هوش مصنوعی: به این سمت کمی قدم بزن و آن صحبت‌ها را بشنو، سپس به حالت اول خود برگرد.

هوش مصنوعی: ناگهان از این خواندن، در دل تو هیچ فکر بدی پیدا نشود.

هوش مصنوعی: هرگز تو را ندیده بودم، اما اکنون به دیدنت بسیار نیازمندم و این بار از دوری تو خسته‌ام.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که آن مرد پیر و با ایمان، به اجبار و از روی ناچاری تصمیم می‌گیرد به دیدار ابن زیاد برود.

هوش مصنوعی: برای مصلحت، به او سلام کرده است، به رهبری فردی با نام نیکو.

هوش مصنوعی: از او روی برگرداند، چون دین ناپاکش را دید. پیر دانا به او گفت: چنین باید باشد.

هوش مصنوعی: چرا از من روی برگرداندی؟ آیا مرگ تو به خاطر این است که من را بی‌ارزش یافته‌ای؟

هوش مصنوعی: او با عصبانیت گفت: ای فریبکار، مرا از انجام کارهایم غافل مکن.

هوش مصنوعی: آیا به مسلم، در محبت خود، در خانه‌ات جایی داده‌ای؟

هوش مصنوعی: کوفه، سرزمین سنگ‌های قیمتی همچون زمرد است، شهری که مردمش به وفاداری و پیمان‌های خود در جنگ‌ها شناخته شده‌اند.

هوش مصنوعی: من نمی‌دانم از چه طرز و روشی عشق و محبت تو را به کسی نشان دهم، چون از چهره تو که سرشار از شرم است، خجالت می‌کشم.

هوش مصنوعی: به او گفتم هانی، از من این وضعیت برایت خوشایند نیست. من از آنچه که تو انجام دادی، خبری ندارم و فراموش کرده‌ام.

هوش مصنوعی: سراینده‌ای که در شعرش جذابیتی ندارد، سخن را به‌گونه‌ای می‌سراید که با حقیقت فاصله دارد.

هوش مصنوعی: وقتی پیر این صحبت‌ها را شنید، برای پاسخ دادن به آن، فرد بداندیش و جاسوس را نزد خود خواند.

هوش مصنوعی: به مجلس آمد و گفت آن آدم پلید همان عهد و پیمانی که مشاهده کرده بود.

هوش مصنوعی: دانست حکیم که فردی خرابکار از طرف ابن‌زیاد آمده است.

هوش مصنوعی: دل روشن و هوشمند راد مرد ناراحت شد و نتوانست آن کار را انکار کند.

هوش مصنوعی: او در برابر آن شخص شرور خجالت‌زده شد و با ناراحتی نفس عمیقی کشید و به او گفت.

هوش مصنوعی: آن هاشمی را به من بسپار وگرنه به خاطر جانتو با تو بدرفتاری می‌کنم.

هوش مصنوعی: او به هانی گفت که ای زشت فرزند، تو از نژاد حرام به دنیا آمده‌ای و بر پدر خود نیز عیب می‌کنی.

هوش مصنوعی: من چرا برای دوستانم کاری را انجام دهم که دشمنانم کرده‌اند، وقتی که خود آنها این مشکل را برای من ایجاد کرده‌اند؟

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که می‌خواهی بگویی مهمان را به من بسپار، زیرا من با استفاده از توانایی و قدرت خود می‌توانم از او محافظت کنم و از خطرات دورش کنم.

هوش مصنوعی: هیچ مردی چنین کار زشتی انجام نداده است، مانند اینکه هیچ‌کس تخم نادانی را نمی‌کارد.

هوش مصنوعی: کسی نمی‌تواند میهمان ارزشمندی را به دژخیم خشن و خونخوار بسپارد.

هوش مصنوعی: اگر بزرگان عرب این را بشنوند، تماماً به من سرزنش خواهند کرد.

هوش مصنوعی: میزبان با دسیسه و نیرنگ میهمان را به کام مرگ می‌کشاند.

هوش مصنوعی: به خصوص مانند یک مهمانی بزرگ که از نسل انسان‌های بزرگ و مهم است.

هوش مصنوعی: نمی‌توانی از کسی که عاقل است، حرف‌هایی را بشنوی که به زبان نمی‌آورد. آنچه را که فرد دانا به دنبال آن است، شاید نتوانی به راحتی پیدا کنی.

هوش مصنوعی: ای بداندیش، یال پلنگ را مگیر؛ دست و بازو را به کام نهنگ نبر.

هوش مصنوعی: تو می‌دانی که من از کدام نژاد و خانواده هستم، همان خاندان برجسته و مشهور من.

هوش مصنوعی: به من آسیب رساندن کار کوچک و بی‌اهمیتی است؛ گمان می‌کنم که تو تحت تأثیر وسوسه‌های بد قرار گرفته‌ای.

هوش مصنوعی: بدخواه نادان به او گفت: چه می‌گویی؟ تو چه سخنان زشتی را در دل داری؟

هوش مصنوعی: من از دوستان و همراهان خود می‌ترسم، حتی از خانواده و یارانی که دارم.

هوش مصنوعی: من کسی هستم که در زندگی، ترسیدن را انتخاب نمی‌کنم و هیچ فکری از کسی در دل ندارم.

هوش مصنوعی: اگر من از خودم دور شوم و تو را در نظر نگیرم، چه مقدار خون و رنج از دیگران بر زمین ریخته می‌شود.

هوش مصنوعی: هذیان و حرف‌های بی‌فایده را از دست بده و آن شخص هاشمی را به نزد من بیاور.

هوش مصنوعی: وگرنه اگر به خدایی که بی‌نقص و بی‌مانند است، پشت کنم و او را نادیده بگیرم، وجودم از هم می‌پاشد و تکه‌تکه می‌شود.

هوش مصنوعی: او این را گفت و چوبی که در دست داشت را به پیشانی پیر زد تا بشکند.

هوش مصنوعی: زنی که پیشانی‌اش پاک و بی‌نقص است، اشک‌هایش مانند سیلی از خون بر روی ریشی که سفید و معطر است ریخته می‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی هانی این را دید، مانند شیر ژیان با شجاعت و قدرت تیغ خود را از میانه برآورد.

هوش مصنوعی: یک حمله ناگهانی به آن بدن آسیب‌دیده شد و زخمی عمیق به او وارد کرد.

هوش مصنوعی: او به عنوان یک واسطه و پناه‌گاه عمل کرد که از آسیب‌های دیگران در امان باشد و از زخم‌های آن‌ها آسیبی نبیند.

هوش مصنوعی: چنان شمشیر بی‌رحم و شجاعی به او ضربه زد که از زندگی خسته و ناامید شد.

هوش مصنوعی: وقتی که این شخص زشت‌رو و بدخواه را دید، مانند گرگی که از جلو او فرار کند، از نزد او گریخت.

هوش مصنوعی: غلامان خود را با عجله فراخواند که زودتر از پای او بیرونش بیاورید.

هوش مصنوعی: به آنانی که پرستش می‌کنند حمله کردند و با شمشیر انتقام، خونریزی را آغاز کردند.

هوش مصنوعی: پیر بدون ترس و نگرانی، به راحتی بدسگالان را به خاک می‌اندازد.

هوش مصنوعی: در پایان، هژبر ژیان به دام دشمنان خود افتاد و همانند روباهی شکار شد.

هوش مصنوعی: آنها بندی سنگین بر دوش او گذاشتند که آهنگر آن را ساخته بود.