هوش مصنوعی: لحظه آخر من فرا رسیده است، بیایید و ببینید که چگونه سیر و سفر کرده‌ام.

هوش مصنوعی: شنیدند که صدای او بلند شد و زنان به سمت او دویدند، در حالی که حالشان غمگین و ناتوان بود.

هوش مصنوعی: مردم شاه را دیدند، اما چه فایده که او به دلیل خاک و خون، لباس‌ها و تاج خود را بر تن ندارد.

هوش مصنوعی: سری که مانند سیرابه به شدت کوفته شده و بدنی که زخم‌زخم و دورش هم با زردی یا نقره‌ای پاره پاره است.

هوش مصنوعی: او بار دیگر در آب خون غرق شده و دیگر پرنده‌ای در اطرافش نیست، زیرا به اندازه کافی تیرها به سرش فرود آمده است.

هوش مصنوعی: اگر به گفتن و بیان احساسات خود نمی‌پرداختی، هرگز نمی‌توانستی آن پادشاه را بشناسی.

هوش مصنوعی: شیون و ناله زنان به قدری بلند و زیاد بود که تمامی جهان را پر کرد از صدا و فریاد.

هوش مصنوعی: دختر رسول خدا (ص) که به خاطر سختی‌ها و مشکلات، دلش شکسته است، نمونه‌ای از بانوان و جانشین حضرت فاطمه (س) به شمار می‌آید.

هوش مصنوعی: به جلو برادر به شدت ناله کنید، زیرا لباس و موهای او به هم ریخته و پاره شده است.

هوش مصنوعی: او گفت: ای برادر، حال این وضعیت چگونه است؟ چرا دل خود را به این شکل به مرگ سپرده‌ای؟

هوش مصنوعی: کاش می‌توانستم به دنیا بیایم و یا اینکه نامم از یادها برود.

هوش مصنوعی: تو را نمی‌دیدم که با زخم و زنجیر، به خاطر رنج و بیچارگی، تن خود را به مرگ سپرده‌ای.

هوش مصنوعی: چرا زینب با این همه غم و داغ از مصیبت‌های حسین به حالتی چنین پریشان نمی‌افتد؟

هوش مصنوعی: پادشاه به او گفت: آرام باش و خودت را کنترل کن، نگذار موهایت به هم بریزد و از چشمانت اشک نریزد.

هوش مصنوعی: به خاطر این درد و رنجی که در پیش رو دارید، باید شادی و لذت را بسازید و با آن مواجه شوید.

هوش مصنوعی: لحظه‌ای مسکوت نماند که مانند برده‌ها شما را از پشت پرده‌ها نیاورند.

هوش مصنوعی: آنها در حالتی که به سرعت حرکت می‌کنند، به دیگران توجهی نمی‌کنند و به وضعیت ناتوانی کسی اهمیت نمی‌دهند.

هوش مصنوعی: بر اسب‌های شتر در حجاز علامتی می‌زنند و آن‌ها را در بالا و پایین سوق می‌دهند.

هوش مصنوعی: در خیابان‌ها و بازارها، مردم را به زور وادار به انجام کارهایی می‌کنند و انواع مشکلات و سختی‌ها را برایشان به وجود می‌آورند.

هوش مصنوعی: از این به بعد باید زیاد گریه کنی، اما جز صبر و تاب آوردن راه دیگری نداری.

هوش مصنوعی: کسی یک لباس زهد به من بدهد تا بتوانم زخم‌ها و دردهایم را با آن بپوشانم و خودم را محکم نگه‌دارم.

هوش مصنوعی: زینب (س) رفت و به دردی رسید که از همان انسان قدیمی سرچشمه می‌گرفت و این موضوع به دستور یک شاه بود.

هوش مصنوعی: به سر شاه آن لباس قدیمی را قرار داد و روی آن عمامه‌ای گذاشت.

هوش مصنوعی: کارد به پا ایستاد و چنگ به او زد و خواهر به دامن او پناه برد.

هوش مصنوعی: او گفت: ای برادر، زمانی فرامی‌رسد که برای وداع، تو را می‌بوسم.

هوش مصنوعی: از دیدن تو بهره‌ای می‌برم در لحظه‌ای که می‌دانم دیگر تو را نخواهم دید.

هوش مصنوعی: از این روز خبر دار شدم که پیش‌تر به من گفته بودند که دختر خیرالبشر بد است.

هوش مصنوعی: آن بانوی راستین به من گفت: زمانی که حسین (ع) را دیدی در آخرین لحظه‌های زندگی‌اش.

هوش مصنوعی: دشمن با رویی به سوی ما آمده است، در حالی که من بر گردنش بوسه می‌زنم.

هوش مصنوعی: او این حرف را گفت و سپس پادشاه را به خود نزدیک کرد و با دل‌دردی عمیق، آهی از دل کشید.

هوش مصنوعی: بوسه‌ای بر گلوی کسی زد که از پشت با خنجر به او آسیب زده شده است.

هوش مصنوعی: سپس او پای آن پادشاه را بوسید، چرا که نعل (پاشنه) اسبش را به چنان زیبایی بوسه زده است که به ماه نیز می‌ماند.

هوش مصنوعی: او بر زمین افتاد و مانند کسی که بی‌تابی می‌کند، اشک‌هایش مانند سیل از چشمانش سرازیر شد.

هوش مصنوعی: دیگر زنان نیز به پای شاه افتادند و ناله و شیون به آسمان بلند شد.

هوش مصنوعی: چهره خورشید تار و سیاه شد و در آسمان به راه افتاد گریه و زاری.

هوش مصنوعی: پادشاه بزرگوار به آن بی‌چاره‌های یکسان محبت و نوازش زیادی عطا کرد و دستوراتی چند صادر نمود.

هوش مصنوعی: زمانی که همه ساکت شدند و شاه به سمت میدان حرکت کرد، از محل خیمه خارج شد.

هوش مصنوعی: فردی به سرعت خود را آماده کرده و با قدرت و جسارت به دشمن حمله می‌کند، درست مانند یک شیر خشمگین که به گروهی از دندگان می‌تازد.

هوش مصنوعی: هر کجا که دستت را بالا ببری، روان‌ها و دل‌ها به سوی جهنم حرکت می‌کنند.

هوش مصنوعی: از افراد با دانش و خوب‌اخلاق، یکی داستانی را در آنجا به ثبت رساند.