هوش مصنوعی: شهزاده‌ای با شخصیت و آگاه بود که به دین و علم پدرش پایبند بود.

هوش مصنوعی: سال‌ها گذشت و من به عشق تو با تمام وجود، خود را آماده خدمت به تو کرده‌ام و در این راه همیشه تلاش کرده‌ام.

هوش مصنوعی: پس از فوت قاسم، کسی به نزدیک شاه آمد و به او گفت: ای پادشاه! تو تنها پناه دین و مردم هستی.

هوش مصنوعی: به من اجازه بده تا در میدان جنگ حاضر شوم، زیرا می‌خواهم از شر این بدکاران رهایی یابم و آنها را از میان بردارم.

هوش مصنوعی: من جانم را به پای تو می‌ریزم و سپس به دوستانم می‌پیوندم.

هوش مصنوعی: پادشاه به او گفت: از من نخواه که تو را به سوی این میدان جنگ بفرستم.

هوش مصنوعی: تو یادگاری از کسانی هستی که رفته‌اند و آرامش دل بی‌قرارم هستی.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که فردی به طور مکرر و با دلایل مختلف به پادشاه مراجعه کرده است تا او را راضی کند، و نهایتاً به خواسته‌اش دست یافته است.

هوش مصنوعی: نخستین جوان به سوی مکان مقدسی رفت و سپس به میدان نبرد رفت تا سلاحش را برافرازد.

هوش مصنوعی: او به هنگام نبرد، به رجزخوانی پرداخت و به دشمنان حمله کرد. در این حمله، هشتاد نفر را به زمین زد.

هوش مصنوعی: پس از آن، او آرزو داشت که از میدان جنگ بیاید و پاهای اسب شاه را ببوسد.

هوش مصنوعی: سواران جنگ آماده شدند و سلاح‌های خود را برای نبرد آماده کردند.

هوش مصنوعی: جوان دوباره به آن‌ها حمله کرد و با تیزی و شجاعت خود، آنان را به چالش کشید.

هوش مصنوعی: او با فریادی بلند به سپاه حمله کرد، مانند آتش سوزانی که بر کاه بیفتد و همه جا را شعله‌ور کند.

هوش مصنوعی: شکافتی که در زندگی مردان به وجود آمد، با خون برادران بسیاری همراه بود و هزینه‌های زیادی به دنبال داشت.

هوش مصنوعی: او نه از نیزه‌داران سواران ترسی داشت و نه از خنجر برانان نگران بود.

هوش مصنوعی: این گروه بدخواه با شمشیر خود پنجاه نفر از افراد معروف و برجسته را به زمین انداختند.

هوش مصنوعی: فردی با نامی نیکو به عمویش مراجعه کرد و به او گفت: ای نوه‌ی بهترینِ موجودات، من آمدم.

هوش مصنوعی: درد و سختی زندگی باعث شده که من به شدت احساس ضعف و لرز کنم، مانند شاخی که درختان در برابر باد به لرزه درمی‌آیند.

هوش مصنوعی: اگر یک قطره آب به دهانم برسد، تمام سپاه را از هم می‌پاشم.

هوش مصنوعی: شاه به چهره او نگاه می‌کرد، اما او آنقدر غمگین بود که همچون باران اشک می‌ریخت و آبی در چهره‌اش نبود.

هوش مصنوعی: به او گفت از بی‌صبری و تشنگی خود آرامش کن و پا در رکاب نگه‌دار.

هوش مصنوعی: به میدان برو که در آنجا، پاکی و طهارت را از چشمه‌های پیامبر به دست خواهی آورد.

هوش مصنوعی: جوان خوشبخت دست شاه را بوسید و دوباره به سمت میدان نبرد برگشت.

هوش مصنوعی: او شمشیرش را بر سپاه گرسنه ضربه زد و شصت نفر از گمراهان را به زمین افکند.

هوش مصنوعی: به قدری بر بدنش زخم‌های جدی وارد شد که از روی اسب به زمین افتاد و از دنیا رفت.

هوش مصنوعی: پادشاه در سرزمین وسیع باقی ماند و بسیاری از جوانان را کشت و کسانی را که کشته شدند، در مکان‌های مناسب قرار داد.

هوش مصنوعی: او را آورد و در خیمه‌ای قرار داد. افسوس که چنین فرزند مشهور و بزرگواری متعلق به پادشاه است.

هوش مصنوعی: جوانان همچون شکوفه‌های بهار، در زندگی جوان و سرزنده هستند و هر کدام به نوبه خود تجربیات و توانایی‌های خاص خود را دارند. روزگار همانند دریایی وسیع است که در آن این جوانان به تلاش و حرکت مشغولند.

هوش مصنوعی: خردمند کسی است که وقتی از تو روی برگرداند، هیچ آرزویی در دلش برای تو باقی نمانده باشد.