هوش مصنوعی: وقتی حق‌پرستان این موضوع را شنیدند، تمام وجود خود را برای تصرف و به دست آوردن آن آماده کردند.

هوش مصنوعی: همه خیمه‌ها و چادرهای بی‌مقدار را بر روی پشت اسبان بار کردند.

هوش مصنوعی: دست اسیران را به زنجیر بستند و آن‌ها به سوی کوفه رفتند، در حالی که از خطرات دور بودند.

هوش مصنوعی: وقتی مختار خبر را شنید، به همراه سپاهش به سوی او آمد و در یک مایل راه به استقبالش رفت.

هوش مصنوعی: وقتی ابراهیم چهره او را دید، از شادی صورتش مانند گل شکفت و جلوه‌ای زیبا پیدا کرد.

هوش مصنوعی: از اسب پیاده شد و او را به نماز برد. از عمل او شرمنده شد و سرش را پایین انداخت.

هوش مصنوعی: او از بار سنگین سفر پایین آمد و به آرامی دو دستش را دور خودش حلقه کرد.

هوش مصنوعی: به آن‌ها گفت مردان، سواران، دلیران، ای جوانان، بیایید!

هوش مصنوعی: نمی‌دانم چگونه باید تو را ستایش کنم، زیرا از پس این سختی‌ها، چطور می‌توانم از تو تشکر کنم.

هوش مصنوعی: تو جان منی و هم هوش و آرامش من، از زیباییت نشأت گرفته است آرامشم.

هوش مصنوعی: پرچم سروری من از وجود تو و قدرت توست، مانند شیر خورشید که درخشان و پر افتخار است.

هوش مصنوعی: در این حسادت تو، من بختی هستم که مانند سروی در میان لشکری و تو دوست و یار من در زندگی هستی.

هوش مصنوعی: به خاطر تو مردانگی خود را به نمایش گذاشته و پیروز میدان جلال و شکوه تو شده‌اند.

هوش مصنوعی: همچون تو که مردی از مردان، همیشه پایدار باش و از تو نام ایمان بیشتر و بزرگ‌تر شود.

هوش مصنوعی: سالار شمشیرزن به پادشاه گفت: ای پادشاه، تو بر روح و جسم من سلطه داری.

هوش مصنوعی: اگر من آسمان باشم، تو زمین من هستی و اگر من از آسمانی‌ها باشم، تو از کهن‌ترین‌ها به شمار می‌آیی.

هوش مصنوعی: تو حاکم هستی و من نوکر توام، از جان و دل به تو خدمت می‌کنم و تصمیماتت را به طور کامل می‌پذیرم.

هوش مصنوعی: خداوند برای انتقام خون خودش تو را به عنوان بهترین انتخاب کرده است و جهان را به خاطر تو به وجود آورده است.

هوش مصنوعی: در چنین شرایطی، یار تو باعث شد که من دچار درد و رنج بشوم و زهر بدی به دنیای من تحمیل کند.

هوش مصنوعی: هر کس که شبیه من است و از مهمانان دنیای توست، باید جان خود را در راه تو فدای کند.

هوش مصنوعی: با این کار، امیدوارم خداوند یاری‌گر تو باشد و پیروزی بر دشواری‌هایت نصیب‌ات شود.

هوش مصنوعی: تو همچون شاهی هستی که بر سرش باد افسر می‌وزد و مانند گلادیاتوری در میدان نبرد، از آسمان بر آن بارگاه فرمانروایی می‌کنی.

هوش مصنوعی: امیر به خوشحالی و خنده گفت: ای چرخ (زمان) که تو در دام من گرفتار شده‌ای.

هوش مصنوعی: بگو چه کردی و چه اتفاقی افتاد؟ در این نبرد چه پیش آمد؟

هوش مصنوعی: او همه آنچه را که انجام داده و دیده بود، به زبان آورد. سپس بستگانش را پیش خود فراخواند.

هوش مصنوعی: امیر فرخ به آن گروه که اسیر بودند، نیکی و سپاس گفت و سپس آنها را آزاد کرد.

هوش مصنوعی: هر کسی که به آزادی دستور داد، بر پیشانی او نشانی از سرنوشت گذاشت.

هوش مصنوعی: آزاد کردن مختار از این کار، باعث برقراری عدالت در دنیا شد.

هوش مصنوعی: سپس او حلقه‌ای از فولاد خالص به گوش آنها قرار داد.

هوش مصنوعی: هر یک را آنچه که باید می‌داد، داد و سپس پرچمی را به سمت کوفه بر افراشت.

هوش مصنوعی: حال دوباره به آن داستانی که عالم راستگو نوشته باز می‌گردم.

هوش مصنوعی: زمانی که مصعب فرزند مالک از میدان نبرد فرار کرد، باران به اندازه‌ای بارید که تمام خاک و گرد و غبار را شسته و با آب خود شسته شد.

هوش مصنوعی: بیا به بصره برویم و از نگرانی‌ها و دردهای زندگی کمی دور شویم، زیرا اینجا رازی پنهان داریم که به ما کمک می‌کند.

هوش مصنوعی: پس از مدتی، او گفت که نویسنده را بیاورند و ظرف مشک و پارچه حریر را گذاشت.