هوش مصنوعی: در مسیری که می‌رفت، چاهی حفر کرد و بر آن چاه، خاشاک و خار پخش کرد تا کسی متوجه نشود.

هوش مصنوعی: سپهبد بدون آگاهی، مسئولیت را به کسی سپرد و این باعث شد که مانند ماهی در چاه، در وضعیتی دشوار و نابسامان قرار بگیرد.

هوش مصنوعی: سربازان دور چاه جمع شدند و مثل گرگ درنده آماده کمین کردند.

هوش مصنوعی: به چه دلیلی جنگی به پا کردند و قدرت و نیرویش را در هم شکستند؟

هوش مصنوعی: بیایید به دنیا تشینی که ستاره‌ای بدشکل و زشت به دنیا آمده و بی‌هیچ کمر بندی، مثل یک الاغ آزاد و بی‌قید و شرط است.

هوش مصنوعی: او را بر آن تخت نشاندند، در حالی که در دلش ناراحتی و در تنش زخم‌های زیادی بود.

هوش مصنوعی: متاسفانه مسیحی را می‌بینیم که یهودیان به او آسیب رسانده و او را به زنجیر کشیده‌اند.

هوش مصنوعی: دنیا را از خردمندان، از مردان برجسته و نام‌آوران چه بد دیدی؟

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی دردی را درمان کنی، جز اینکه به آن‌ها زحمت فراوانی بدهی، راهی دیگر نخواهی داشت.

هوش مصنوعی: در اینجا شاعر از کسی می‌پرسد چه چیزی از بزرگواران دین مشاهده کرده است که حالا دلش پر از نگرانی و آشفتگی است. به نوعی، او می‌خواهد بداند که چه اتفاقی افتاده که کسی با این همه صفات برجسته و مقام عالی، احساس ناآرامی می‌کند.

هوش مصنوعی: پس از آنکه سپاه کوفه، بازوی فرمانده شاه را به زنجیر کشیدند، این عمل آغاز شد.

هوش مصنوعی: در آن لحظه، فرمانده‌ای به رفتار آن‌ها نگاه کرد و لحظه‌ای به فکر فرو رفت و اشکی از چشمانش ریخت.

هوش مصنوعی: وقتی او را به آن حال و با ناله و زاری دید، پسر اشعث با سرزنش از او انتقاد کرد.

هوش مصنوعی: ای فرمانده دلیر و شمشیرزن، چه دلیلی دارد که این‌گونه بی‌حال و پریشان به نظر می‌رسی؟

هوش مصنوعی: زندگان شجاع هرگز از مرگ نمی‌ترسند و دل‌های勇敢 از ترس جان نمی‌هراسند.

هوش مصنوعی: سپهبد به او گفت: ای کسی که اعتقاد ناپسندی داری، این ناله و گریه برای من نیست، بلکه به خاطر خودت است.

هوش مصنوعی: زمردان (جواهرات قیمتی) برای من اهمیت چندانی ندارند، زیرا می‌دانم که وضعیت هر انسان زنده‌ای در نهایت به خاک و زمین ختم می‌شود.

هوش مصنوعی: من به خاطر شاه که راهی به این مرز می‌پیماید، غم و اندوه خود را ابراز می‌کنم.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که به قدرت و ستیزه‌جویی شما کوفیان نخواهد آمد و از افراد بی‌عهد و ناپایدار آسیب خواهد رسید.

هوش مصنوعی: او این را گفت و پس از آن دیگر چیزی نگفت و او را به سمت کاخ بردند از طریق مسیر دژ.