هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که باید بین دوست و دشمن یکی را انتخاب کنم، آیا او پیام‌آور خوبی است یا اینکه مثل موجودی زشت و شرور به نظر می‌آید؟

هوش مصنوعی: وقتی این فرمانده این را شنید، از درگاه به سمت زندان رفت.

هوش مصنوعی: در زندان، آن شیر قهرمان که بال‌هایش بسته شده بود، به درگاه خداوند بزرگ و با شکوه می‌گفت:

هوش مصنوعی: برادر، برادرانه بر من لطف کن و از تسلیم شدن به دشمنم جلوگیری کن.

هوش مصنوعی: ای دادگستر قضا، تو وضعیت این خدمتگزار خاندان مرتضی را تغییر ده.

هوش مصنوعی: من از این افراد می‌خواهم که خون شاه را بریزید و دشمنان علی (ع) را نابود کنید.

هوش مصنوعی: سالاری که همیشه در حال تقاضا و درخواست است، به زودی کسی به بالین او می‌آید و او را می‌خواهد.

هوش مصنوعی: به تیزی شمشیر، به خالق جهان ناسزا گفتی و این کار تو به هیچ وجه شایسته نیست.

هوش مصنوعی: وقتی صدای او به گوش فرمانده رسید، او از خشم پر شد و دلش به شدت آزرده شد.

هوش مصنوعی: از غیرت او، موی سرش از بین زره‌اش بیرون زده و نمایان شده است.

هوش مصنوعی: به زانو درآمد و با صدای رعدآسا آن بند را تکه‌تکه و قطع کرد.

هوش مصنوعی: او به شدت تلاش کرد و با یک ضربه شمشیر از هم جدا کرد آن سر را که پراز کینه و دشمنی بود.

هوش مصنوعی: وقتی غلامان عامر این وضعیت را دیدند، دور یل بیقرین جمع شدند.

هوش مصنوعی: بزرگ‌منشی با تیغی به مانند الماس از آن بداندیشان، خون به زمین ریخت.

هوش مصنوعی: در یک لحظه از آن‌ها جدا شد و سپس تصمیم گرفت به محل خود بازگردد.

هوش مصنوعی: مرد جوان شاد و خوشحال، با روحی روشن و سرشار از زندگی، به سمت لشگر خود قدم برداشته است.

هوش مصنوعی: ناگهان در مسیر، مردی را دید که از دلش ناله و آهی بلند می‌کشید.

هوش مصنوعی: وقتی او را در حال جنگ دید، آن دلاور از او پرسید: ای مردی که در دشت هامون می‌جنگی!

هوش مصنوعی: کسی که در برابر بی‌عدالتی و ظلم به شدت فریاد می‌زند، چه کسی است؟ این‌گونه گریه و زاری شایسته مردانگی نیست.

هوش مصنوعی: گفت: این لشکر به خاطر ظلم و ستمی که به راه آورده، با اهل دین دشمنی و کینه دارند.

هوش مصنوعی: با افتخار پرسید: ای بیچاره، چه کسی را می‌شناسی که بتوانی برای خود رهبر انتخاب کنی؟

هوش مصنوعی: این بیت به نوعی به افرادی اشاره دارد که خود را خارج از دین و ایمان می‌دانند و در عین حال، دیگران را به خاطر اعتقاداتشان مورد قضاوت و سرزنش قرار می‌دهند. به عبارت دیگر، نویسنده به تضاد میان قضاوت خود و وضعیت واقعی آن افراد پرداخته و نشان می‌دهد که ممکن است کسانی که خود را بی‌دین می‌دانند، در واقع، به راستی از بعضی ویژگی‌های مثبت برخوردار نباشند.

هوش مصنوعی: او گفت: اگر نمی‌شناسمت، تو کیستی و به کدام راه می‌روید و در چه وضعی به سر می‌بری؟

هوش مصنوعی: اما من راهی برای پنهان کردن ندارم، زیرا این روش زندگی من در جهان است.

هوش مصنوعی: من پیرو درگاه امام علی (ع) هستم و با دوستان او به نیکی رفتار می‌کنم.

هوش مصنوعی: دشمن علی، دشمن من است و من در کنار خدا قرار دارم، نه اینکه شیطان باشم.

هوش مصنوعی: در این دنیا هیچکس غیر از شیر خدا (علی) برای من شاه و پیشوای حقیقی نیست و به جز مسیر او، هیچ راهی وجود ندارد.

هوش مصنوعی: وقتی که فرمانده سخنان او را شنید، جانش به شدت بلند شد و از خوشحالی در دلش احساس شعف کرد.

هوش مصنوعی: صورت و پیشانی او را بوسید و از چهره‌ی نورانی‌اش سرشار از خوشحالی شد.

هوش مصنوعی: از تو می‌پرسم که از این جمعیت بدصفت بگو چه ظلم و ستمی بر تو رفته است؟

هوش مصنوعی: او گفت: در این شهر دلتنگ و بی‌احساس، مادری ناتوان دارم.

هوش مصنوعی: من به سرعت چیزهای خوراکی را برداشتم که با آن خورش، از آسیب و خطر در امان بمانم.

هوش مصنوعی: این لشکر از من بهره‌برداری کردند و من از آن پیرزن شرمنده شدم.

هوش مصنوعی: در این دشت هیچکس را مانند یارم ندیدم که غم‌هایش را با کسی در میان بگذارد. به همین خاطر، از او خواستم که به دادم برسد.

هوش مصنوعی: اسپهبد معروف به او گفت: آیا به خاطر فرد خودخواهی به اینجا آمده‌ای؟

هوش مصنوعی: من از خدمتگزاران خداوند و دین او هستم که در این دنیای مادی قرار داده شده‌ام.

هوش مصنوعی: در اینجا شاعر می‌خواهد بگوید که من نشان می‌دهم که چه چیزی از غم و درد تو سرچشمه می‌گیرد، و آن همان بی‌کسی و ناتوانی مادر توست.

هوش مصنوعی: او این را گفت و سپس آن نامدار از میان کمربند پرزرق و برقش چیزی را بیرون آورد.

هوش مصنوعی: او به او گفت: من هم به تو می‌گویم که من همان کسی هستم که از خاندان تو هستم و بنده‌ات می‌باشم.

هوش مصنوعی: آیا براهیم، تو خبر داری؟ من کسی هستم که با دشمن علی (مرتضی) دشمنی می‌کنم.

هوش مصنوعی: مرد به امیر دلیر گفت: تو آنقدر شجاع و قدرتمند هستی که حتی شیر نیز از ترس تو می‌نالد.

هوش مصنوعی: آسمان به خاطر تیرهای تو زخم‌هایی دارد و افکار منفی در دین، دشمن زندگی تو هستند.

هوش مصنوعی: در اطراف تو، دام‌هایی گسترده‌اند و هیچ‌کس جز برای کشتن تو به دنبال هدف و کام خود نیست.

هوش مصنوعی: فرد بداندیش هرگز آرامش ندارد و نمی‌تواند از چیزهایی که برایش خوشایند نیست، لذت ببرد.

هوش مصنوعی: چرا به تنهایی به دشت آمدی؟ چرا باید به سادگی از جان خود بگذری؟

هوش مصنوعی: او گفت: برای شکار، دیشب به بیرون آمدم.

هوش مصنوعی: از همراهان و گروه خود جدا شدم و اکنون به سمت آرامگاه می‌روم.

هوش مصنوعی: او این را گفت و با آن مرد خداحافظی کرد و به سمت لشگر خود رفت.

هوش مصنوعی: وقتی که آسمان روشن و سرشار از زندگی شد، فرمانده با قدرت و شکوه به میدان جنگ آمد.

هوش مصنوعی: تو گفتی که او مانند موسی در کوه طور است و چهره‌اش نمایانگر نور و زیبایی است.

هوش مصنوعی: وقتی سربازان او را از دور دیدند، مانند هندو که تابش درخشان خورشید را می‌بیند.

هوش مصنوعی: به احترام بزرگی‌اش، همه با نیاز و دلخواه به پیش او نماز می‌گذارند.

هوش مصنوعی: به تو گفتند: ای میر، تو به خوبی و خوشی آمده‌ای و با روحیه شاداب و برکت الهی در میان ما هستی.

هوش مصنوعی: بگو چه اتفاقی برایت در این سفر افتاد؟ با دشمن نابکار چه کردی؟

هوش مصنوعی: خوشبختی تو به حدی است که امیدوارم بتوانی بر خشم خود مسلط شوی و بر آن غلبه کنی.

هوش مصنوعی: اگر همه جا پر از نیروی تو شود، دوباره از میدان جنگ پیروز باز خواهی گشت.

هوش مصنوعی: تو مانند ستونی هستی که دل و روح را نگه می‌دارد، مبادا که این ستون دلیری، سقوط کند.

هوش مصنوعی: من از زمین و دنیای بی‌احساس فاصله می‌گیرم و می‌خواهم تنها در دنیای خودت باشم. دشمنی من در زندگی‌ام به خاطر وجود توست.

هوش مصنوعی: تمام سپاس‌ها را به خدا اختصاص دادند، زیرا او از چنگال ظالمان محافظت می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی شب به پایان می‌رسد و باد می‌وزد، شمع آسمان خاموش می‌شود و ماه با چهره‌ای درخشان خود را نمایان می‌کند.

هوش مصنوعی: بزرگان در آرامش و خواب به سر می‌برند، ولی تو باید بیدار باشی و هوشیار.

هوش مصنوعی: در تمام شب، دل من به شدت در حال ناله و افسوس بود و لب نای زن، پر از حس دلتنگی و پریشانی بود.

هوش مصنوعی: وقتی که روز به پایان می‌رسد و شب می‌آید، مانند این است که آغوش شب به ما نمایان می‌شود، همان‌طور که خرماهای شیرین از درخت نخل نمایان می‌شوند.

هوش مصنوعی: فرزند مالک دبیر، نامه‌ای را با دقت و مهارت نوشت.