هوش مصنوعی: وقتی میدان به دور برگشت، عمر آن ظالم پرخشم و کینه‌توز به پایان رسید.

هوش مصنوعی: در سپاه، مردی بزرگ و قوی بودی که می‌توانستی بره‌ای را از چنگ گرگ نجات دهی.

هوش مصنوعی: بدن او سنگین و بی‌پروا و خودرأی بود، همان پلیدی که خود او به نام سامر شناخته بود.

هوش مصنوعی: به او گفتند که در میدان قهرمانی قدم بردارد و نامش را در بین دلیران بلند کند.

هوش مصنوعی: زمانی که این فرد بدجنس از ظلم و ستم آن ستمگر باخبر شد، به یکباره به شدت کلافه و ناپدید شد.

هوش مصنوعی: او از سوار تندرو پایین آمد و به میدان آمد و نام خود را اعلام کرد.

هوش مصنوعی: نشان نیزه به سمت دشمن راست می‌شود و خواسته می‌شود که رقیب از سپاه شاه بیاید.

هوش مصنوعی: زهیر ابن حسان، دلاور جنگجو، چتر پادشاه را به بالا خم کرد.

هوش مصنوعی: ای پادشاه، آیا نمی‌بینی که در میدان جنگ چه خبر است؟

هوش مصنوعی: یک موجود شیطانی در حال فریاد زدن است که دریا به خاطر ترسش دیگر به جوش و خروش نخواهد آمد.

هوش مصنوعی: مردی از سپاه شاه خواست که با او به میدان نبرد برود و در دشت جنگ شرکت کند.

هوش مصنوعی: من از او خواهش می‌کنم که در جنگ، اجازه دهد نیزه‌ام را از چنگ او بیرون بیاورم.

هوش مصنوعی: من یال شیر را به خون آلوده می‌کنم و پشت دلیرش را خرد می‌سازم.

هوش مصنوعی: شاه فرمانی داد تا نگران باشند که در نبردهایش، دو روبه‌رویی سپاه را ببینند.

هوش مصنوعی: دلیر سوار، بر زین نشسته است و نیزه‌ای را که به اندازه انگشت شست است، در دست خود گرفته است.

هوش مصنوعی: او به نزد رقیب آمد و گفت که امروز مرگ به همراه جانت شده است.

هوش مصنوعی: وقتی سامر آن مرد جنگ را دید، نیزه‌ای که جانش را شکار کرده بود، در دستش گرفت.

هوش مصنوعی: به او گفتند: ای دلیر و سرافراز، فریب نخور به این نیزه بلند!

هوش مصنوعی: تو انسانی شجاع و دلیر هستی که به خوبی به هدف می‌زنی و در هنگام خطر، با قدرت و شجاعت عمل می‌کنی.

هوش مصنوعی: حیف است که اگر در سر تو عقل و اندیشه وجود نداشته باشد، داشتن شکوه و هنر ارزشی نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: چرا به خاطر شجاعت و دلیری‌ات از جان و مال خود نمی‌کشی، ای پهلوان بی‌همتا؟

هوش مصنوعی: بیهوده چرا خود را در راه شاه یثرب، که شهری است معروف، به کشتن می‌دهی و خود را به زحمت می‌افکنی؟

هوش مصنوعی: با یزید و معاویه دوست باش تا از نعمت‌های این دنیا بهره‌مند شوی.

هوش مصنوعی: او به شخصی که کینه در دل دارد گفت: چرا از شرمت نمی‌توانی دیگران را از خود برانی و مانند آب به جوی بروی؟

هوش مصنوعی: کسی که می‌گوید از پادشاه بزرگ راهنمایی بگیر و دست از دنیای پست بردار.

هوش مصنوعی: سامر می‌خواست دوباره با مردی که شمشیر می‌زند، صحبت کند.

هوش مصنوعی: او در جوانی قدرت و شادی را حس می‌کند و در چنین حالتی زبان به سخن گفتن باز می‌کند، همچون نیزه‌ای که به‌درستی و راست به هدف خود می‌زند.

هوش مصنوعی: با خروج سنان از پشت گردن او، جهنم از مرگش خوشحال شد.

هوش مصنوعی: وقتی سامر در میدان جنگ کشته شد، صدایش مانند غرش شیر بلند شد و مردان جنگجو به دلیرانگیزی ادامه دادند.

هوش مصنوعی: هر کسی که نمی‌داند من از کجا آمده‌ام و چه نسبی دارم، در واقع نمی‌تواند به خوبی ارزش و خاستگاه من را درک کند.

هوش مصنوعی: چهره‌ای شاداب و زیبا دارم که مانند ماه می‌درخشد. زهیر بن حسان، به من نامی نیک داده است.

هوش مصنوعی: من همانند یک شیر مرد و دلیر هستم، با ویژگی‌های برجسته و با ارزش، که همچون ستاره‌ای نیک در آسمان می‌درخشم.

هوش مصنوعی: من جوانمرد و دلیرم و از نژاد شیران جنگجو به دنیا آمده‌ام.

هوش مصنوعی: اگر مردی واقعا وجود داشته باشد که به جنگ برود، باید با پای خود بیاید و با قدرت تمام به میدان مبارزه وارد شود، مانند نهنگی که به هدفش می‌رسد.

هوش مصنوعی: وقتی لشکر او را از دور دیدند، به سرعت از او فرار کردند، مانند اینکه از یک شیر به شدت درنده فرار می‌کنند.

هوش مصنوعی: در میدان جنگ کسی نمی‌تواند در برابر او مقاومت کند، زیرا وجودش چنان رعب و وحشتی ایجاد می‌کند که بدن یلان (دلیران) را به لرزه می‌اندازد.

هوش مصنوعی: به خاطر وجود دلیران و نام‌آوران عرب در نواحی شام، عراق و حلب.

هوش مصنوعی: در جنگ‌ها، بدخواهی و دشمنی به وضوح قابل مشاهده بود و این موضوع مثل آهنگی برای همگان شناخته شده بود.

هوش مصنوعی: عمر که این وضعیت را مشاهده کرد، فریاد زد و گفت: ای نام‌آوران با استقامت و نیکوکار.

هوش مصنوعی: هیچ حیوانی نیست که در دام بیفتد. رود به سوی میدان می‌اید و او را می‌شناسد.

هوش مصنوعی: در میان لشکر، مردی شجاع و جنگجو وجود داشت که به مانند دیوهایی با سرشت بد و افکاری ناپاک بود.

هوش مصنوعی: نصر بن کعب را فراخواندند و نامش به یاد نهنگ در حال حرکت به سمت دریا کشیده شد.

هوش مصنوعی: او را بزرگان کوفه به عنوان فردی مهم و با اهمیت شناسایی کردند و با صد سوار او را همراهی کردند.

هوش مصنوعی: هر کسی باید هر چه سریع‌تر به میدان جنگ برود و در نبردی با زهیر شرکت کند.

هوش مصنوعی: او به هنرمند می‌گوید ای دلاور، مانند یال و پخته شدن شیر، تو نیز قدرت و زیبایی خاصی داری.

هوش مصنوعی: به چه زیبایی طراوتی به سنان داده‌ای! اکنون از میدان جنگ دور شو و مهار را بکش.

هوش مصنوعی: زهیر وقتی این سخنان را از کینه‌جوی او شنید، به او گفت: ای موجود فریبکار و حیله‌گر!

هوش مصنوعی: به این نیزه و چنگ توجه کن؛ این‌ها نشانه‌ی لباس جنگ من هستند.

هوش مصنوعی: اگر دل تو مانند آب زنده نشود، پس بدن تو از جنس پولاد هندی خواهد بود.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که روباه، به عنوان نماد نیرنگ و فریب، می‌کوشد تا با استفاده از هوش و حیله‌گری خود، بر شیر که نماد قدرت و قوت است، غلبه کند. در واقع، این مضمون به رقابت و مبارزه بین حق و باطل یا قوی و ضعیف اشاره دارد و نشان می‌دهد که نیرنگ و تدبیر می‌تواند بر قدرت فیزیکی پیروز شود.

هوش مصنوعی: ناگهان زخمی به کسی می‌رسد که باعث می‌شود او به شدت آسیب ببیند و از پای درآید.

هوش مصنوعی: جوان آگاه شد که هدف او چیست و با یک نیزه، او را به دوزخ فرستاد.

هوش مصنوعی: در این شعر به این موضوع اشاره می‌شود که وقتی دنیای انسان‌ها تحت تاثیر سرنوشت نادرست قرار می‌گیرد، مانند این است که برادرش، یعنی آهن، لباسش را بر تن کرده و به نوعی به زندگی و سرنوشت آن‌ها قیمتی می‌دهد. در واقع، رویدادهای ناگوار و سختی‌های زندگی به گونه‌ای همگی در هم تنیده‌اند و تأثیرات عمیقی بر زندگی انسان‌ها دارند.

هوش مصنوعی: موجودی بود که تحت سرپرستی پدر و مادری خوب و صالح پرورش یافته و خود نیز دارای نیکنامی و ویژگی‌های خوب بود.

هوش مصنوعی: او به یاد برادرش به شدت گله و زاری می‌کرد و سپس سوار بر اسب شد و به میدان نبرد رفت.

هوش مصنوعی: این بیت به تصویر کشیدن یک نبرد است. در آن، نیزه‌ای که به خاطر شهرت و ارزشش شناخته شده، به سمت دشمنی پلید و بدشگون پرتاب می‌شود. این تصویر نشان‌دهنده‌ی قدرت و اراده در مقابله با شر است.

هوش مصنوعی: آن شخص بدگمان از برزین دور شد، زیرا فکر می‌کرد که او زخم‌هایی را به واسطهٔ سنان به او خواهد زد.

هوش مصنوعی: سوار با شتاب و سر و صدای زیادی به زین اسب خود نزدیک شد و در حالا آمدن به سمت ما بود.

هوش مصنوعی: به او یک پایش را به رکاب جنگی بستند و او در حرکت، به آرامی به جلو می‌رود.

هوش مصنوعی: وقتی این مرد از نسل نصربن کعب صدای ناله و فریاد سواران در حال مرگ را شنید، به شدت متاثر و نگران شد.

هوش مصنوعی: توسن (اسب جنگی) به سرعت و با قدرت به میدان جنگ آمد، مانند وزش باد تند و سیاه.

هوش مصنوعی: دشمن هنوز نتوانسته است به درستی و با شجاعت با کسی مقابله کند که عزم و اراده‌ای قوی دارد و خود را در دل زیبایی و افتخار جهان به نمایش گذاشته است.

هوش مصنوعی: یک زخم که با نیزه‌ای به بدن او زده شد، او را از زین اسب تازی پایین انداخت.

هوش مصنوعی: وقتی آن موجود پلید به دوزخ افتاد، در درون خود را مشاهده کرد و به شدت غمگین شد.

هوش مصنوعی: بعد از او، زهیر آن مرد بلندمرتبه و شجاع به سواران حمله کرد.

هوش مصنوعی: به یاد داشته باش که با دقت و تلاش می‌توان به کامیابی و شهرت دست یافت.

هوش مصنوعی: زمانی که دشت پر از اجساد مانند پشته‌ای از کشتگان شد، دوباره به سمت میدان جنگ برگشتند.

هوش مصنوعی: او مانند شیر سرحال و پر شور فریاد می‌زد، همانند اژدهایی که شمشیر را در دست دارد.

هوش مصنوعی: او به شدت ناله می‌کرد و می‌گفت: اگر مردی هست، باید اسب را در جنگ بیندازد.

هوش مصنوعی: وقتی که سربازان او را دیدند که به خون آغشته و همچون سنگ‌های قیمتی سرخ رنگ شده است.

هوش مصنوعی: به خاطر شجاعت و قدرت آن دلیر، همه ترسیده و نگران شده و سرشان را پایین انداختند.

هوش مصنوعی: به خاطر آسیب‌ها و خطرات جنگ، فرماندار (یا رزمنده) کنترل را از دست می‌دهد و از میدان جنگ به دور می‌شود.

هوش مصنوعی: تو گفتی که سرنیزه وسیله‌ای است که باعث مرگ می‌شود و جان سواران را از بدنشان می‌گیرد.

هوش مصنوعی: در پایان، به دستور بن سعد، مردی به نام هیون به میدان جنگ فراخوانده شد.

هوش مصنوعی: او نیزه‌اش را از زین برداشت و باعث شد که دو لشکر از رفتار او شگفت‌زده بمانند.

هوش مصنوعی: مرد دیگری به میدان آمد و جوانی نیرومند را با یک نیزه به دوزخ فرستاد.

هوش مصنوعی: در اینجا گفته می‌شود که با یک نیزه جنگی، تعداد دو دلاور و هفت نفر دیگر به جهنم فرستاده شدند.