هوش مصنوعی: پس از آن که جانش را به او سپرد، روحش به سوی شاه بزرگوار بازگشت.

هوش مصنوعی: فرود آمدن پیش پای پهلوان و با حالتی از احترام گفت: ای خدای جهان و مذهب.

هوش مصنوعی: تو می‌دانی که پس از کشته شدن فرزند، زندگی به روزهای قبل بازنمی‌گردد و دیگر امکان ادامه حیات مانند گذشته وجود ندارد.

هوش مصنوعی: من ابتدا شکرگزار تو هستم ای سردار اصلی من، که تو را به این میدان نبرد دعوت کردم.

هوش مصنوعی: من می‌خواهم که دلم را از هر گونه غمی آزاد کنی و مرا شاد کنی.

هوش مصنوعی: به جهنم می‌روم تا در آغاز مجاهدت تو، جانم را فدای تو کنم و از جانفشانان تو باشم.

هوش مصنوعی: به خاطر جان عزیز و شریف مردم پاک و نیکو، و به خاطر عظمت و افتخار اجداد و نیاکان خود، تلاش می‌کنم.

هوش مصنوعی: ای پادشاه بزرگ، دل مرا نشکن و فرماندهی سپاه را به من بسپار.

هوش مصنوعی: چشم‌های زیبای او به قدری درخشان و جذاب است که همچون یک فرمانده، احساسات و انرژی جنگ را در دل‌ها بیدار می‌کند.

هوش مصنوعی: سوار جنگی از زین خود بلند شد و با قدرتی بسیار، گرد و غبار را در آسمان به‌وجود آورد.

هوش مصنوعی: هنگامی که یال اسب هژیر از دور به نظر رسید، دشمن به او بدبین شد.

هوش مصنوعی: زمین را پر از دریای خروشان مشاهده کرد و میدان نبردی را دید که شیران دلیر در آن در حال مبارزه بودند.

هوش مصنوعی: سپهبد وقتی که آن سپاه را از دور مشاهده کرد، مانند شیری است که به گور نگاه می‌کند.

هوش مصنوعی: او با صدای بلند به آن‌ها اعتراض کرد و از خشم گفت که ای گروهی مرموز و بدجنس، مانند دیوان هستید.

هوش مصنوعی: من فرمانده‌ای همچون حر ریاحی هستم که با نیروی شجاعت و توانایی‌ام، به شکوه و عظمت آسمان‌ها حمله می‌کنم.

هوش مصنوعی: من مرد مهمان نوازی هستم که به شجاعت و غیرت عرب مشهورم.

هوش مصنوعی: من کسی هستم که با وجود غم و اندوه، سرنوشت خوشحالم کرد و شاه من را آزاد ساخت.

هوش مصنوعی: در لحظه‌ای که تنها زره‌ام حفاظتی است، حریف هیچ راهی جز مرگ ندارد.

هوش مصنوعی: وقتی که بر دسته‌ی شمشیر تسلط پیدا کنم، آنگاه به آسمان و عالم بالا دسترسی خواهم یافت.

هوش مصنوعی: اگر به شیر حمله کنم، بی‌جان خواهد شد و اگر اژدها هم بچرخد و حرکت کند، باز هم به همین سرنوشت دچار خواهد شد.

هوش مصنوعی: من به خاطر کینه‌ای که دارم، به جستجوی سر کسانی می‌روم که از من انتقام گرفته‌اند، مانند کسی که به دنبال گور خود می‌گردد.

هوش مصنوعی: از آب دم تیغ من، زیر گرد و غبار، بسیاری از آسياب‌ها در نبرد می‌چرخند.

هوش مصنوعی: از آن شخص بزرگ و نامدار سوار بر اسب، هیچ‌کس را نمی‌بینی که سنان (سلاح یا نیزه) مرا محکم و استوار در دست داشته باشد.

هوش مصنوعی: سر نیام من جان می‌گیرد و هر لحظه تیغ من سرها را به زمین می‌اندازد.

هوش مصنوعی: اگر مردی وجود دارد که بخواهد به جنگ بیاید، بیاید و ببیند که من چگونه هستم و چنگ و تیغ من چه کاری می‌کند.

هوش مصنوعی: یک مرد قدرتمند و بدذات در میان لشگرش حضور داشت و به کارهای جنگی می‌پرداخت.

هوش مصنوعی: صفوان شخصی بود که به خاطر ویژگی‌های ناپسند و افکار زشتش، شهرت بدی داشت.

هوش مصنوعی: نارنجک و تیغ و کمان را آماده کن و سوار بر اسب با قدرت به جنگ برو.

هوش مصنوعی: دفاع کن و از سلاح‌هایت استفاده کن، زیرا طبیعت بد و ناپاک و افکار شریر در کمین هستند.

هوش مصنوعی: بن سعد به او گفت: ای کسی که به دنبال نام و آوازه هستی، برو و با جوانی اهل ریاحی صحبت کن.

هوش مصنوعی: چرا از ما دوری کنی؟ چه چیزی دیدی که به آن طرف رفتی؟

هوش مصنوعی: اگر با زیرکی و فریب به سمت من بیایی، خوب است؛ وگرنه روزگار سختی در انتظارت خواهد بود.

هوش مصنوعی: عفریت که همان نیروی وحشتناک و قدرتمند است، با شدت به بیرون می‌تازد، تا مشخص شود که آیا نیروی بازویش می‌تواند در این آزمون، قدرت خود را نشان دهد.

هوش مصنوعی: شجاع به حر روی آورد و گفت: حالا وقت آن است که نکته‌های آموزنده‌ام را بشنوی.

هوش مصنوعی: تو مردی نیکوکار و بافرهنگ هستی، اما با وجود اینکه باید عاقل و باهوش باشی، چرا از دشمن یزید حمایت می‌کنی؟

هوش مصنوعی: آیا تو با حسین صلح و دوستی برقرار کردی؟ از فرمانده کوفه چهره‌ات را پنهان کردی؟

هوش مصنوعی: سخنان او سپهبد را به شدت خشمگین کرد و او از روی عصبانیت دندان‌ها و دست‌هایش را به هم فشرد.

هوش مصنوعی: به او گفت: ای زشت و ناپاک‌خوی، زبانت را ببند و از گفتگو دست بردار.

هوش مصنوعی: ستمگر یزید که با فکر و نیت بدی که دارد شناخته می‌شود، همان کسی است که عبیدالله، فردی زشت خُلق و بد نیت، می‌نامند.

هوش مصنوعی: چه مردی است بن سعد که مانند پتیاره به دنیا آمده است، که نام و نشانی از او در جهان باقی نماند.

هوش مصنوعی: به من نگو که از مسیر درست بازگردم، زیرا از حق به شیطان پیوسته‌ام.

هوش مصنوعی: هیچ کس از فرزند پیامبر بزرگ دستش را برای حمایت از یک فرد ناپاک دراز نمی‌کند.

هوش مصنوعی: این فرد بدکار و زشت‌کار است و به خاطر اعمال نادرستش از راه حقیقت و پرستش خدا دور شده است.

هوش مصنوعی: به دیگر سخن، از خودت دور نشو و به میدان مبارزه بیا، آماده جنگ شو.

هوش مصنوعی: همین حالا به تو آسیب خواهد رساند، از زیبایی و قدرت تو، و همچنین از خودت و شمشیرت.

هوش مصنوعی: ستمگر وقتی این وضعیت را دید، با خشونت به سمت دلیر حمله کرد.

هوش مصنوعی: سپهبد مانند شیر بی‌درنگ به سوی دشمنان حمله می‌کند و نیزه‌ای به طرف دشمنان می‌زند.

هوش مصنوعی: پس از اینکه آن رازها به صورت تدریجی شکست می‌خورند، با چالاکی و مهارت، آن مطلب مهم و ارزشمند به دست می‌آید.

هوش مصنوعی: یک نیزه‌دار خبره و قوی، به محلی خالی و بی‌پناه ضربه زد و بر سوار تازی ضربه وارد کرد.

هوش مصنوعی: شخصی به سوارکار اشاره کرد که او را از اسبش پایین آورد و افسار او را به زمین کشید. سپس او به او گفت که سالار دین بر تو سلام و آفرین می‌فرستد.

هوش مصنوعی: سه برادر بودند که یکی از آن‌ها همه را از خود برتر می‌دانست و همیشه دلش پر از کینه و خشم بود.

هوش مصنوعی: آنها به سمت میدان به پیش رفتند و تیغ‌ها را به فرمانده شاداب و توانمند خود آماده کردند.

هوش مصنوعی: در این بیت گفته شده که نسلی از مردان شجاع و دلیر به نام "ریاحی" از جوی آب عبور کردند و هر سه نفر با شمشیرهای خود به مقابله با مشکلات و چالش‌ها رفتند.

هوش مصنوعی: یک نفر را گرفت و از زین اسبش جدا کرد و او را به سوی آسمان پرتاب کرد.

هوش مصنوعی: با قدرت و مهارت، ضربه‌ای به کتف حیوانی زدی که نیمی از آن بر روی پشت اسب باقی ماند.

هوش مصنوعی: در این ابیات، یک دلیر و شجاع به شدت ترسیده و از میدان جنگ فرار کرده است، در حالی که فرمانده یا سرکرده او به دنبال او رفته و جانش را از دست داده است. این بیان کننده نگرانی و تزلزل در جمع است، جایی که یک شجاع به خاطر وحشت از میدان نبرد دور می‌شود و این اقدام می‌تواند عواقب وخیمی به همراه داشته باشد.

هوش مصنوعی: سپس به سوی شاه حرکت کرد و در دل خود به طور خاموش عذرخواهی کرد.

هوش مصنوعی: پادشاه به او گفت: ای زاده پاک، امیدوارم که خداوند جهان از تو راضی باشد.

هوش مصنوعی: بچه‌ام، به سوی مبارزه برو و شاد باش، زیرا زمانی که نام تو از جهنم آزاد باشد، خیالت راحت‌تر خواهد بود.