هوش مصنوعی: زمانی که پدر در جنگ و در حال مبارزه با دشمنانش حاضر شد و حامی و یاری در کنار خود نداشت، دلش به خاطر مرگ فرمانده‌ی خود به شدت شکسته و ناامید شد.

هوش مصنوعی: تمامی سرزمین پر از دشمن است و قلب شاه که انسان نازنینی است، از درد پر شده است.

هوش مصنوعی: به خود گفت که چه مدت باید صبر کنم، زیرا وضعیت به سرعت بر شاه دشوار شده است.

هوش مصنوعی: اکنون که هیچ کس جز تو نیست که بتواند با او ارتباط برقرار کنم، هیچ کسی به سراغ پیغام من نمی‌آید.

هوش مصنوعی: اگر از او درخواستی درست و منطقی داشته باشی، می‌تواند به تو اجازه دهد تا در میدان نبرد حضور پیدا کنی و به تو کمک کند تا از مشکلات رهایی یابی.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که فرد، با دل پر از امید و آرزو، به دنبال تغییرات و نویدهای جدیدی در زندگی‌اش است و سعی دارد وضعیت فعلی را به حالت بهتری تبدیل کند.

هوش مصنوعی: زمانی که یک بوستان از درختان سرو و یک ماه در حال حرکت به سمت شاه نزدیک شدند.

هوش مصنوعی: بدان قد که تو از سرو قد بلندی گرفته‌ای، به خاطر زیبایی‌ات، مانند ماه نو، اینقدر جذاب و دلربا هستی که هر کسی را تحت تأثیر قرار می‌دهی.

هوش مصنوعی: پادشاه را که مانند هلال بر کمر خیشاب است، ببوسید؛ زیرا ای فلک، دین او را مانند آفتاب بر افرازید.

هوش مصنوعی: در میان یاران، هیچ کس جز من باقی نمانده است که بتواند فریادرس باشد.

هوش مصنوعی: اگر به من نظر کنی، مانند اینکه در برابر خدا سرخ می‌شوم.

هوش مصنوعی: من از تو عذرخواهی می‌کنم که در مسیر جنگ و نبرد، صبر و تحمل تو را آزمایش می‌کنم و به خاطر دوری‌ام از تو، دل تو را می‌آزارد.

هوش مصنوعی: خویشاوندان آزادمنش من رفتند و من تنها ماندم، همانطور که عم و پسر عموی نامدارم.

هوش مصنوعی: آنها مرا با خود بردند و در وجودم جای گرفتند.

هوش مصنوعی: مرا به سوی جنگ و نبرد بفرست و از خیال و توهم دورم نگاه‌دار.

هوش مصنوعی: من دریافت کردم که وقتی کمی بیشتر زندگی کردم، تو که مانند یک کشته هستی، چگونه می‌توانم بایستم و ادامه دهم؟

هوش مصنوعی: این زندگی پر از رنج و درد است و به خاطر آن باید برای زندگی‌امان گریست.

هوش مصنوعی: هنگامی که پادشاه به چهره ی او نگاه می‌کند، به نظر می‌رسد که زیبایی پیامبر را مشاهده می‌کند.

هوش مصنوعی: از جانب خدا بر سر او تاجی قرار گرفته و دو ابروی او به شکل قوس‌هایی زیبا و معجزه‌آسا درآمده است.

هوش مصنوعی: زیبایی خداوند به قدری در چهره‌اش نمایان است که همانند زیبایی روی بهترین انسان‌ها می‌باشد.

هوش مصنوعی: روزی به چهره و موهای زیبا و دلربای آن جوان نگاه می‌کرد و نام خدا را بر زبان می‌آورد.

هوش مصنوعی: سپس گفت: ای پسر، بهتر است که من از وصل تو دور بمانم.

هوش مصنوعی: از من اجازه نخواه که دشمن تو باشم، جهان را در برابر چشمانم تیره مکن.

هوش مصنوعی: به خیمه برو و در آنجا آرامش را انتخاب کن، تا بتوانی بر دل مادر سالخورده‌ای که نگران است، تسلی دهی.

هوش مصنوعی: زمانی که جوانی فرمان پادشاه را شنید، ناگزیر به سمت حرم حرکت کرد.

هوش مصنوعی: آن گل زیبای دین در آغوش بنفشه، با حالتی غمگین و با سر بر زانوی اندوه نشسته است.

هوش مصنوعی: اشک‌ها به طور مداوم از چهره‌ی زنبیق مانند گل سرخ بر می‌ریخت.

هوش مصنوعی: همواره می‌گفت افسوس که از چنگال این دنیا رها شدم، اما در عوض از دوستان و همراهان خود دور ماندم.

هوش مصنوعی: نشد که عذرخواهی من مورد پذیرش تو قرار بگیرد، ای ماه زندگی من، زمان آن رسیده که از درخشش خود کم شوی.

هوش مصنوعی: شاهزاده ای با عزت و شکوهمند همیشه در حال دل‌تنگی و ناله است.

هوش مصنوعی: ناگهان از میان لشکر صدای طبل به گوش رسید و بر این گنبد سیاه (آسمان) طنین انداز شد.

هوش مصنوعی: صدای جنگجویان به گوش می‌رسد که فریاد می‌زنند: آیا کسی هست که با ما به مبارزه بیاید؟ طبیعتاً آماده‌اند و به میدان جنگ می‌روند.

هوش مصنوعی: شهزاده‌ی نامدار دوباره از خانه بیرون آمد و به سمت شاه حرکت کرد.

هوش مصنوعی: او فریاد و ناله را به دامانش چنگ می‌زند و به سمت زیبایی چهره‌ات روی می‌آورد.

هوش مصنوعی: ای شاهِ سرزمین عشق، تو که صاحب تخت و تاج عشق هستی، به تو می‌گویم که...

هوش مصنوعی: یکی را به سمت این دشت بفرست که صدای شور و هیجان سواران جنگی را بشنود.

هوش مصنوعی: کسانی که از شاه توانمندی می‌طلبند، زبانشان به بیهوده‌گویی و دروغ‌پردازی باز می‌شود.

هوش مصنوعی: به من دستور بده تا در میدان جنگ، دشمنان را به زانو درآورم و آن‌ها را شکست دهم.

هوش مصنوعی: زبان آن‌ها را از دیدن ناگوار کوتاه می‌کنم، سپس روح خود را شاد می‌سازم و برخی چیزها را برای خود به وجود می‌آورم.

هوش مصنوعی: عشاق در مسیر عشق تو جان خود را سپر کردند و برای رسیدن به بهشت، از این دنیا عبور کردند.

هوش مصنوعی: آیا من از عاشقان تو نیستم؟ و اگر هستم، چرا بی‌حرکت بمانم؟

هوش مصنوعی: خداوند از خاک وجود من با آب عشق تو بهره گرفته و در کوی تو، مرا به عنوان یکی از عاشقان خود ثبت کرده است.

هوش مصنوعی: بروبی که بر تیغ دشمن اشاره‌ای دارد، به من از همه سو برای قتل می‌رسد.

هوش مصنوعی: از خداوند چیزی بخواه که برای من مقدر کرده است و در این راه تلاش می‌کنم تا خود را آماده سازم.

هوش مصنوعی: مادرم برای من از لحظه تولد، زندگی‌اش را فدای من کرد و با عشق و فداکاری من را بزرگ کرد.

هوش مصنوعی: تو از من پشتیبانی و نگهداری کردی، به طوری که در این روز خاص، من هم بتوانم به تو کمک کنم.

هوش مصنوعی: وقتی که پسر برای جنگیدن به خاطر پدر صلاح نیست، شمشیر کشیدن بی‌فایده است.

هوش مصنوعی: به ویژه پدر مانند شاهی است که نگهبان جهان و همه موجودات در بالا و پایین است.

هوش مصنوعی: زمانی که پسر جوان پادشاه این سخنان را شنید، اشک‌هایش از چشمانش مانند باران بر زمین ریخت.

هوش مصنوعی: او را به آغوش فشرده‌اش کشید و بر لبانش که همچون یاقوت قرمز بود، بوسه‌ای زد.

هوش مصنوعی: به او گفتم، ای نور چشمم، ناگزیر وقتی که از پیشم می‌روی...

هوش مصنوعی: از دیوارهای خانه با شوق به سوی پرده‌ها می‌روم تا به عمه و مادر زیبا سلام کنم.

هوش مصنوعی: از آن‌ها اجازه نخواهی گرفت و سپس به سوی پدر خود برمی‌گردی.

هوش مصنوعی: فرزند عزیز شاه به مانند ماهی که دو هفته در آسمان می‌درخشد، راهی به سمت خرگاه رفت.