هوش مصنوعی: فرزند آن پادشاهی که سال‌ها در آن سرزمین سلطنت کرده است، به راستی به شمار می‌آید.

هوش مصنوعی: او دوباره به آنجا می‌رود جایی که نیا (پدر بزرگ) او جا داشته و بر تخت نشسته است.

هوش مصنوعی: با او در کوفه، بانوان حرم بودند که به شدت مورد احترام بودند.

هوش مصنوعی: همه کوفیان او را خواهند پذیرفت و با نواهای موسیقی و شادی، خود را آماده خواهند کرد.

هوش مصنوعی: هر جا که می‌رویم و به هر خیابانی می‌رسیم، خوشحالی و شور و شوق از دیدن چهره‌ی محبوب بر دل‌ها نشسته است.

هوش مصنوعی: زن و مرد کوفه با خوشحالی در حال تماشا کردن شهردار هستند و در این تماشا به بام و در می‌روند.

هوش مصنوعی: متأسفانه، این جوان با استعداد و برجسته در وضعیت نامساعدی قرار دارد و از درد و اندوه رنج می‌برد.

هوش مصنوعی: او که از وسایل و ابزارهای پادشاهی برخوردار نیست، هیچ نشانه‌ای از قدرت یا سلطنت ندارد؛ نه خاندانی دارد که به آن افتخار کند و نه تاج و پرچمی که نشانگر مقام او باشد.

هوش مصنوعی: نه زینت و نه یار، نه چتر و نه کلاه، این جهان به خاطر فریادها و اندوه‌هایش به رنگ سیاه درآمده است.

هوش مصنوعی: در اینجا تصویری از حال و هوای کسانی که در جستجوی محبوب یا معشوق خود هستند، به تصویر کشیده شده است. آنان با حالتی اندوهگین و بدون هیچ گونه زینتی، در پی او هستند و حتی سوار بر شترها به دنبال او می‌گردند. این تصویر نشان‌دهنده‌ی عشق عمیق و فراق عاطفی آنهاست.

هوش مصنوعی: اگر تو گوش شنوایی داشته باشی، باید بدانی که چگونه آن شخص بزرگوار به کوفه آمد.

هوش مصنوعی: صبح زود، وقتی که عریان نشسته بود، بدنی زیبا و نرم مانند پارچه نیلی، در لباس عروسی شبیه به عروس ختن جلوه‌گری می‌کرد.

هوش مصنوعی: سر یکی از شاهان را فردی نادان و disrespectful با خود آورد که از لشگریان بی‌نوا بود.

هوش مصنوعی: هیجده نفر از خاندان علی (ع) را مانند ماه بر نیزه کردند، که سپاه بدبختی به آنها حمله کرد.

هوش مصنوعی: پس از آن، حرم را بر شترها سوار کردند، بی‌پوشش و بی‌مهار.

هوش مصنوعی: شاه دین که به زنجیر افتاده، غل و زنجیر آهنین را به گردن دارد.

هوش مصنوعی: تمامی کودکان شهر تاجور به یک رشته بسته شده‌اند، مانند دانه‌های مروارید که به هم دوخته شده‌اند.

هوش مصنوعی: در بر روی هودج زینب(س)، او با اندوه و غم، نشانه‌ای از سر امام معصوم را بر نیزه قرار داد.

هوش مصنوعی: در اینجا تصویر زیبایی از چهره‌ی جوانی به تصویر کشیده شده است که مانند خورشید می‌درخشد. او در کنار لیلی، معشوقه‌اش، بر سوارکاری مشغول است و جلوه‌ای خاص و خیره‌کننده دارد. این زیبایی و نورانیت چهره‌ی او به اندازه‌ای است که توجه‌ها را به خود جلب می‌کند.

هوش مصنوعی: ام کلثوم بر روی محملی نشسته و به حالتی زار و غمگین حضور دارد، در حالی که نیزه‌ای در دست ساقی معروف به نشانه‌ای از حماسه و جنگ قرار دارد. این تصویر نشان‌دهندهٔ تلخی و درد است که به زندگی او سایه افکنده و هویت این شخصیت را به چالش کشیده است.

هوش مصنوعی: عروس در حالی که بر روی محمل جدیدی نشسته است، با زیبایی خود در برابر داماد تازه‌اش در شهر فسوس، جلوه‌گری می‌کند.

هوش مصنوعی: چشمان دختر پادشاه به سر نیزه‌ای که کودک شیرخواره را نشان می‌دهد، خیره شده است.

هوش مصنوعی: در اینجا هر یک از بانوان به طرز زیبایی جلوه‌ای خاص دارند که در چهره و ظاهرشان نمایان شده است.

هوش مصنوعی: بانوان با شرم و حیا، حجاب خود را کنار گذاشته‌اند و بر چهره خود نقاب زده‌اند.

هوش مصنوعی: به جلو برو، گروهی از خوانندگان و نوازندگان هستند و در پشت آن‌ها، سربازان و نیروهای زیادی قرار دارند.

هوش مصنوعی: از هر طرف جاده، با نی و چنگ و دفی در دست، گروهی از زنان با لباس‌های تیره در حال حرکت هستند.

هوش مصنوعی: دنیا پر شده از صدای شیپور و نای، عجب است که چگونه آسمان هنوز پایدار مانده است.

هوش مصنوعی: سپاه بدبختی با این ترتیب و شکل، راهی کوفه شد و خوشحال و شادان به سفر رفتند.

هوش مصنوعی: از آن سو، این سخن ابن زیاد که تا مردم کوفه فاسد هستند، به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: هر کس به نوبه خود باید در مسیر او حرکت کند و به این ترتیب به آداب و رسوم بازار و محله پایبند باشند.

هوش مصنوعی: زن و مرد از خانه خارج می‌شوند تا به مهمانی بروند و در هامون (محل زیبایی) خوش بگذرانند.

هوش مصنوعی: به عهد و پیمانی که کسی از آن برگشت ندارد، سلاحی را برنمی‌گیرد، زیرا می‌ترسم که به خاطر انتقام دوباره به میدان بیاید.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که از یک سو، به خاطر ترس از دوستانی که دیندار هستند و نگرانی از آن‌ها، باید به آن‌ها احترام گذاشت و از سوی دیگر، به تعداد زیادی از شجاعانی که در جنگ و نبرد هستند، باید توجه کرد و مراقب بود. در واقع، این بیان موقعیت دوگانه‌ای است که فرد باید بین احترام به دوستان و توجه به دشمنان شجاع تعادل برقرار کند.

هوش مصنوعی: فرستاد تا مسیر بازار و محله‌ها را شناسایی کنند و بر مردم فتنه‌انگیزی کنند.

هوش مصنوعی: از کوفه صدایی بلند و شلوغی به گوش رسید که گویی شور و هیجان قیامت در حال برپایی است.

هوش مصنوعی: تمام خانه و دَر از مرد و زن پر شده است؛ یک نفر پایش را به زمین می‌کوبد و دیگری دستش را به نشانه شادی بالا می‌برد.

هوش مصنوعی: هر جا که شعری خواندی، تو از جا برخاستی و گفتی آیا این عید مسیحیان است؟

هوش مصنوعی: ناگهان صدای رعد و برق بلند شد و گرد و غبار تا نزدیکی گنبد سیاه بالاتر رفت.

هوش مصنوعی: از سمت کربلا یک کاروان با بارهایی از مصیبت و درد پیدا شد.

هوش مصنوعی: سرپرست آن کاروان، فردی است که با افتخار نام خدا را بر سر نیزه‌ای حمل می‌کند و این نام به زبان همه جاری است.

هوش مصنوعی: سرآمد قافله به حالتی بلند و با قدرت ایستاده و نظاره‌گر کاروان است.

هوش مصنوعی: به دنبال او، چندین سر روی تیرک‌ها هست که به خاطر چهره‌هایشان، خیره نگاهت می‌ماند.

هوش مصنوعی: چه سرهایی که اگر بتواند، محبت را به پای هر یک از آن‌ها برساند، از چهره‌های زیبا بهره‌مند می‌شود.

هوش مصنوعی: شترها بسیار بی‌سر و سامان هستند و بر پشت آن‌ها حریم پیامبر اسلام وجود دارد.

هوش مصنوعی: دختران زیبا و دلربا بدون پوشش، به خاطر خوابی که از آرزوهایم دیده‌ام، خود را در آستین من نشان می‌دهند.

هوش مصنوعی: صدای دف و چنگ نوازندگان به قدری دلنواز است که انگار گوش آسمان را هم متوجه خود کرده است.

هوش مصنوعی: از حال غم‌انگیز آن کاروان، صدای آوای ماتم و اندوه از سوی کوفیان به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: دل سنگی آن‌ها از جایش کنده شد وقتی که برای ظلمی که به آن‌ها شد، گریه و زاری کردند.

هوش مصنوعی: در شرایطی قرار گرفتیم که از آن دسته از نیروهای ستمگر، خوشحالی و شادی جای خود را به غم و اندوه داد.

هوش مصنوعی: در حالی که دختر شیر خدا بر روی محملی نشسته بود، صدای شیونی از طرف کوفیان به گوش رسید.

هوش مصنوعی: وقتی این بنده به نام خداوند نگریست، نشانه‌های خشم بر پیشانی‌اش ظاهر شد.