند.

هوش مصنوعی: از خدا ناامید مباش، چون او هم قفل درهاست و هم کلید باز کردن آن‌ها.

هوش مصنوعی: وقتی این شخص درباره‌ی ستایش پادشاه سخن گفت، سخنانی مشابه آیات نبی در سوره هل أتی را با لحن متفاوتی به زبان آورد.

هوش مصنوعی: از شنیدن آوای قرآن، او موفق شد و بر آن موج خروشان خواب چیره شد.

هوش مصنوعی: وقتی که جسم او خوابیده است، روحش بیدار می‌شود و یک حقیقت ناشناخته برای او نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: چه بگویم درباره آن خواب مبارک؟ که در آن شاهی را دیدم که با جمال و شکوه خدایی نمایان شده است.

هوش مصنوعی: پادشاهی را دید که زیبایی‌اش با نور الهی همراه است، چهره‌اش نماد روشنایی و جان‌افزایی است.

هوش مصنوعی: در همان لحظه‌ای که عشق به اوج می‌رسد، نور خدایی بر سر او می‌تابد و نشان عشق به او عطا می‌شود.

هوش مصنوعی: تمام وجود او غرق در پرستش خداست و هیچ نشانه‌ای از خود او وجود ندارد، جز اینکه او فقط خدا را می‌بیند.

هوش مصنوعی: تن او پر از آهنگ و نغمه است، مانند زنجیرهایی که به هم متصل‌اند، صدای بلند و شگفت‌انگیز «من حقیقت هستم» را به گوش می‌رساند.

هوش مصنوعی: هر کجا که قدمی بر زمینی خوب نهاده می‌شود، آسمان نیز بر آن زمین قدم می‌زند و بر آن سایه می‌اندازد.

هوش مصنوعی: در زیر پای آن شخص تاجدار، جراحات عمیق و آثار زخم‌های شمشیر وجود دارد که به نوعی نشان‌دهندهٔ درد و رنج اوست.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای بزرگ و زیبا بر او نشسته است، پرهایش پر از تیر و زخم است و خونش زمین را به رنگ یاقوت درآورده است.

هوش مصنوعی: زخمی که بر دل ایجاد می‌شود، مثل یک شاخه‌ی ارغوان درخت زیباست، اما مهر و تلخی از آن احساس می‌شود.

هوش مصنوعی: لب زیبایش از چوب دشمن به رنگ کبود درآمد و زخم‌ها در سراسر بدنش را نشان نمی‌داد.

هوش مصنوعی: این شعر به توصیف دو نیمه از یک موجود می‌پردازد که سرش به شکل تاجی از پرندگان است و دو دستش به وسیله‌ خنجری بریده شده است. این تصویر می‌تواند نمادی از تزیین یا زیبایی ظاهری باشد که با یک واقعیت تلخ و دشوار همراه است. به طور کلی، کیفیت تجمل و زیبایی در کنار آسیب و قطعیت را در بر می‌گیرد.

هوش مصنوعی: از دیدن او عقل و هوشش را از دست داد و به شدت گریه کرد، در حالی که از غم و اندوه فریادش به آسمان رسید.

هوش مصنوعی: با دلbroken و به حالت ناله، گفت: ای پروردگارم، جان و سرم و فرزندم فدای تو.

هوش مصنوعی: کسی که تو را به این شکل ویران کرده، چه کسی است؟ که من از قدرت و توان خود بی‌خبر شدم و تمام حواسم به زیبایی تو معطوف شده است.

هوش مصنوعی: هیچ کس جز خداوند چنین زیبایی ندارد که با تماشای او انسان از خود بی‌خود شود و تمام فکر و خیالش را از دست بدهد.

هوش مصنوعی: اگر کسی در زندگی تو اثر منفی بگذارد، چه کسی می‌تواند تو را به وجود آورده باشد که قادر به ایجاد چنین آسیب‌هایی در تو باشد؟

هوش مصنوعی: اگر جبرئیل همانی است که تو می‌گویی، پس چرا بدنش پر از تیر و نشانه‌های جنگ است، مانند بدن یک شریف و دلیر؟

هوش مصنوعی: شاه به او گفت: ای پاکدامن، نه من فرشته هستم و نه آفریدگار جهان.

هوش مصنوعی: من عاشق خدایی پاک هستم که به وسیله عشقش مرا به تکه‌های کوچک تبدیل کرده است.

هوش مصنوعی: زخمی که بر بدن من است، نتیجه‌ی سرنوشت و تقدیر است و این نشانه‌ای از تسلیم و قبول واقعیت‌هاست.

هوش مصنوعی: در میدان عشق، وجودم را با زیبایی‌ها و نشان‌های عشق تزئین کردند و این تزئینات از خون و احساسات من نشأت می‌گیرد.

هوش مصنوعی: حسین (ع) که خالق و پروردگار من است، در مسیر خودش از من چنین خواسته است.

هوش مصنوعی: نیمه شب به سراغت آمدم تا بدانی که من در سختی‌ها و مشکلات همیشه پشتیبانت هستم.

هوش مصنوعی: از قبل به کسی اجازه نده که بر تو تسلط داشته باشد، چون اگر من کنار تو باشم، هیچ نگرانی نخواهی داشت.

هوش مصنوعی: با فرزند مالک صحبت کن و به او بگو که این مرد با ایمان و شریف، جویای نام و احترام است.

هوش مصنوعی: شاه شهید به کسی که معروف و نامدار است سلامتی رسانده و به او می‌گوید: «ای مرد نامور، تو را خبر می‌کنم.»

هوش مصنوعی: تو را و مختار را که کسی است با دانش و توانمندی و همچنین دو مرد پرخیر و برکت که دیندارند، باید ستود.

هوش مصنوعی: پیامبر (ص) همواره حامی و پشتیبان حضرت علی (ع) بود و در کنار او به حمایت از حضرت حسن (ع) و عذرخواهی از حضرت فاطمه (س) می‌پرداخت.

هوش مصنوعی: خوشبختی و سربلندی حسین (ع)، به خاطر شماست و برکت و خوبی‌ها از وجود شما ناشی می‌شود.

هوش مصنوعی: به خاطر انتقام از دشمنان دین، من دلم شاد است و جانم را به جان آفرین سپرده‌ام.

هوش مصنوعی: از هر زنجیری که تو را در بند کرده، آزادیت را نشان می‌دهم. نگران شیر یا اژدها نباش!

هوش مصنوعی: در این کار با قاطعیت و صداقت عمل کن و از دیگران و اندوه‌هایشان دوری کن.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که اگر کسی به بدی و رفتار ناپسند گرفتار شده، باید تلاش کند تا آن را کنار بگذارد و از آن رها شود، حتی اگر این کار سخت باشد. در واقع، او باید به مسئولیت‌های خود عمل کند و از چهارچوب‌ها و محدودیت‌های خود بیرون بیاید.

هوش مصنوعی: ای دل ستمدیده، خوشحال باش که من تو را از این بندها و مشکلات آزاد خواهم کرد.

هوش مصنوعی: وقتی این را گفت، آن تشنه‌کام مانند آب حیات از چشمانش پنهان شد.

هوش مصنوعی: وقتی پادشاه رفت، آن مرد آگاه از خواب بیدار شد و نگاهش از غم و اندوه پر از اشک شد.

هوش مصنوعی: او در حال صحبت بود و اشک از چشمانش می‌ریخت و آرزو می‌کرد که ای کاش تا روز قیامت در خواب بود.

هوش مصنوعی: بخوابید و خوش بگذرانید، زیرا که من از بیداری و ناامیدی خسته‌ام. پزشک هم به خاطر بیماری‌ام از سر من دور شده است.

هوش مصنوعی: آیا چشمانت با من دشمنی دارند؟ نه، این طور نیست، پس جادوی محبت تو را در بر گرفته است.

هوش مصنوعی: اگر درها را به روی من باز کنی، نور و روشنایی به زندگی‌ام جریان می‌یابد؛ اما اگر آن‌ها را ببندی، عدالت و روشنایی از من دور می‌شوند.

هوش مصنوعی: گاهی بر دیده‌بان نفرین می‌فرستد و گاهی بر شاهان سلام و درود می‌فرستد.

هوش مصنوعی: او به شدت بر آن پادشاه زخم‌دار گریه و ناله می‌کرد.

هوش مصنوعی: وقتی سپهبد درخواست ناله و شکایت او را شنید، از دو ناظر متوجه خونریزی او شد.

هوش مصنوعی: به او گفت: ای مرد، آرام باش و صبر کن، از دست خدا بهره‌مند شو.

هوش مصنوعی: مردان به مرگ فکر نمی‌کنند، چون می‌دانند که هر موجود زنده‌ای روزی باید ترکش کند.

هوش مصنوعی: به‌خصوص که اگر کسی در راه خداوند بمیرد، این مرگ برای او آرامش جان به همراه دارد.

هوش مصنوعی: مردی به دیگری گفت: ای خوش‌بخت، من چنین نگرانی و اضطرابی برای حفظ جانم ندارم.

هوش مصنوعی: من از این حالت خواب و بیداری ناله‌ام به خاطر خوابی که دیده‌ام و خیلی ناراحتم.

هوش مصنوعی: من از دوری محبوبم دلم زار و پریشان است، همان محبوبی که در خواب او را دیدم و حالا در غم فراقش به سر می‌برم.

هوش مصنوعی: از او که در زندگی موفق و معتبر است بپرسید که آیا بیدار هستی و در خواب چه چیزهایی دیده‌ای؟

هوش مصنوعی: او تمام مدت درباره خواب‌هایی که دیده و سخنانی که از پیشوای دین شنیده صحبت می‌کند.

هوش مصنوعی: ابراهیم از آن خبر خوش خوشحال شد و دلش از هر ناراحتی رها گشت.

هوش مصنوعی: قضا همان نیاز و خواسته‌ای است که مرزبان بر آن نظارت دارد و در واقع به روزی که آن نیاز برآورده می‌شود، وابسته است.

هوش مصنوعی: شنیدی که حرف‌های آن‌ها باعث شد دلش از آن خواب ناامید کننده پر شود.

هوش مصنوعی: او به خود گفت: ای کاش یکی از روی پیمان تو شرمنده باشد و حیا کند.

هوش مصنوعی: این افراد خودشان بر راه درست قرار دارند، نه کسانی که خواهان قتل حسین (ع) بودند.

هوش مصنوعی: اگر تو کسی را به خاطر خونش تحت کنترل داشته باشی، مانند این است که خود را به او آسیب می‌رسانی.

هوش مصنوعی: وقتی پیامبر از تو بپرسد که چرا در چنین گمراهی هستی، چه پاسخی خواهی داشت؟

هوش مصنوعی: وقتی که آبِ ایمان خراب شد، دلش که پر از نورِ علی است، گلش را به فروش گذاشت.

هوش مصنوعی: مردی به نزد ابراهیم راد آمد و به او گفت: ای بزرگوار پاک و نجیب.

هوش مصنوعی: برای من داستان‌ها و گفت‌وگوهایی را تعریف کرده‌اید که شما درباره خوبی‌ها و بدی‌ها با هم صحبت کرده‌اید.

هوش مصنوعی: مردی که خواب دیده بود، همان خواب را به دیگران گفت و همان شخص هم به او پاسخ داد که بزرگ‌تر (رئیس) آن را تأیید کرد.

هوش مصنوعی: دل من تحت تأثیر رازهای پیچیده و شگفت‌انگیز تغییر کرده و نور ایمان در آن تابیده است.

هوش مصنوعی: من از گذشته نسبت به علی (ع) دشمنی داشته‌ام و این کینه‌ورزی را به دوستانش انتقال می‌دهم.

هوش مصنوعی: اکنون من با روح و جان خود، از طرف بنده حیدر (علی) به یاری فرزندان پیامبر آمده‌ام.

هوش مصنوعی: من آرزو دارم که تو مرا بپذیری و یکی از یاران قدیمی‌ات قرار دهی.

هوش مصنوعی: ابراهیم (علیه‌السلام) او را پذیرفت و از اعمال نادرست او گذشت و فرصتی برای توبه به او داد.

هوش مصنوعی: وقتی آن مرد به عهد و پیمان خود در ایمان وفادار ماند، از بندهای دست و پای آنها آزاد شد.

هوش مصنوعی: برای هر دو دلیر، سلاح‌هایی که نیاز است مانند شمشیر و تیر بیاورید.

هوش مصنوعی: او گفت: از این سپاه بدخواه امشب به دنبال راهی برای نجات باشید.

هوش مصنوعی: سلام مرا به مختار فرخ برسانید و به او بگویید که نام من چیست.

هوش مصنوعی: در آن لحظه‌ای که از اینجا بروم و جانم را بگیرند، از قصاص و کشتن من بگذرند.

هوش مصنوعی: سالار جنگ به او گفت که تو تحت حمایت و حفاظت خداوند هستی.

هوش مصنوعی: روح نبی از تو راضی باشد و برای تو آرزوی سلامتی و خوب بودن دارم. امیدوارم هر دو جان تو به آرامی وداع کند.

هوش مصنوعی: گفتند این را و سپس با خوشحالی از آنجا به سوی کوفه رفتند، مانند باد.

هوش مصنوعی: پس از آنکه مدتی از آن مکان دور شدند، منادی با صدای بلندی از دلش ندا داد.