هوش مصنوعی: زمانی که عمر خود را دید که به زمین افتاده و بدنش از زخم‌های شمشیر و چنگال پاره پاره شده است.

هوش مصنوعی: گفتند که آن پهلوان با زیبایی‌اش را بریدند و از او جدا کردند.

هوش مصنوعی: در سپاه پادشاه، به مادر داغدار شیرزنی اشاره می‌شود که داغی بزرگ بر دل دارد.

هوش مصنوعی: پسر کشته، وقتی که چهره‌ی زن را دید، از خوشحالی چهره‌اش مانند گل شکفت.

هوش مصنوعی: روزی در لابلای لب‌هایش، به شکرگزاری خداوند، دعای بسیاری کرد.

هوش مصنوعی: داور ای خدا! به یاری‌ام بیامد و دست من را بگیر تا این جوان را در آغوش بگیری.

هوش مصنوعی: پس از آن، جوان سرش را بالا آورد و به طرف او نگاه کرد و با اندوه شروع به گریه کردن کرد.

هوش مصنوعی: او او را بوسید و لب‌هایش را بر لب‌های او گذاشت و گفت: ای فرزند پاک و باعزت.

هوش مصنوعی: این زمان با خوشحالی شادمانم کردی، چون به یاری پادشاه دل باختم.

هوش مصنوعی: اکنون، ای بهار و گلزار من، برای تو شیر و دوش من حلال است.

هوش مصنوعی: فرزندم در بهشت با چهره‌ای تابناک در کنار پیامبر (ص) و خانواده‌اش قرار دارد.

هوش مصنوعی: تاج پیروزی را بر سر عروس بهشتی بگذار و او را در آغوش بگیر.

هوش مصنوعی: برای چهره زیبای تو اشک می‌ریزم و برای این زخم عمیق که بر دلم نشسته، گله‌مندم.

هوش مصنوعی: پس آن زن دلیر کار شگفتی انجام داد و سر فرزند پاکش را برداشت.

هوش مصنوعی: او را به میدان جنگ پرتاب کرد، به خاطر این که از آن سپاه، کسی را به زمین انداخت.

هوش مصنوعی: می‌گوید: این کار را که انجام می‌دهم، از جانب من خوب است و نباید به خاطر چیزی که به دوستانم داده‌ام، با کسی سر ناسازگاری داشته باشم.

هوش مصنوعی: ستون چادر را برداشت و با خون پسرش به سوی میدان دوید.

هوش مصنوعی: با شجاعت و قدرت به میدان آمد و دو نفر را در نبرد نابود کرد.

هوش مصنوعی: وقتی چشم پادشاه به او افتاد، به سمت خودش اشاره کرد و خبری خوش به او داد.

هوش مصنوعی: ای مادر داغداری که فرزندت وهب با مردانگی تمام جانش را فدای ایمان کرد.

هوش مصنوعی: خدایی که به ما گفته زنان را به سمت خیمه‌ی خود برنگردانید.