هوش مصنوعی: او می‌گفت که به خاطر فرزند بوتراب، خانه و خاندان من ویران شده است.

هوش مصنوعی: مردی مانند کوهی از آهن به جنگ آمد و در دشت خونین با خشم و غضب به پیش تاخت.

هوش مصنوعی: زمانی که دشمن به روی فرزند شاه در آینه نگاه کرد و با او روبرو شد، چیزی را به زبان آورد.

هوش مصنوعی: ای هاشمی، کودک مشهور، تو به من بگو که چرا پسر چهار نامی را کشتی؟

هوش مصنوعی: هیچ کس نمی‌تواند به اندازه‌ی آن سوارکاران مغرور و خودخواه، با مردانگی و شجاعت همتایی داشته باشد.

هوش مصنوعی: من نیز پیکرت را به خاطر مرگت به خون می‌کشم و دل مادرت را از سوختن در غمت آتشین می‌کنم.

هوش مصنوعی: هاشم نژاد با صدایی پرشور و دلیرانه فریاد کشید که ای مرد بدسیرت و ناپاک!

هوش مصنوعی: چرا این‌قدر بر چهار فرزندت ناله می‌کنی؟ چه دردی در دل داری که به خاطر آن می‌سوزی؟

هوش مصنوعی: غم خودت را بخور و به غم دیگران فکر نکن، چون در حال حاضر لحظه‌ای فرارسیده که روزگار تو به سر آمده است.

هوش مصنوعی: به طور ناگهانی، نگاه خداوند دین به زمین به رنگ آبی افتاد در آن میدان جنگ.

هوش مصنوعی: یک دیدار از جوانی که با شجاعت و دلیرانه به میدان جنگ رفته و شمشیرش را بلند کرده است.

هوش مصنوعی: از پسر برادر بترسید و توجه کنید که چشمانش به قدری پر از اشک شده که قطرات آن به صورتش سرازیر شده است.

هوش مصنوعی: با دو دست به سوی درگاه خداوند دعا می‌کنم و از او کمک و چاره‌ای را برای مشکلاتم درخواست می‌کنم.

هوش مصنوعی: ای خداوندی که هیچ همسایه و همراهی نداری، تو کیستی که به رازهایم گوش می‌کنی؟

هوش مصنوعی: در این نبرد، با کسی همراه شو و از یتیم حسن (ع) حمایت کن.

هوش مصنوعی: به من ن یکه‌زنی تهمت نزن و با زخم زبان به روحم آسیب نرسان.

هوش مصنوعی: خدایا، جوانی او را ببخش و به زندگی‌اش پایان نده.

هوش مصنوعی: در این گفتگو، شاه خوشبخت در حال صحبت بود که ناگهان صدای بلندی از میدان نبرد شنیده شد.

هوش مصنوعی: تیر نازکی از یک پهلوان بلندقد و چابک به سمت مینمه قاسم، سرفرازی و افتخار پرتاب شد.

هوش مصنوعی: قاسم با کتف سنگین و استقامت خود، ستم و فشار را تحمل کرد و بر دشواری‌ها غلبه یافت. او در مواجهه با چالش‌ها، سنگینی وظایف را بر دوش خود احساس کرد و با شجاعت به میدان آمد.

هوش مصنوعی: پس از رد و بدل شدن چندین کنایه و طعنه، چهره‌اش از خشم به رنگ قیر درآمد.

هوش مصنوعی: مردی بر اسبش چوبی را کوبید که آن شخص پیاده در میدان نبرد نماند.

هوش مصنوعی: شاه جوانی را به دوش اسب زرین سوار کرد و به سمت او فرستاد.

هوش مصنوعی: جوان نیزه‌اش را به زمین زد، تا مانند پرنده‌ای که از قفس می‌گریزد، به زین اسبش رسید.

هوش مصنوعی: سیل خروشان به سمت آبی آمد و بر روی او حمله‌ور شد و با خشم به نبرد پرداخت.

هوش مصنوعی: شیطان دو شمشیر را در دستان خود آماده کرده و با قدرت و عزم راسخ به میدان جنگ آمده است.

هوش مصنوعی: به خاطر ترس از قدرت و ظلمانی که در آسمان وجود دارد، بهرام (شخصیتی که به شجاعت و دلاوری شناخته می‌شود) رنگ و حالت خود را از دست می‌دهد و خنجرش را از چنگ می‌اندازد.

هوش مصنوعی: وقتی چشم‌ام را بر تیغ باز کرده‌ام، رقیب بدجنس و خشمگین به میدان آمد.

هوش مصنوعی: سوار به پرنده‌ای اشاره می‌کند که از آب و زندگی خود خبر می‌دهد و می‌گوید که این پرنده از نسل اوست و نشان‌دهنده‌ی افتخار و ارزش اوست.

هوش مصنوعی: این تیغ تیز که به زهر آلوده شده، به خطرناک و کشنده بودنش اشاره دارد و اگر کسی بخواهد با آن مبارزه کند، باید مراقب باشد.

هوش مصنوعی: شهزاده معتبر به او گفت: با این سرهای افراشته، تیغ زهرآلودی داریم.

هوش مصنوعی: من تو را به سوی پسر فرستادم تا او مهمان پدرش در دوزخ شود.

هوش مصنوعی: من تو را با این شمشیر مسموم خواهم کرد و مرگ تو را به عنوان کفن بر تن می‌سازم، تو را چون آهن محکم و نیرومند خواهم کرد.

هوش مصنوعی: اگر به سر خود توجه نکنی و در جنگ نرنجی، دیگر نه تیرک‌های تو به کار می‌آید و نه نیزه‌ات.

هوش مصنوعی: زمانی که بر زمین می‌افتم و بدنم درگیر می‌شود، مانند اسبی که زیر سمش نعل آهنی قرار دارد، درد و زحمت را احساس می‌کنم.

هوش مصنوعی: شنیده‌ام که جنگجویان می‌گویند در دل میدان جنگ، مردان با هوش و آگاه همیشه برترند.

هوش مصنوعی: اکنون تو را می‌بینم که با وجود آگاهی از فنون نبرد، اما به نظر می‌رسد فکر و درایت لازم را ندارید.

هوش مصنوعی: سوار، چرا به سمت جنگ می‌روی در حالی که ابرها بارنده نشده‌اند و آسمان هنوز آرام و بی‌تنش است؟

هوش مصنوعی: به یکی نگاه کن که از سختی‌ها رهایی یافته است، مانند ابری که پس از بارانی سنگین، آرام و بدون فشار است.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای با بال‌های آبی و با اصالت به زمین نزدیک می‌شود، تا بر اسب شما نظر بیفکند و شما را تحت تأثیر قرار دهد.

هوش مصنوعی: آسمان به این یلی فرصت نداد که بازوانش را مانند جدش علی (ع) بالا ببرد.

هوش مصنوعی: او شمشیر کشید و سپاه را از وسط دو نیم کرد، همه دل‌ها پر از ترس و هراس شد.

هوش مصنوعی: به سوی او که جهان را آفرید، تحسین و ستایش فرود آمد از آسمان به زمین.

هوش مصنوعی: شاه به او سلام فرستاد و از زخم‌های مردانه‌اش ستایش کرد.

هوش مصنوعی: وقتی که سوار از زین اسب به زمین افتاد، آن دو نیمه سوار دیگر به راحتی و بدون دغدغه به راهشان ادامه دادند.

هوش مصنوعی: بر آن سرزمین معروف و پرآوازه که با سرعت بسیار حرکت می‌کند و از زین و افسار طلا آراسته شده است.

هوش مصنوعی: فرزند زاده پیامبر، با قوت و شجاعت، نیزه‌اش را به زمین زد.

هوش مصنوعی: به دنبال راهی صاف و هموار، اسب طلایی را زین کردند و سوار شدند.

هوش مصنوعی: او سلاح اسب خود را آماده کرد و به سمت شاه به پیروزی آمد از آن میدان جنگ.

هوش مصنوعی: زمانی که از کوره در رفت، دستور داد که دو چهره بر زین پادشاه قرار گیرد.

هوش مصنوعی: بر چهره‌اش نوری می‌تابد که مانند سوارکاری بر اسب، قدرت و زیبایی‌اش را نمایان می‌کند. این زیبایی به مانند نقره‌ای می‌درخشد و نیرویی خاص دارد.

هوش مصنوعی: او به طور غمگین می‌گوید: ای پادشاه نینوا، خداوندی که بر جهان حاکم است.

هوش مصنوعی: من با افتخار از میدان جنگ برگشتم، در حالی که دشمنان زیادی را از پای درآوردم و دوباره به خانه بازگشتم.

هوش مصنوعی: زمانی که شجاعت و دلیری را از خود بروز دادم و به میدان جنگ رفتم، زره و تجهیزات او را پاره کردم و او را به خاک انداختم.

هوش مصنوعی: در این دشت و وسیع، تصویر او را قرار دادم، همان چهارپای دلیرش را.

هوش مصنوعی: ای پادشاه، به خاطر خدمتی که انجام داده‌ام، فقط یک جام آب خوش‌طعم به من بده.

هوش مصنوعی: من از شدت تشنگی در حال بی‌تابی هستم و اگر آبی نباشد، اکنون آرزوی مرگ دارم.

هوش مصنوعی: من با وجود تشنگی بسیار، جانم را در این نبرد فدای تو می‌کنم. واقعا شگفت‌انگیز است!

هوش مصنوعی: وقتی شاه آن همه زاری و گریه را از چشمان او به روی صورتش دید که مانند خونابه سرازیر است، متوجه شد.

هوش مصنوعی: این بیت به بیان این مفهوم می‌پردازد که شخصی با مقام و اعتبار بالا (سرتاجدار) به گونه‌ای افت کرده و به زمین افتاده است که نشان از قدرت و تاثیر او دارد. به نوعی، او به زیر زمین می‌رود و از آنجا بر سر دشمنان یا حریفان خویش تسلط پیدا می‌کند، همچون آبی که از سویی به سوی دیگر سرازیر می‌شود.

هوش مصنوعی: گفت: ای طلای تو، دلم شاد است. امروز در میدان نبرد، به خوبی نامی به دست آوردی.

هوش مصنوعی: هزار بار بر دلیری‌ات آفرین باد، به خاطر قدرت و توانایی‌ات.

هوش مصنوعی: روح بعضی از افراد به خاطر اعمال تو تحت تأثیر قرار می‌گیرد و خداوند از این خوشنود می‌شود.

هوش مصنوعی: چه کنم که در دستانم آبی وجود ندارد و به خاطر شرم تو، در وجودم قوت و تاب کافی نیست.

هوش مصنوعی: در زمان زندگی تو، ای ساقی، بهشت مانند آبی را به من نشان می‌دهد که می‌توان از آن نوشید و کام دل را شاد کرد.

هوش مصنوعی: در دقایق آخر زندگی، لحظه‌ای درنگ کن و به وداع با افرادی که در غم و اندوه به سر می‌برند بپرداز.

هوش مصنوعی: اگر از این نبرد برنگردی، هیچ‌کس نخواهد توانست دوباره به تو نظر کند.