هوش مصنوعی: وقتی چشمان زن به شوهرش می‌افتد، او همانند یک پیکر زیبا و خوشبو به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: وقتی که گل نسرین را در آغوشش گرفت، بر گونه‌اش بوسه‌ای زد و چشمانش پر از اشک شد.

هوش مصنوعی: او به او گفت: ای چهره‌ات، آرامش دل من را به هم می‌زند و موهای تو، آرزوی من را برآورده می‌کند.

هوش مصنوعی: بهشت درونم، فصلی مملو از شادی و نشاط است، که روشنی و بینش من را فراهم می‌کند و نورانی‌کننده مجالسم می‌باشد.

هوش مصنوعی: این لحظه ای که تو با زیبایی خاصی می‌رقصی، بوی جدایی از تو به مشامم می‌رسد.

هوش مصنوعی: برای کشتن من، دشنه را از زبرو برآور و به تیغ جدایی‌ام نینداز.

هوش مصنوعی: نگاه تو برای من به اندازه یک زخم عمیق دردناک است، اما از آن بهتر است که در غم و اندوه باقی بمانم.

هوش مصنوعی: به من بگو که از گذشته‌ام چه می‌دانی، مگر اینکه تصمیم به سفر داری.

هوش مصنوعی: داماد با شادی و شوق به عروس گفت: ای جایگاه زیبای همسر من.

هوش مصنوعی: برای ملاقات تو به زور و با وسوسه نیامدم، بلکه با اراده و تلیغ به سوی تو برگشتم.

هوش مصنوعی: اگر از من بدی دیدی، مرا ببخش، زیرا فقط خداوند است که جزا می‌دهد.

هوش مصنوعی: من اکنون به میدان جنگ می‌روم تا به یاری پادشاه دین بپردازم.

هوش مصنوعی: در لحظه‌ای که بمی‌رم، چشم‌هایم دو رنگ خونین تو را بر روی کافور مشاهده خواهند کرد.

هوش مصنوعی: اگر بار دیگر به نزد من بیایی، می‌توانی تمام درد و رنجی را که در جسم خونین من نهفته است، درک کنی.

هوش مصنوعی: به خاطر مرگم، غریبانه، به اندازه یک مو هم، دو چهره‌ام را با آب چشمانم شستشو می‌دهم.

هوش مصنوعی: اگر دوست تو دارای فرهنگ و هوش باشد، به نصیحت همسر خود گوش بده.

هوش مصنوعی: به من که در این دنیا به مانند دیگران به خاک سپرده می‌شوم، توجه کن و دردهایم را درک کن. و مانند بقیه، من نیز روزی به خواب ابدی می‌روم.

هوش مصنوعی: جوانان در این دنیای خاکی هستند که از من در زیبایی چهره و مو بهتر هستند.

هوش مصنوعی: وقتی که از پرده بیرون بیایی و به سراغ من بیایی، می‌بینی که جسم من به رنگ خون لاله درآمده است.

هوش مصنوعی: مبادا برآوری صدای ناله‌ات را در مرگ من، که صدای تو به گوش سپاه خواهد رسید.

هوش مصنوعی: در لحظاتی که احساس غیرت و شرف من به اوج خود می‌رسد، بدنم به لرزه درمی‌آید و موهایم از حرارت وجودم برمی‌خیزند.

هوش مصنوعی: در این گستره، اگر کسی به من آسیب برساند، دشمنان شاد خواهند شد و پادشاه غمگین خواهد شد.

هوش مصنوعی: اگر پس از کشته شدنم در این دنیا تو بمانی، بدان که تو همواره با من هستی و از من جدا نیستی.

هوش مصنوعی: اگر به زندگی ادامه دادی، مرا فراموش نکن. در روز مرگ، مانند یک عروس در لباس سیاه، به یاد من باش.

هوش مصنوعی: وقتی هم‌خواب از جوانی صحبت کرد، او با دل‌تنگی و افسوس آهی عمیق کشید.

هوش مصنوعی: فریادی بلند زد که ای دوست من، در جهان زهر بدی به عنوان مراقب من وجود دارد.

هوش مصنوعی: روزگار خوش است و حال تو نیز خوب است، زیرا fortune خوبی برای تو ثروت به ارمغان آورده است.

هوش مصنوعی: شما را در شمار یاران خود قرار می‌دهد و به عنوان خدمتگزاران خود به شما امتیاز می‌دهد.

هوش مصنوعی: اگه به دنبال جنگ برمی‌خاستی، من هم برای تو جانم را فدای پادشاهی می‌کردم.

هوش مصنوعی: نمی‌خواهم اراده‌ام را تضعیف کنم و نمی‌گذارم تو از نبرد خود برگردی.

هوش مصنوعی: برو اما با من به درگاه پادشاه برو و یک پیمان محکم ببند، ای رزمجو.

هوش مصنوعی: اگر بدون من به بهشت بروی، قدمی از شادکامی فرودسیان برنخواهی داشت.

هوش مصنوعی: زمانی که آن دلاور راز عروس را شنید، با لبخندی شبیه به شکوفه‌ای، جان تازه‌ای گرفت و شکوفا شد.

هوش مصنوعی: دست او به سمت شاه دراز شد و شاه به او یک بوسه بر خاک راه داد.

هوش مصنوعی: عروس وهب به شهریار گفت: ای پادشاه، پیامبر تاجدار (ص) خبر داده است.

هوش مصنوعی: کسی که در راه عشق و صفا فدای معشوق خود می‌شود، مانند کسی است که از دنیای مادی به بهشتی پر از زیبایی می‌آید، جایی که حوریان و چشم‌های دل‌ربا در انتظار او هستند.

هوش مصنوعی: زمانی که جان انسان در آغوشش قرار گیرد، تن او را به سوی باغی الهی و پر از زیبایی می‌کشد.

هوش مصنوعی: در این میدان نبرد، ای پناه من، اگر به راه تو بروم، حتی اگر کشته شوم، برایم مهم نیست.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که اگر سخن حق و درستی از احمدی گفته شود، خداوند کمک خواهد کرد تا آن شخص به موفقیت و خوشبختی ابدی دست یابد.

هوش مصنوعی: او هنوز به آرامش بهشتی نرسیده و چهره معصوم و زیبا مانند بهشت را ندانسته است.

هوش مصنوعی: بگو امروز با من عهد و پیمانی ببند که وقتی به بهشت برود، به یاد من باشد.

هوش مصنوعی: هرگز لحظه‌ای بدون من در آنجا نخواهد گذشت، صبر کن و به سراغ چهره من برو، نه به دنبال دیدار با حوری‌ها.

هوش مصنوعی: در این سرزمین، من تنها هستم و مانند گلی هستم که در باغی پر از رنج و مشکل رشد می‌کند.

هوش مصنوعی: من جز حریم تو هیچ پناهگاهی ندارم، پس از این به هیچ وجه نخواه که بی‌پناهم بگذاری.

هوش مصنوعی: وقتی که شوهرم در جنگ کشته شد، مرا به زینب بسپارید.

هوش مصنوعی: اگر در زندگی به خود اهمیت دهم و به خود بیندیشم، در هر دو دنیا مقام و ارزشی به من می‌دهد.

هوش مصنوعی: وهب گفت: قبول کردم این آرزو را که نتوانم به هر دو سمت روی بیاورم.

هوش مصنوعی: امید او را برآوردم، ای پناه دین. تو باید در این پیمان سخت، گواهی دهی.

هوش مصنوعی: شاهزاده به همه‌ی رفتارها و گفتارهای آن زن توجه کرد و از دیدن آن‌ها به شدت اندوهگین شد.

هوش مصنوعی: صدایی از جانب یاران شاه بلند شد که باعث شد فضای شب و روز پر از زیبایی و موسیقی گردد.

هوش مصنوعی: وقتی این کار آماده شد، شاه نامی از او درخواست کرد تا برای انجام کار جنگی دستوری صادر کند.