هوش مصنوعی: شنیدم که در آن شب تاریک و سیاه، تمام کودکان را در هر کجا که بودند، به خواب سپردند.

هوش مصنوعی: فقط عده کمی از کوفه دور شدند، چون ستاره‌ی شومی در آسمان بود و خورشید هم به عقب برگشته بود.

هوش مصنوعی: ناگهان آن کودکانی که در شب‌های تار به کوفیان بازخورد می‌دهند، از مردان شب‌گرد با خبر شدند.

هوش مصنوعی: شخصی را که به یک اندازه بود به مسیر یافتند و او را گرفتند و به سوی کوفه بردند.

هوش مصنوعی: آنها را به سمت پسر مرجان بردند و به او سپردند، در حالی که زشتی و بدی را به آن‌ها واگذار کرده بودند.

هوش مصنوعی: او به آن‌ها گفت که به زندان بروند و آن‌ها را به یک نگهبان بسپارند.

هوش مصنوعی: او را که نامش خوب و نیکوست، شایسته سپاسگزاری می‌دانم و از آنجا که او از اصل و نسب نیکو زاده شده است، باید به او افتخار کرد.

هوش مصنوعی: دلش سرشار از نور راهنمایی بود و به شدت پیرو و حامی فرمانروای حق و خلافت بود.

هوش مصنوعی: زمانی که با اطمینان به دیدار آن‌ها نگاه می‌کند، آن حیدر (علی) را در میانشان مشاهده می‌کند.

هوش مصنوعی: از دیدن آنها حیران و شگفت‌زده ماندم و به نام خداوند بسیار دعا کردم.

هوش مصنوعی: از آن دو نفر نام و نژادشان را پرسیدند و وقتی که فهمیدند خونشان از یکدیگر است، چشمانشان از تعجب گشاد شد.

هوش مصنوعی: در پیاده‌رو در حالی که منتظر بودم، بچه‌ای را دیدم که در دنیای خود غرق شده بود و ناخودآگاه در فکرش به آنها که داخل هستند خوب و مهربان نگاه کرد.

هوش مصنوعی: آنها نتوانستند بدن پاک و معصومشان را با زنجیر و بند سنگین ببندند و از جان کندنشان جلوگیری کنند.

هوش مصنوعی: از زندان رها شدند و به مکانی دیگر منتقل شدند و از دل غم‌ها بیرون آمده و به جای دیگری رسیدند که در آنجا مشکلاتشان را فراموش کردند.