هوش مصنوعی: فردی به تمجید از خود پرداخته و شعری به زبان عربی سروده است.

هوش مصنوعی: کسی که از شمشیر ما کشته شده است، خوابش می‌برد و سر بوتراب (پیشوای او) نیز در خواب می‌آید.

هوش مصنوعی: ما همچون مردم ترک و زنجیرزنان، خود را به زنجیر و سختی گرفتار کردیم و رنج و مشقت را برداشتیم.

هوش مصنوعی: بانویی بلند شد و فریاد زد: چه گفته‌ای که سنگی به دهن تو می‌رسد؟

هوش مصنوعی: به خود می‌بالم به خاطر از بین بردن گروهی که خداوند هر عیبی را از آنها پاک کرده است.

هوش مصنوعی: زبانت را ببند و بر زشتی‌های خود نپرداز، زیرا بدی، عاقبت بدی را به دنبال دارد.

هوش مصنوعی: از زیبایی‌های شما ما به حسادت افتادیم، زیرا خداوند ما را از میان شما برگزیده است.

هوش مصنوعی: وقتی دریا به جوش می‌آید، کسی از سراب آسیب نمی‌بیند. بنابراین، هیچ گناهی وجود ندارد که از دریای واقعی آب ناشی شود.

هوش مصنوعی: هر کس به اندازه‌ای که خواسته، از خدا چیزی دریافت کرده است و کسی توانایی ندارد در مورد این قضیه سوالی بپرسد یا انتقاد کند.

هوش مصنوعی: از سخنان آن زن مانند باران بهار، مردان و زنان کوفه به شدت غمگین شدند.

هوش مصنوعی: صدا و فریاد زن و مرد از خیابان و بام خانه‌ها به گوش می‌رسد و این صدا بر فراز گنبد آبی رنگ می‌وزد.

هوش مصنوعی: آنها گفتند: ای دختر شهریار، بیش از این ما را خجالت‌زده نکن.

هوش مصنوعی: هنگامی که فاطمه سکوت کرد و از بغض و اندوه چیزی نگفت، دل ام کلثوم به شدت غمگین و ناآرام شد.