هوش مصنوعی: با رفتن او، به آسمان‌ها شور و هیاهو افتاد و دل‌های فرشتگان به شدت تکان خورد.

هوش مصنوعی: شاه رسل که در بهشت قرار دارد، دلش غمگین شده و از آن مکان نیکو بیرون آمده و بر زمین هشت به پایین قدم گذاشته است.

هوش مصنوعی: دست سرپرستی از کار افتاد و قدرت خالق از دست رفت.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم چگونه می‌توانم شعر بگویم؛ چون ذهن من از بیان آن می‌ترسد.

هوش مصنوعی: سعید مسیب می‌گوید که روزی به سمت کعبه حرکت کردم.

هوش مصنوعی: دیدم مردی را که بدون هیچ یک از دستانش در کنار خانه نشسته بود.

هوش مصنوعی: انگشت، به پلیدی او اشاره کرد و گفت: ای داور آسمان و زمین، به قضاوت بنشین.

هوش مصنوعی: چهره‌ام به خاطر گناهانم سیاه است، اما اگرچه می‌دانم از نیکی‌هایم در صورتی که باشد، ممکن است پاک شوم، هرگز امیدی به این موضوع ندارم.

هوش مصنوعی: ای کاش تو بخشی از رحمت خود گذشته من را ببخشی و چهره‌ی سیاه و گناه‌آلود مرا صاف و پاک کنی.

هوش مصنوعی: اگر هر دو دنیا هم واسطه‌ی شفاعت من شوند، باز هم مرا از آتش نجات نخواهند داد.

هوش مصنوعی: به او گفتم: ای مردی که در این روزگار بد زندگی می‌کنی، او نیز از رحمت خدا ناامید نیست.

هوش مصنوعی: بگو: کیست که گناهش بیشتر از ابلیس باشد؟ در حالی که او از رحمت خداوند ناامید نشده است.

هوش مصنوعی: ای نابکار، تو خودت شیطان هستی، اما از رحمت خدا ناامید نشو.

هوش مصنوعی: گفت: اگر من هم ابلیس بودم، تو به من عفو الهی خواهی بخشید.

هوش مصنوعی: ای مرد، ابلیس از من آگاه است و از کارهای زشت من خجالت می‌کشد و دلش از این عملکرد بد من گرفته است.

هوش مصنوعی: من در گناه خود تنها هستم و هیچ یاری ندارم، اما گناهم بسیار بزرگ است و نمی‌توانم آن را با کلمات توجیه کنم.

هوش مصنوعی: به او گفتم: ای بدی، نام تو چه هست؟ چه کار کرده‌ای که ابلیس به اندازه تو شوم نیست؟

هوش مصنوعی: از ناامیدی از خدا بر این باورم که گناهی بیشتر از این وجود ندارد که بگویم چه باید کرد.

هوش مصنوعی: آن مرد به شدت ناراحت و گریانی شد، سپس گفت: لحظه‌ای به من توجه کن.

هوش مصنوعی: وقتی که نوه پیامبر از مکه به سمت کوفه حرکت کرد، من در آنجا به عنوان راهنما و کمک‌کار او حضور داشتم.

هوش مصنوعی: با تلاش و کوشش بسیار، به لذت‌ها و دستاوردهای زیادی دست یافتم و از بخشش‌ها و نعمت‌های او بهره‌مند شدم.

هوش مصنوعی: او به من لطف کرد و در زمان نیاز، لباس را به من سپرد و از من دردی را تحمل کرد.

هوش مصنوعی: در جامه‌ی زیبا و قشنگی که دیدم، یک بند را مشاهده کردم که مانند هسته‌ی بادام، مرواریدها در آن قرار داشتند.

هوش مصنوعی: دل من به زیبایی کمربند تو وابسته شده، اما از خجالت نمی‌توانم احساس خواستگاری خود را بیان کنم.

هوش مصنوعی: وقتی که آن شاه وفادار و همراهانش در میدان جنگ کشته شدند، وضعیت زمین دچار بلا و مشکل شد.

هوش مصنوعی: من به نزدیک آنجا پنهان شدم تا وقتی که شب در دنیا چادر بزند.

هوش مصنوعی: اما چهره‌اش چون ماه درخشان است و شب را از روشنایی‌اش روشن کرده، مانند روز که دلنشین و شفاف است.

هوش مصنوعی: تو در آن دشت پر از درد و رنج، روشنایی مانند چراغی برای کشته‌شدگان نمایان کردی.

هوش مصنوعی: از پنهان بیرون آمدم تا به دنبال نشانه‌های پویش و حرکت پیکر کشته‌ی شاه بگردم.

هوش مصنوعی: شاه بدون سرش را دیدم که مانند ماه در آسمان می‌درخشد.

هوش مصنوعی: او را جز خاک و خون چیزی دیگر نمی‌نامند، تمام وجودش پر از درد و رنج است.

هوش مصنوعی: در او چیزی نمانده جز زنجیری که آن، نشان‌دهنده‌ی بدی و فساد در اوست.

هوش مصنوعی: از میان انبوه مشکلات و پیچیدگی‌ها، یکی را به سرعت و به راحتی حل کردم.

هوش مصنوعی: دست راست خوشبختی به طور محکم بر آن بند گذاشته و محکم آن را گرفته است.

هوش مصنوعی: با قدرت و توانم، به او نزدیک شدم و شگفت زده شدم که چطور زهره (سیاره) را نشکستم.

هوش مصنوعی: به تدریج قدرت و توان من ضعیف شد و در نهایت از دست من، آن بند و زنجیر شگفتی آزاد شد.

هوش مصنوعی: به هر سو که می‌رفتم، در اثر مبارزه، یکی از تیغ‌های دشمن را شکسته پیدا کردم.

هوش مصنوعی: از دست بندی که مرا به آن بسته بود، جدا شدم و به نظرم دیگر آرزوهایم برآورده می‌شود.

هوش مصنوعی: ناگهان دست چپ شاه حرکت کرد و دست ازاره را گرفت.

هوش مصنوعی: به طور ناگهانی، پایه‌های زمین به لرزه درآمد و صدایی هولناک برخاست.

هوش مصنوعی: جهان مانند دریایی شده که در حال جوش و خروش است و به طور فعال در حال خلق و آفرینش می‌باشد.

هوش مصنوعی: در یک گفت و گو، شنیدم که کسی گفت: اکنون پیامبر خدا (ص) و علی (ع) و حسن (ع) و فاطمه (س) حضور دارند.

هوش مصنوعی: بیایید تا از چرخ (سرنوشت) به محل قتلگاه بیایید و این ناله‌ی جانکاه شاه را ببینید که چگونه بریده و ناتوان است.

هوش مصنوعی: سپس به این شکل شنیدم که آن گاه، کسی که به سیدالمرسلین (پیامبر) بد می‌گوید، به حالت نالان و غمگینی است.

هوش مصنوعی: او با حسرت می‌گوید: آه، فرزند من، تو عزیز دل منی و اساس زندگی من به وجود تو بستگی دارد.

هوش مصنوعی: عزیز دل من: شادی و خوشحالی من به خاطر عشق و فدای جانم در راه محبوبم است.

هوش مصنوعی: ای کاش ای حاکم، آنانی که به شدت تشنه‌اند، حسین (ع) را دریابند. خدا را به عنوان دوست و محب من بپذیر و من را به عنوان روشنایی چشمانت نگاه کن.

هوش مصنوعی: ای کاش که زار و نیاز تو را با تیغ نمی‌کشند و بر کودکانت رحم نمی‌کنند.

هوش مصنوعی: من به خاطر ترس، در گوشه‌ای پناه گرفتم و به سرعت خود را پنهان کردم.

هوش مصنوعی: سه مرد و یک زن را به وضوح دیدم که مانند پرندگان، همصدا و به حالت نوحه‌گری در حال ناله و فغان هستند.

هوش مصنوعی: در اطراف آن‌ها پر از پیام‌های آسمانی است و به ندای خود در پاسخ، گوش فرا داده‌اند.

هوش مصنوعی: از آن‌ها جدا شد بهترین بشر و با هیجان به سمت پسر آمد.

هوش مصنوعی: گفت: ای پسر با نام نیکو، بر تو درود و سلام می‌فرستم.

هوش مصنوعی: جان و سرم را فدای تو می‌کنم، فریاد از محبت و پاکی خداوند که به خاطر تو در دل دارم.

هوش مصنوعی: ناگهان بدن شاه از جایش حرکت کرد و به سمت نیا رفت و در برابر او با دو زانو نشسته است.

هوش مصنوعی: من دیدم که پیامبر بزرگوار با دست سبکی، از همان جا به سوی آسمان رفت.

هوش مصنوعی: سر پسر را از نیزه برداشت و بوسید و فریاد زد.

هوش مصنوعی: سپس به ساز نیی که شاه می‌نواخت نزدیک شد و دست او را بوسید.

هوش مصنوعی: سپس او گفت: ای پیامبر خدا و ای شیر دلاور که به خوبی می‌دانی، به روشنی سخن بگوی.

هوش مصنوعی: ای مام من، ای سرور کاخ دین، برادرم، تو که به خاطر کینه کشته شده‌ای.

هوش مصنوعی: به شما به طور مداوم سلام و درود می‌فرستم و این پیام از طرف من و خداوند به شما رسیده است.

هوش مصنوعی: سپس او به فرخ نیا گفت: ای سرور و خاتم پیامبران.

هوش مصنوعی: پیروان تو در چنین زمین داغ و بی‌آب، شرمنده و بی‌خجالت به تشنگی خود ادامه دادند.

هوش مصنوعی: مردان ما را کشته‌اند و به هیچ‌کس رحم نکرده‌اند، نه به افراد مسن و نه به نان و روزی.

هوش مصنوعی: زنان را به شدت زخمی کردند و حتی از کودکان نیز سر بریدند.

هوش مصنوعی: اموال ما را به غارت بردند، چون فرزندان ما به خاطر تشنگی در حال مرگ بودند.

هوش مصنوعی: ای پادشاه بزرگوار، بدان که ما در مواجهه با ستمگران، سختی‌ها و ناگوارهایی را تجربه کرده‌ایم.

هوش مصنوعی: از سخنان پادشاه، رهبران سرافراز با نواری و زاری صداهایی بلند کردند.

هوش مصنوعی: به افغانی که در اوج غم و اندوه است، از زیبایی نرگس و لطافت گلبرگ تحت تاثیر قرار گرفته و به او آرامش بخشیده‌اند.

هوش مصنوعی: در زمانه‌ای که چهار شخصیت برجسته، مانند شهریاران، با درد و اندوهی عمیق در حال سوگواری هستند، سروهای بلند و زیبا هم به یاد آن‌ها به حالت افسرده و نزار درآمده‌اند.

هوش مصنوعی: پسری که مادرش زهرا (ع) است، با دل پر از درد و غم، زمین را به یاد پدرش بوسید.

هوش مصنوعی: شخصی گفت: ای داور و رهبر، نگاه کن که این قوم چه تفکری دارند و چگونه رفتار می‌کنند.

هوش مصنوعی: آنها با فرزند عزیز تو چه کرده‌اند؟ او چه گناهی داشته است که اینگونه با او رفتار کرده‌اند؟

هوش مصنوعی: اگر کسی شدیداً تشنه باشد، باید سرش را برید، چرا که این همه زخم بر بدنش نشانه‌ی درد و رنج اوست.

هوش مصنوعی: نرسیدن به تشنه یک قطره آب، مانند برهنه گذاشتن او زیر تابش آفتاب است.

هوش مصنوعی: بوسه‌ای از او بر تن زیبا و لطیفم بده تا به اوج و بلندی احساسات برسم.

هوش مصنوعی: از خداوند خود می‌خواهم که ستم‌های این مردم بدخلق و بداندیش را به یادش بیاورم و در مورد آنها صحبت کنم.

هوش مصنوعی: پیامبر گفت: ما هم مانند او عمل خواهیم کرد و از خونش چهره و موهای خود را رنگین خواهیم کرد.

هوش مصنوعی: او گفت این را و از خون آن پادشاه، چهره‌های چهارگانه را نقش و نگار کردند.

هوش مصنوعی: سپس به فرزند خوب نامش فرمان داد که ای کشته ی تشنه.

هوش مصنوعی: چه کسی می‌تواند دستان تو را از بدنت جدا کند؟ که هرگز از آتش جهنم نجات نمی‌یابی.

هوش مصنوعی: شاه به او گفت: ای خداوند، من جان، دست، سر و تمام وجودم را فدای تو می‌کنم.

هوش مصنوعی: در این مسیر، همراهی داشتم که به او احساس دوستی و محبت می‌کردم.

هوش مصنوعی: بسیاری از کارها و خواسته‌هایم به خاطر استفاده از زر و مال من خوب و زیبا انجام شده است.

هوش مصنوعی: او همچنان در کنار من بود تا اینکه بعد از کشته شدنم به بالین تن بی‌سرم آمد.

هوش مصنوعی: دست‌های من را از بند این فرد شریر برشکستید تا از زنجیر او آزاد شوم.

هوش مصنوعی: در این کار بد به یک باره به مشکل برخوردی، وقتی ظاهر شدی، خودت را پنهان کردی.

هوش مصنوعی: زمانی که پیامبر این را شنید، از ترس دچار اضطراب شد، انگار که جانش را از دست داده باشد.

هوش مصنوعی: او به من فریاد زد که ای بی‌رحم، کار تو با دل من چه ارتباطی دارد؟

هوش مصنوعی: چه بدی از من دیدی که با بی‌رحمی فرزندم را از من جدا کردی؟

هوش مصنوعی: تو دستی را قطع کردی که فرشته وحی (جبریل) به احترامش بر زمین آمد.

هوش مصنوعی: وقتی که دست خود را قطع کردی، دیگر هیچ دستی نمی‌تواند به بالاتر از تو برسد یا به پایین‌تر از تو پایین بیاید.

هوش مصنوعی: خداوند دور کند از وجودت، و چهره‌ی زشتت را ناپدید سازد.

هوش مصنوعی: اگر روح تو به بهشت ننگرد، بدان که خداوند تو را برای دوزخ آفریده است.

هوش مصنوعی: با دعا و نفرین پیامبر، نیکی از من دور شد و در همان لحظه، هر دو دست من از من جدا گشت.

هوش مصنوعی: بر اثر گناهانم، چهره‌ام تیره و تار شده است و اکنون جز اندوه و اشک و ناله چیزی ندارم.

هوش مصنوعی: از شرّ روزگار به ستوه آمده‌ام و در این خانه مانده‌ام به خاطر آن چیزی که باعث این وضعیت شده است.

هوش مصنوعی: شاید خداوند گناهانم را ببخشد و تنم در دنیای دیگر عذاب نبیند.

هوش مصنوعی: مردم داستان‌های مربوط به آن مرد ناپاک را شنیدند و از رفتار او متعجب شدند.

هوش مصنوعی: شخصی را به خاطر اخلاق و رفتار زشتش به او شبیه دانستند.

هوش مصنوعی: هر کسی که دیگران را با نگاه خود مورد قضاوت قرار می‌دهد و به آن‌ها توهین می‌کند، به صرف اینکه ظاهرشان را نمی‌پسندد.

هوش مصنوعی: در اینجا به این موضوع اشاره می‌شود که در دنیای پر از نفاق و دورویی، زیبایی و زشتی به سرعت تغییر می‌کنند و انسان‌ها به سختی می‌توانند در این فضا به مدت طولانی بمانند و باید به سرعت تصمیم بگیرند.

هوش مصنوعی: سپس او در آتش داغ و سوزان زندگی کرد و همه عواقب و punishments کارهای ناشایست خود را مشاهده کرد.

هوش مصنوعی: در روز دوم، عزای خداوند دین برپا شد که این سوگواری تا بهشت ادامه یافت.

هوش مصنوعی: وقتی خورشید به روشنی خود نمایان می‌شود، به مانند طشتی طلایی است و در آن زمان، خون سر بزرگ‌ترین دین بر زمین ریخته می‌شود.