هوش مصنوعی: دهی در پشت کوه وجود داشت که گروهی به سمت آن راهی شدند.

هوش مصنوعی: اهل آن روستا افراد خوبی نیستند و یهودی که به نام غریر بن هارون شناخته می‌شود، فردی بزرگ و برجسته است.

هوش مصنوعی: سپاه ظلم به نزديك آن ده ماندند و با اسیران غم‌زده حضور داشتند.

هوش مصنوعی: در تاریکی شب که آسمان به رنگ سیاه درآمد و ماه از پشت ابرها نمایان شد.

هوش مصنوعی: آیا شهربانو، همسر امام، آفریدگاری با نام شیرین بود؟

هوش مصنوعی: چهره‌ای داشت پنهان و صحبتش جذاب بود، انگار که از روی خجالت آفریده شده است.

هوش مصنوعی: چهره ماه مانند او به قدری درخشان و زیباست که شیرین، دختر ارمن، به او افتخار و عشق می‌ورزد.

هوش مصنوعی: این بیت به اشاره به بخشش و بزرگواری خانمی دارد که با عطوفت خود به امام و دیگری آزادی و آسایش می‌بخشد و نقش مهمی در زندگی انسان‌ها ایفا می‌کند.

هوش مصنوعی: در آن روز، زنی بلندمرتبه و با وقار، جامه‌ای زیبا و گرانبها به تن کرده بود که با جواهرات زینت شده بود.

هوش مصنوعی: فراتر از این، آنچه را که آن کنیز با سخاوت به دست آورده، چیزهای بسیار زیادی است.

هوش مصنوعی: در این روز، با چشمانی پر از اشک به نزد بانوی غمگین و داغدار آمد.

هوش مصنوعی: او گفت: ای بانوی غم، غم تو آنقدر بر من تاثیر گذاشته که جانم را از دست داده‌ام، اما صبر می‌کنم.

هوش مصنوعی: تو دختر پادشاه و بسیار ارجمند هستی که فرمان تو همچون نور و زیبایی بر مهتاب و خورشید جاری است.

هوش مصنوعی: در این لباس کهنه‌ای که به تن دارم، سزاوار است که خون خود را به خاطر چشم‌هایی که من را می‌بینند بریزم.

هوش مصنوعی: وقتی به یاد می‌آورم آن زیور زیبایی را که به من دادی در بین زنان عرب.

هوش مصنوعی: دل من مانند لعل ذوب شده خون می‌شود و اشک‌های گرانبها مانند یاقوتی ناب از چشمانم سرازیر می‌شود.

هوش مصنوعی: در زمان‌های قدیم، من یکی از زیورآلات و ارزشمندهایم را از دشمنانم پنهان کرده بودم.

هوش مصنوعی: حالا به من بگو که شب به کجا بروم تا به دژی که نزدیک ماست برسم.

هوش مصنوعی: برای تو از تمام زرق و برق و طلاهایی که وجود دارد، یک لباس نو برای تو می‌آورم.

هوش مصنوعی: وقتی که دستورش را صادر کرد، راهی را به او نشان داد که به سوی قله کوه بود، مانند ماهی که درخشان و تابناک است.

هوش مصنوعی: زمانی که به دروازه قلعه نزدیک شد، نگهبان قلعه صدایی بلند کرد.

هوش مصنوعی: گفت: راه را باز کن تا لحظه‌ای بمانم و سپس به مکان خود بازگردم.

هوش مصنوعی: در زمان حمله به دژ، عزیر به زنی که پشت در بود گفت: ای زن، نظر تو چیست و از من چه می‌خواهی؟

هوش مصنوعی: واقعاً که تو شیرینی و خوشبختی، و بر داور پروردگار ایمان داری.

هوش مصنوعی: او گفت: من همان کسی هستم که تو گفتی، و من نیز فکر می‌کنم تو بنده‌ای از آن شاه هستی، ای عزیز.

هوش مصنوعی: وقتی او این را شنید، درِ خانه‌اش را باز کرد و به سمت منزل خود رفت، در حالی که خوشحال و خندان بود.

هوش مصنوعی: شیرین به او گفت: مرد شجاع، بگو که چه کسی به خاطر نام تو بر من منت گذاشته است؟

هوش مصنوعی: تو را چه نامی می‌خوانند و چه ویژگی‌هایی داری؟ شناخت تو به چه حالتی است و به چه شکل دیده می‌شود؟

هوش مصنوعی: او به او گفت: من رئیس این گروه هستم که در این کوه سخت زندگی می‌کنند.

هوش مصنوعی: نام من عزیز است و اصالت من نیکو. پیشتر، من از پیروان دین کلیمی بوده‌ام.

هوش مصنوعی: در این شب، وقتی که چشمانم گرم خواب شد، دو پیامبر موفق را دیدم.

هوش مصنوعی: در تاریخ، هارون و کلیم دو شخصیت مهم هستند که هر کدام با دردها و مشکلات خاص خود روبرو بودند. این دو نفر به نوعی نمادهایی از اندوه و غم هستند که در دل‌هایشان وجود دارد.

هوش مصنوعی: برهنه و بدون پوشش، مانند ابرهای بهاری، چهره‌اش از اشک‌هایش آغشته است.

هوش مصنوعی: گفتم: این پادشاهان با دل‌های پاک و خلوص نیت، چرا این‌قدر دچار درد و رنج شدند؟

هوش مصنوعی: گفتند: این اشک‌ها و ناله‌های ما به خاطر درگذشت پادشاه بزرگ‌مان است.

هوش مصنوعی: گفتم کدام یک از شاهان شماست که به خاطر او این‌گونه غمگین و آه‌کشیدید؟

هوش مصنوعی: گفتند: حسین (ع)، شاه شهیدان، همان گلی است که در باغ پیامبر (ص) قرار دارد.

هوش مصنوعی: ما که پیروان و مخلصان محمد (ص) هستیم، با جان و دل به او احترام می‌گذاریم و از او پیروی می‌کنیم.

هوش مصنوعی: گفتم: آیا غیر از شما خداوندی وجود دارد که در این دنیا کسی را انتخاب کرده باشد؟

هوش مصنوعی: گفتند: بله، او پیامبر امانت‌دار محمد است، پادشاه سرزمین بطحا.

هوش مصنوعی: ما هر دوی ما در مسیر دین او هستیم و نمی‌دانیم جز راهی که او نشان داده است.

هوش مصنوعی: اگر تو هم بخواهی می‌توانی که به خوشبختی دست یابی، فقط کافی است که به آن پادشاه نیکوکار ایمان داشته باشی.

هوش مصنوعی: مصراع اول به این معناست که فردی سوال می‌کند که نشانه یا علامت واقعی این وضعیت چیست. مصراع دوم به این اشاره دارد که در این خواب یا حالت، هیچ اظهار یا نشانه‌ای وجود ندارد که نشان‌دهنده حقیقت باشد. کل مفهوم نشان‌دهنده این است که در وضعیت موجود، نمی‌توان به راحتی به شواهد یا علامت‌های روشنی دست یافت.

هوش مصنوعی: گفتند: وقتی که هوش و حواست از خواب بیدار شود، با سرعت به دروازه‌ی قلعه بیا.

هوش مصنوعی: دختر با خوش‌حالی و شیرینی نامش را بر زبان می‌آورد، زیرا به آزادی دست یافته است و دیگر تحت سرپرستی هیچ‌ کس نمی‌باشد.

هوش مصنوعی: بیایید این حصار را بشکنیم و در را برای ورود به خانه باز کنیم.

هوش مصنوعی: با او چنین رفتاری داشته باش که شایسته‌اش است، زیرا او از آغاز خلقت برای تو انتخاب شده است.

هوش مصنوعی: سپس ساز او را به خود راهنما کن تا به شجاعت و قدرت خداوندی برسد.

هوش مصنوعی: به شهر خودت ایمان بیاور و به هر چیزی که رهبرت می‌گوید، اعتماد کن.

هوش مصنوعی: به نزد پادشاه نیکوکار برو و به او سلام بگو، سپس با دل‌تنگی و اشک از او یاد کن.

هوش مصنوعی: سپس از من کسی را سلام کن که در پاسخ تو آماده گفتگو باشد و زبانش به سخن باز شود.

هوش مصنوعی: وقتی که چشمم از خواب بیدار شد، با سرعت به سمت دروازه‌ی قلعه رفتم.

هوش مصنوعی: در آن لحظه صدای تو به گوشم رسید و به قدری تاثیرگذار بود که تمام فکر و هوش من را از بین برد.

هوش مصنوعی: اکنون به سمت معشوقه‌ات برو و هر آنچه در دل داری را برای او بیان کن.

هوش مصنوعی: این شخص به شنیدن سخنان شیرین از کوهسار می‌پردازد و به سوی بانوی غمگین می‌آید.

هوش مصنوعی: او به فردی که کارهای شگفت‌انگیز و قابل دیدن را شاهد بوده، می‌گوید هر آنچه را که از عزیر یهودی شنیده، به او بگوید.

هوش مصنوعی: همه زنانی که در حرم بودند، وقتی از آن خبر مطلع شدند، از شگفتی و اندوه گریه کردند.

هوش مصنوعی: صبحگاه که از کوه، چهره‌ای بدون بدن و تنها از پادشاه آسمان نمایان شد.

هوش مصنوعی: عزیر به مانند یک سیل تند از بالای کوه به سمت گروهی از دل‌شکستگان حرکت کرد.

هوش مصنوعی: یک فرد به نگهبانان روز نزدیک شد و ابتدا گفت: من پیمانی معتبر دارم.

هوش مصنوعی: چرا باید خود را در لباس‌های یکنواخت و بی‌روح بپوشانم، در حالی که می‌بینم دیگر کسانی هم هستند که گرفتار و رنج‌کشیده‌اند؟

هوش مصنوعی: من به شما هزار درم می‌دهم تا نذری که کرده‌ام را به پایان برسانم.

هوش مصنوعی: آنها از او پولهایی را گرفتند و به سمت اسیرانش رفتند.

هوش مصنوعی: او به نزد زنان آمد و به هر یک از آنها یک جامه نو داد.

هوش مصنوعی: یک نفر کیسه‌ای پر از طلا برای پادشاه بیمار آورد و گفت: ای آقا،

هوش مصنوعی: این هدیه را از این راه بپذیر و دست او را به خاطر آیین اسلام بگیر.

هوش مصنوعی: شاه به او ایمانی داد و بر دلش دریچه‌ای از رحمت گشود.

هوش مصنوعی: از آنجا فردی پرشور و زبان‌دار آمد، مانند موسی که بر کوه طور حاضر شد.

هوش مصنوعی: به نزد شاه رفت و او را ملاقات کرد، اما نه مانند موسی که گفت "تو را نمی‌بینم" و این را شنید.

هوش مصنوعی: او با چشمانی اشک‌آلود سلامش را ارسال کرد و سپس گفت: ای نسل نیکوترین انسان‌ها.

هوش مصنوعی: موسی و هارون به تو سلام می‌رسانند، لب‌های پادشاه مثل غنچه‌ای که باز می‌شود، گشوده است.

هوش مصنوعی: او گفت: درود بر موسی و هارون از سوی پروردگار، که شمارش‌پذیر نیستند.

هوش مصنوعی: زمانی که از داستان‌های دلنشین و جالب آن شاهزاده مطلع شد، او به شدت اندوهگین شد و سپس این چنین بیان کرد:

هوش مصنوعی: ای پادشاه، راهی را به من نشان بده تا از این راه بتوانم از غم‌ها و رنج‌های زندگی رهایی پیدا کنم.

هوش مصنوعی: اگر خدای من از من راضی شود، برای من در این دنیا و جهان دیگر نجات و رستگاری به همراه خواهد داشت.

هوش مصنوعی: سر شاه عشق گفت به او که این مرد پاکدل و نیکوخو را انتخاب کرده است.

هوش مصنوعی: وقتی که تو مانند دین پیامبر راست‌گو عمل کردی، جان آفرین از تو راضی و خشنود شد.

هوش مصنوعی: هنگامی که تو به خانواده پیامبر نیکی کردی، آنها به خوبی و دلچسبی از تو رضایت پیدا کردند و تو به شخصیتی شایسته تبدیل شدی.

هوش مصنوعی: سلام و درود پروردگار به من چگونه رسید، نگران نباش.

هوش مصنوعی: من هم از کارهای تو در روز قیامت خوشنودم، که یار و همراه تو هستم.

هوش مصنوعی: از این به بعد به یاد بگیر که در اندیشه دین باشی و هر دردی را در دل خود تحمل کنی.

هوش مصنوعی: پروردگار تو دوستان ما را در روز شمار به حساب آورد.

هوش مصنوعی: زمانی که آن مرد با تقوا خبرهای خوش را شنید، به نشانه شکرگزاری صورت خود را به زمین گذاشت.

هوش مصنوعی: بسیار زار گریه کرد و از جا بلند شد و گفت که به شیرین، پادشاه را درست بگوید.

هوش مصنوعی: اگر کسی که در کنار توست، یاور ما باشد، باید برای تو همسر این مرد را در نظر بگیرند.

هوش مصنوعی: پادشاه ضعیف، پیمان شیرین را بست و آن را به مرد یزدان‌پرست واگذار کرد.

هوش مصنوعی: یهودیان به خاطر معجزه‌های نوزاد فاطمه (س) مسلمان شدند.

هوش مصنوعی: من این داستان را در کتاب دیدم، اما نمی‌دانم که درست است یا نادرست.

هوش مصنوعی: من ارتباطی بین آن موضوع و سخنان خودم برقرار می‌کنم، هرچند که قبلاً از قبل مطالبی را گفته بودم.

هوش مصنوعی: این شهر بانوی خوشبخت و سعادتمند در روز عاشورا از همه جا پنهان شد.

هوش مصنوعی: گروهی رفته‌اند که در آن سفر، همراهی با شاهزاده‌ها و زنان نداشته‌اند.

هوش مصنوعی: خدای بزرگ از این حقیقت آگاه بود که او به خوبی می‌داند آغاز و پایان تمام کارها چگونه است.

هوش مصنوعی: بو سعید چنین نقل می‌کند که در کنار آن گروه خشن و سرسخت قرار داشت.

هوش مصنوعی: یک روز، آن گروه با اندیشه‌های تاریک، به سمت جایی نزدیک معبدی رفتند.