هوش مصنوعی: یک نقطه در میدان جنگ مشخص شد که به دلایل مختلف به دور آن دایره، نیروهای میمنه (چپ) و میسره (راست) دور هم جمع شدند و تحت فرمان شاه بودند.

هوش مصنوعی: سوار که آن شمشیر به او رسید، دیگر هیچ‌گاه چهره‌ی زندگی را ندید.

هوش مصنوعی: به خاطر وزش باد، یاد نبرد و جنگ‌های شیر خدا از خاطرها فراموش شده است.

هوش مصنوعی: به خاطر عشق به شهادت، به حالتی شگفت‌انگیز درآمده که ناگهان سلاح خود را رها کرده است.

هوش مصنوعی: تو در میدان جنگ، به جای سپر از نیزه و تیر استفاده کردی و جان خود را به خطر انداختی، به طوری که سر و سینه‌ات در معرض آسیب قرار گرفت.

هوش مصنوعی: از شمشیرها و تیرهای دشمن، زخم‌های سخت و جدی بر تن او وارد شد.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس از مردم نمی‌داند که شهریار چند بار زخم و درد را به خود دیده و این زخم‌ها چه تعداد است.

هوش مصنوعی: اما عده‌ای از اهل ادب و هنر در نوشته‌های خود به این موضوع پرداخته‌اند.

هوش مصنوعی: زخمی که به بدن آن امام بزرگوار وارد شده، به هزارتا می‌رسد و در واقع این زخم‌ها پنجاه عدد هستند، یعنی کمتر از هزار تا نیستند.

هوش مصنوعی: این جمله به تصویر کشیدن حالتی از جنگ یا نبرد است که در آن شخصی، به شدت و با زخم‌های فراوان، از سر تا ناف دچار آسیب شده است. اشاره به شدت و وخامت اوضاع و زخم‌های عمیق و تلخی دارد که به بدن او وارد شده‌اند.

هوش مصنوعی: برو، او در جنگ زخم‌های زیادی بر سینه دارد، چون هیچ‌کس را در پشت سرش نمی‌دید و تنها بود.

هوش مصنوعی: پس از حمله فرزند شیر خدا، لحظه‌ای خواست که در آرامش بماند و خود را تنها بگذارد.

هوش مصنوعی: یک دشمن بی‌رحم با سنگی به سوی شاه حمله کرد و باعث شد که پیشانی او بشکند.

هوش مصنوعی: خون بر چهره‌ی نازنین او جاری شد و پرده‌ی اشک بر چشمانش افتاد.

هوش مصنوعی: او دامان پیراهنش را بالا می‌زند و می‌بیند که خون بر چهره روشن او ریخته است.

هوش مصنوعی: سفیدی موهای او نمایان شد و نور آن در آن دشت بزرگ تابید.

هوش مصنوعی: به طور ناگهانی، از تیرکی بدشگون، تیری سه جوانب و زهرآگین بیرون آمد.

هوش مصنوعی: در زمان خاصی، تیر (یا نمادی از محبت یا جذابیت) نزد آن زن عاشق آمد و بر جاهایی که بوسه‌ای رد و بدل شده بود، بوسه‌ای زد.

هوش مصنوعی: وقتی تیر شاه به نشانه اصابت کرد، به جای اینکه فقط به هدف برسد، در آن نقطه جایی باز شد که نشانه‌ای از اراده الهی بود.

هوش مصنوعی: او با تیری که چهار پر دارد، از دل من عبور کرد و از پشت سر به سمت من بازگشت.

هوش مصنوعی: سلطان با اشک‌هایی که از چشمانش جاری شده، چهره‌اش را در خون آغشته کرد و از پشت خود آن تیر را بیرون کشید.

هوش مصنوعی: او گفت: به نام خداوند جهانیان و به پیروی از روش پیامبر مهربان.

هوش مصنوعی: من در مسیر عشق و رسیدن به محبوب خود، جانم را فدای این راه کرده‌ام و اکنون برای نزدیک شدن به او تلاش می‌کنم.

هوش مصنوعی: وقتی که بفهمی آن خون پاک بر خاک بریزد، باعث ویرانی و نابودی مردم می‌شود.

هوش مصنوعی: تو از آن خون به دست‌های خود، جنسی تولید کردی که به سوی بالا فشرده و بر پست‌ها نمایان است.

هوش مصنوعی: هیچ قطره‌ای از آن پایین نیامد، فقط سرخی غروب از آن به دست آمده است.

هوش مصنوعی: سپس مقدار زیادی از آن خون پاک بر چهره درخشان او جاری می‌شود.

هوش مصنوعی: او می‌گفت: می‌خواهم در برابر خداوند، با رویی سرخ و خجسته، رازهایم را بیان کنم.

هوش مصنوعی: زخم سختی که به تن پادشاه وارد آمده، او را در تلاش برای نبرد تضعیف کرده است.

هوش مصنوعی: زمانی که دشمن بدبخت و نادان از وضعیتی که دارد آگاه شد، از هر طرف به او حمله کرد.

هوش مصنوعی: به او حمله کردند و با شمشیر و تیر به او ضربه زدند، و در آسمان صدای غوغا و خروش بلند شد.

هوش مصنوعی: پادشاه به دلیل ناتوانی از زین اسبش به زمین افتاد و این موضوع جنگجو را به شدت تحت تاثیر قرار داد.

هوش مصنوعی: ناگهان از کمین بیرون آمد، مانند تیر پرتاب شده. نام او مالک ابن یسیر است.

هوش مصنوعی: یک نفر بر سر پادشاه ضربه‌ای زد که باعث شد چهره‌اش مانند شکافتن ماه در آسمان نمایان شود.

هوش مصنوعی: خون بر روی زره‌اش ریخت و مانند شب، جسدش به خاطر اندوه روشن شد.

هوش مصنوعی: شاه به او گفت: ای شرور، تو چه کسی هستی که این شمشیر بدبختی را به کار می‌گیری؟

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که اگر کسی خوشبختی و موفقیت را به دست نیاورد، حتی با وجود دسترسی به منابع و نیازهای اساسی مانند آب و نان، زندگی‌اش چندان ارزشمند نخواهد بود. به عبارتی، داشتن امکانات مادی بدون دستیابی به خوشبختی و رضایت در زندگی خیلی کم‌اهمیت است.

هوش مصنوعی: من شنیده‌ام که نفرین آن پادشاه باعث شد که دست بدخواهن از کار بیفتد.

هوش مصنوعی: در گرمای شدید تابستان، تو دیگر هیچ حرکتی ندیدی و احساس کردی که همه چیز خشک و بی‌تحرک شده است.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره به فصلی از سال است که خون (احساس، زندگی یا انرژی) به سوی مرگ و درد می‌رود و در نهایت به عذاب و سختی خواهد انجامید. در واقع، این فرآیند نشان‌دهنده تغییراتی است که به ورطه سختی و عذاب می‌انجامند.

هوش مصنوعی: بعد از آن، شاه فرمانده سپاه، فرماندهی را از خیمه‌گاه به عهده گرفت و جهت حرکت را تغییر داد.

هوش مصنوعی: کسی که زخم سرش را پ Bandد کند، لحظه‌ای می‌تواند چهره‌ای یکسان و بدون تغییر را ببیند.

هوش مصنوعی: وقتی به نزدیکی پرده‌خانه رسید، آوای دل‌انگیزی از نای خشکی بلند شد.

هوش مصنوعی: زنان همه درباره من صحبت کردند و گفتند که باد سلام شما را برساند.