هوش مصنوعی: جوان آزاد مرد وقتی این را شنید، دستش را بر دامن شاه زد و گفت:

هوش مصنوعی: من به عنوان یک پناهگاه برای دین و جهان، به رهبر خود اعتماد کردم و به او پناه بردم.

هوش مصنوعی: یک کودک زیبا و نیکو صورت را دیدم که همچون ماه از بالای تختی درخشان به پایین نگاه می‌کرد.

هوش مصنوعی: وقتی صدای سم اسب ما را شنید، ترسید و لرزید و خود را در پشت در پنهان کرد.

هوش مصنوعی: من تصمیم دارم که از ما کسی به هراس نیفتد و از لشکر دشمن نیز نترسد.

هوش مصنوعی: به جلو برو، من دیگر در کنار خاندان پیامبر نمی‌مانم، زیرا مانند گذشته خسته و کسل شده‌ام.

هوش مصنوعی: پادشاه به او گفت که سریع بیا، چرا که نسیم از جانب خالق تو به تو سلام می‌فرستد.

هوش مصنوعی: جوانمرد از پادشاه عذرخواست و سپس به سمت خیمه‌گاه رفت.

هوش مصنوعی: وقتی بر بالای تخت سلطنت رسید، از اسب زیبا و تندرو خود پایین آمد.

هوش مصنوعی: جنگجو سر خود را خم کرد و یال اسبش را پایین آورد و صورتش را بر روی میخی که در ورودی چادر بود قرار داد.

هوش مصنوعی: وقتی که کمی بر پای ایستاد، همان یال خمیده‌اش را راست کرد.

هوش مصنوعی: با ادب و احترام، دو دست خود را بر سینه گذاشت و سرش را پایین آورد.

هوش مصنوعی: او گفت: ای خاندان بهترین انسان‌ها، بر شما درود و تحسین می‌فرستم.

هوش مصنوعی: من آن کسی هستم که زشت‌ترین کارها را زیبا جلوه می‌دهم و به خداوند خود ظلم و ستم می‌کنم.

هوش مصنوعی: من همان کسی هستم که راه را آغاز کردم و شما را دل‌آزرده کردم، البته به خاطر خودم.

هوش مصنوعی: اکنون با لبانی که عذرخواهی می‌کنند، به این در آمده‌ام و به پناهگاه آمده‌ام.

هوش مصنوعی: با دستور پادشاه به سمت شما آمدم و با حالتی شرمگین در مقابل شما هستم.

هوش مصنوعی: لطفاً مرا ببخشید، شاید شما گناه من را بپذیرید و به من اجازه دهید که از فرمان شاه پیروی کنم.

هوش مصنوعی: از سخنان فرمانده‌ی جنگجو، صدایی بلند و رسا از کاخ شاه به گوش رسید.

هوش مصنوعی: گفتند ای مرد نیکوکار، خداوند جهان از تو راضی و خرسند باشد.

هوش مصنوعی: ما به خاطر رفتار تو خوشحال شدیم و گرچه از ابتدا نگران بودیم.

هوش مصنوعی: وقتی جوان آزاد مرد متوجه شد که زنان از او راضی و خوشحال شدند.

هوش مصنوعی: چون شیر دلیر و آگاه، دوباره به میدان جنگ رفته و به سوی دشمنان با قدرت حمله می‌کند.

هوش مصنوعی: با ضربهٔ تیغ، مردان را به زانو درآورد و بسیاری را به وسیلهٔ شمشیر خود از پای درآورد.

هوش مصنوعی: بسیارند کسانی که به خاطر ضربات سنگین و خطرناک شکست و پراکنده شده‌اند.

هوش مصنوعی: به ناگاه، موجودی اهریمنی از جایی خارج شد و آتش و نور در جهان پخش شد.

هوش مصنوعی: سوار شمشیر خود را بیرون کشید و به سمت دشمن حمله کرد و از آن زین به خواب افتاده، همان مرد نامدار به زمین افتاد.

هوش مصنوعی: بیا بایست و به دشمنان حمله کن، همچنان که تیغ بر می‌ریزد و سرها را بسان باران دانه دانه می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی شاه در میدان جنگ سربازان را دید که پیاده به نبرد می‌پردازند، دلش پر از ناامیدی و اضطراب شد.

هوش مصنوعی: از بین اسبان خود، اسب خوب و سریع را برای سوار شجاع و دلیر فرستاد.

هوش مصنوعی: بزرگمرد در حالتی شجاعانه و دلیرانه، بر روی اسب خود نشسته است، مانند کسی که بر قله کوه بلندی ایستاده باشد و آن را با قدرت و شجاعت فراوان نمایان کند.

هوش مصنوعی: شجاعانه خود را به جنگ آورد و دریا را از شدت نبرد به تلاطم انداخت.

هوش مصنوعی: دریا به طرز وحشتناکی خروشیده و موج‌های خونینش همچون حباب‌های کوچک، تمام حفاظ‌های جنگی را از هم گسسته است.

هوش مصنوعی: مرد قصد داشت بعد از آن نبرد به سمت شاهدان برود و راهی شود.

هوش مصنوعی: صدایی آمد که او را آگاه کرد و خبر خوشی از خوش‌خلق خود دریافت کرد.

هوش مصنوعی: ای حر! کجا می‌روی؟ به‌سوی خدا برگرد، چرا می‌روی؟

هوش مصنوعی: وقتی شخصی که معروف و مشهور است، خبر خوشی را می‌شنود، آن‌چنان غرق در این خبر می‌شود که چیزهای دیگر و حتی خودش را فراموش می‌کند.

هوش مصنوعی: ناله‌ای سر داد و گفت: ای بانوی پاک، اکنون من به سوی پیامبر می‌روم.

هوش مصنوعی: هر چه داری از پیام خدای بزرگ بگو تا به آن پادشاه برسانم.

هوش مصنوعی: شاه به او گفت: اگر تو از ما دوری، به خوشحالی برو، حالا که ما داریم به تو نزدیک می‌شویم.

هوش مصنوعی: وقتی این حر، خبر را از شاه شنید، مانند دریایی از آتش به شدت از جا پرید.

هوش مصنوعی: به خاطر اشتیاق دیدار با خداوند پاک، خود را در برابر سپاه خشمناک قرار داد.

هوش مصنوعی: آنقدر با نیزه (سنان) به سوی دشمن حمله کرد که در دست او، نیزه به تکه‌های کوچک تبدیل شد.

هوش مصنوعی: سپر را از دست رها کرد و به آرامی تیر را بالا گرفت.

هوش مصنوعی: شمر، پس از دیدن وضعیت جنگ و کشتار، از ترس خود را کنار کشید و لشکر به خود لرزید.

هوش مصنوعی: جوانان با قدرت و شجاعت خود، همچون پرندگانی که با سرعت و چابکی پرواز می‌کنند، رو به جلو حرکت می‌کنند و از خطرات عبور می‌کنند.

هوش مصنوعی: ستمکاری به نام شمر، روزگار را به نابودی کشانید و فریاد زد بر لشکری که شمارشان بسیار بود.

هوش مصنوعی: به خاطر زیبایی و نجابت شما، هیچ‌کس حق ندارد از ترس و وحشت فرار کند.

هوش مصنوعی: هرگاه که تمامی افراد یک گروه به دور هم جمع شوند، اگر یکی از آنها به عنوان کوه است و استقامت دارد، باید او را از پا درآورند.

هوش مصنوعی: سربازان جنگی خود را به زره پوشانده و آماده نبرد شدند و برای تقویت جسم و روح خود، به آن‌ها تیغ و خنجر دادند.

هوش مصنوعی: باران تیرها بر او بارید و زمین به خاطر خونش مانند آبگیر شد.

هوش مصنوعی: ناگهان دچار دگرگونی می‌شوم. بخت به من ضربه می‌زند، مانند اینکه نیزه‌ای سخت به سینه‌ام بخورد.

هوش مصنوعی: سختی و سنگینی نیزه، باعث شد که او، که شخصیتی شناخته شده و معتبر داشت، از مسیر اصلی خود منحرف شود و به قعر سقوط برسد.

هوش مصنوعی: یک نفر در زمین جایگاه بزرگان آسمانی را فراهم کرده است، تو چرا این‌طور درنگ می‌کنی و دیر می‌رسیدی؟

هوش مصنوعی: دلیر و شجاعی که بدون همراه و یاور بود، از کار خود بازماند و در زیر آسمان تاریک و پرستاره به سرنوشت خود دچار شد.

هوش مصنوعی: چشمان خسته او، مانند زره‌ای از خون، گریه کرد و دم تیغ هم بر او بیشتر از آن گریست.

هوش مصنوعی: شاه دین به شدت نگران است و به همه می‌گوید که باید هر چه زودتر به سمت قربانی خود بروند.

هوش مصنوعی: ای پادشاه، کمکم کن که در این بیابان تحت فشار و سختی، ایام سختی را سپری کردم و زندگی‌ام به این صورت گذشت.

هوش مصنوعی: پادشاه دستور می‌دهد که در میدان جنگ، سوارکاران جوان و ماهر را به خود جذب کند و بر روی آنها تمرکز کند.

هوش مصنوعی: سپهری را دیده است که در خاک خوابیده و بدنش از ضربه‌های شمشیر و خنجر مجروح و پاره پاره شده است.

هوش مصنوعی: هژبر، با تمام قدرت و عزمش، در حال پرواز است و چون عقابی عظیم، بال و پرش را به نمایش گذاشته و احساساتش را به طور کامل بروز می‌دهد.

هوش مصنوعی: او بر سر آن فرد برجسته نشسته و به شدت گریه می‌کند و از روی اندوه شکایت و ناله می‌کند.

هوش مصنوعی: او می‌گفت که دلیران باید به خدا و پیامبرش ایمان داشته باشند و از آن‌ها پیروی کنند.

هوش مصنوعی: ای کاش قدرت و نیروی تو نبود، زیرا که هیچ مردی به اندازه تو قوی نیست.

هوش مصنوعی: ای جوانی که از خانواده‌ی ریاحی هستی و به نسل امیر عرب تعلق داری، افسوس که کمکی نمی‌کنی.

هوش مصنوعی: برای زخم‌های عمیق تو، اشک بریزم تا شاید با خون من، جسم پاک تو زنده شود.

هوش مصنوعی: تو آزادی که از حق نشأت گرفته‌ای، و در هر دو جهان جایگاه داری. نام تو به حقیقت، بازتاب شخصیت نیکو و اصیلت است.

هوش مصنوعی: مادر خوب تو تلاش کرد و این نام را به تو داد تا به خاطر همین روزی که به دنیا آمدی، به تو تعلق بگیرد.

هوش مصنوعی: پس از اینکه شاه مدتی به خاطر کشته شدن ناگهان غمگین شد، به جمع نیروهایش برگشت و آنجا را به میدان جنگ تبدیل کرد.

هوش مصنوعی: در لحظه آخر، مرد چشمانش را باز کرد تا محبوبش را ببیند و به او نگاه کند.

هوش مصنوعی: او به چهره آن شاه با نیکنامی نگاه کرد و با خنده به او پاسخ داد و جانش را تسلیم کرد.

هوش مصنوعی: بدان که زمین زیر آسمان سبزرنگ، از رحمت و برکت باران خدادادی، پر از خیر و نیکی است.