هوش مصنوعی: هیچ‌کس در کنار آن کشته‌شدگان حضور ندارد؛ نه دشمنی وجود دارد، نه کسی برای دلجویی و تسلای آنها و نه حامی و محافظی.

هوش مصنوعی: یک شخص ناپسند و بدشکل به خیمه آمد که نامش به بدی در بین مردم مشهور بود و به خاطر کارهای زشتش مورد نفرت قرار گرفته بود.

هوش مصنوعی: او به طور مداوم در محلی که احتمال خطر وجود دارد، جست‌وجو می‌کند تا شاید چیزی به دست آورد.

هوش مصنوعی: وقتی که او ناامید شد، به حالت خشم برگشت و ناگهان نگاهش به سمت شاه افتاد.

هوش مصنوعی: او انگشتری درخشان بر انگشتش داشت که مانند سیاره مشتری در آسمان می‌درخشید.

هوش مصنوعی: کوشش کنید که چاقو از دستش بیرون نیاید، زیرا که به خون خشک شده است.

هوش مصنوعی: چشم اهرمن از خشم و غضب پر از زحمت و نگرانی شد، و همچنین از آز و طمع، چشمانش به تیره‌گی درآمد.

هوش مصنوعی: کسی چاقوی قرمزرنگی را بیرون آورد و آن را بر روی قفل بسته قرار داد و با آن قفل را باز کرد.

هوش مصنوعی: کاش انگشت من خشک می‌شد و یا اینکه تو در دست من به خون تبدیل می‌شدی.

هوش مصنوعی: من این داستان غم‌انگیز را ننوشتم، زیرا در جهان، تنها بذر غم را پاشیدم.

هوش مصنوعی: ای کاش داور جم، که فرمانروای بزرگ و قهرمان بود، از دست خود نگین و انگشتری‌اش را گم نمی‌کرد.

هوش مصنوعی: اگر کسی در راه بی‌نیازی و در حال نماز، یک انگشتر به دیگری بدهد، نشان‌دهنده غنای روحی و دینداری اوست.

هوش مصنوعی: این بیت به معنای این است که شخصی مهربانی و سخاوت خود را به دیگران نشان می‌دهد و از نگهداری چیزهای ارزشمند خود نیز صرف‌نظر می‌کند تا دیگران بهره‌مند شوند. در واقع، او استعداد و خوبی‌های خود را با آزادگی و بخشش به دیگران تقدیم می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی تو مانند او از هر چیزی دست کشیدی، نه سر باقی ماند و نه انگشتی از دست.