هوش مصنوعی: ناگهان صدای بلندی از خیمه‌ای بلند شد و جمعی از بانوان به صف درآمدند.

هوش مصنوعی: یک برادر با ارزش و خوشبخت برای پادشاه به دنیا آمد.

هوش مصنوعی: بهشت و طبیعت زیبا دو موجود وابسته بودند و ماه و آفتاب به عنوان نیرویی که آن‌ها را می‌پرستید، وجود داشتند.

هوش مصنوعی: در آن لحظه، یاد از فرد خوشبختی کرد و زیبایی را از حرم به دشت آورد.

هوش مصنوعی: حسن (ع) و عبدالله (ع) به حسین (ع) اشاره کردند، و این باعث شد که دل آرامی در وجودشان حس کند.

هوش مصنوعی: هنوز از سالی که از پدر و جدش گذشته، مدت زیادی نگذشته است.

هوش مصنوعی: ز پس او، زنان فاطمی برای مراقبت از او در حال دویدن هستند.

هوش مصنوعی: از یک طرف به خاطر عشقش، در کنترل و تحت تأثیر او هستم و از طرف دیگر، صدای ناله و فریاد مادرم را می‌شنوم.

هوش مصنوعی: هنگامی که پادشاه آن صدا و فریاد را شنید، نگاهی به درگیری انداخت و آن را مشاهده کرد.

هوش مصنوعی: او با صدای بلند فریاد زد: "ای خواهر، دلم پر از غم و درد است. او را بگیر و به جای امنی بببر."

هوش مصنوعی: زمانی را به او بده تا به سوی دیگر برود، چرا که مرگ به ارامش چشم او کمک خواهد کرد.

هوش مصنوعی: دیوان و موجودات شرور، مانند گرگ‌های درنده‌، اگر بر ما رحم نکنند و از کوچک و بزرگ ما بگذرند، هرگز مایوس نباید شد.

هوش مصنوعی: او دستان بانوان را به هم می‌زند و می‌خواهد که دوباره آن را از طریق دشت خطر و کشتار به دست آورد.

هوش مصنوعی: شهزاده به او گفت: ای خوشبخت، به جان آفریننده سوگند که سخت...

هوش مصنوعی: نمی‌توانم از دیدن عم نام آورم خود را کنترل کنم، اگر سرم بیفتد.

هوش مصنوعی: آن بانوی مهربان می‌خواست که با سخن‌های دلنشین و با نرمی، او را به سمت خیمه بازگرداند.

هوش مصنوعی: ناگهان، شاهزاده واقعی از چنگ او رهایی یافت و آستین را رها کرد.

هوش مصنوعی: درست مانند پرنده‌ای که دوباره پرواز می‌کند و به نزدیکی عموی خود می‌رسد و باعث افتخار او می‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی برادر پدر را این‌گونه دید، از شدت ناراحتی دست به سر و صورتش زد و گریبانش را پاره کرد.

هوش مصنوعی: شهش گفت: ای جان، چرا به اینجا آمدی؟ آیا برای خودت سپری در برابر تیر‌های بلا آورده‌ای؟

هوش مصنوعی: باید به خاطر تو و غم تو اشک ریخت، زیرا اینجا سرزمین مرگ است و جای شوخی نیست.

هوش مصنوعی: او به او گفت: عشق تو، ای شاه، به قدری مرا به میدان جنگ می‌کشاند که نمی‌توانم خودم را کنترل کنم.

هوش مصنوعی: به خواهر تو می‌گویم که از عشق من باخبر نباشد، در حالی که در دل خود آن عشق را پنهان کرده‌ام.

هوش مصنوعی: برای خود قربانی‌ام کن، مانند دوستانی که قبلاً جانشان را فدای تو کردند.

هوش مصنوعی: شه به آرامی خم شد و چیزی را از زمین برداشت و آن را مثل یک گلدسته در جلوی زین گذاشت.

هوش مصنوعی: روی او را ببوسید و موهایش را ببوید، و او به جوانی زیبا و خوش‌چهره تبدیل شد که رازها را می‌گفت.

هوش مصنوعی: وقتی دریا دید که کعبه ناگهان به چنگال آن کودک شیرین‌زبان گرفتار شده است.

هوش مصنوعی: او به گرمی به او نزدیک شد و گفت که ممکن است بر سر شاه ترکی ضربه‌ای وارد کند.

هوش مصنوعی: هنگامی که این را دید، شاهزاده فریاد زد و گفت: «اوه! ای بدبخت، تو مرد نیستی!»

هوش مصنوعی: آیا می‌خواهی بر من شمشیر بزنی؟ خدا جانت را از تن به در می‌آورد.

هوش مصنوعی: دریا از حرف‌های او به هم ریخت و پر از امواج شد، همچون دیوی خشمگین که به شکل کوه درآمد.

هوش مصنوعی: در این تصویر، شمشیری به سمت سر پادشاه پرتاب می‌شود و او با سپری از خود دفاع می‌کند، اما افسوس که شاهزاده دستش را در این لحظه از دست می‌دهد.

هوش مصنوعی: یک نفر برای نزدیک شدن به دوستانش از خطر دشمن با دل و جان گذشت.

هوش مصنوعی: شهزاده به خاطر درد و رنجی که احساس می‌کند، دور خودش می‌چرخد و سپس در آغوش پدرش ناله‌ و زاری را آغاز می‌کند.

هوش مصنوعی: با ناله و فریاد می‌گویم که ای عمو، نگاهی به من بینداز و ببین که چگونه دستم به خاطر دشمنی تلو تلو می‌خورد.

هوش مصنوعی: پادشاه به خاطر حال او گریه کرد و او را به آغوش کشید، به طور نزدیک و صورتش را بوسید.

هوش مصنوعی: او به او گفت: ای عشق، صبر کن تا زمانی که بتوانی با روی پاکان در برابرشان حاضر شوی.

هوش مصنوعی: در اینجا فرزند شاه نجف به دنیا آمد و حرمله در پیش صف حاضر شد.

هوش مصنوعی: سلاحی تیز و مسموم به دست گرفتی که از کوه سخت و سنگی عبور کردی.

هوش مصنوعی: نرمی و تندی را در چرخش اندامش حس کرد و سپس گلوگاه شاهزاده را از زیر فشار او آزاد کرد.

هوش مصنوعی: با آن تیر جان که به خاطر محبوب به جانم زدم، ای چرخ، از آن کار ناپسند و بی‌شرمی کنونی‌ات شرم کن.

هوش مصنوعی: به یک کشتی مانند کودکی که در دامن پادشاه است، چه کسی می‌تواند مانع شود که ماه در آسمان حرکت کند؟

هوش مصنوعی: پس از مرگ او، شاه به شدت خشمگین شد و چهره‌اش را با اشک‌هایش شست و شو داد.

هوش مصنوعی: او بر روی کشته‌های خود ایستاد و با احساس درد دل، شمشیر را به دست گرفته و به جنگ فراخواند.

هوش مصنوعی: اگر اسب شاه به حرکت درآید، از شدت خوشحالی و شوق به وجد می‌آید و به ستاره‌ها می‌رسد.

هوش مصنوعی: زخمی که بر تن این پادشاه زمین وارد شده، موجب شده که سرزمین به دو نیمه تقسیم شود؛ یکی برای سواری و دیگری برای ستور.