هوش مصنوعی: وقتی قلبم به زنجیر زیبایی‌های موی تو گرفتار شد، عقل من در برابر عشق از پا درآمد و به دیوانگی کشیده شد.

هوش مصنوعی: دل من مانند آهویی است که به خاطر گناه‌های جسمانی‌ام در دنیای فانی گرفتار شده است. مژه‌های زیبای تو مانند تله‌ای است که این آهوی بی‌نوا را در دام می‌اندازد.

هوش مصنوعی: من به دنبال شکار دل خود هستم و گاهی با جذابیت مو و ابرو و مژه‌ات مرا به دام می‌اندازی و گاهی با نگاه نافذ و تیر چشمانت.

هوش مصنوعی: ای محبوب! ای سخت دل! با زیبایی و قامت زیبا! عشق من همچون بازیچه‌ای نیست، آن را ساده نگیر.

هوش مصنوعی: من خودم این فال را گرفته‌ام تا ببینم چهره‌ات، و بر اساس آن، متوجه شدم که مهارتت در حکمرانی و زیبایی‌ات در دنیا شناخته خواهد شد.

هوش مصنوعی: اگر از ابرو و مژه‌ات تیر و کمان بسازی، در یک لحظه می‌توانی تمام دنیا را به تسخیر خود درآوری.

هوش مصنوعی: من با عشق تو در عین جوانی احساس پیری می‌کنم. آیا کسی مانند من وجود دارد که در حالی که جوان است، چنین احساسی داشته باشد؟

هوش مصنوعی: اکنون که فرصتی دست داده، بیا با هم باده بنوشیم و از زیبایی زندگی لذت ببریم. با من در میخانه بنشین و ساغر را در دست بگیر.

هوش مصنوعی: صدای دلنشینی به من گفت که امروز، روز جشن اسدالله و عید غدیر است.

هوش مصنوعی: در این روز، به فرمان خداوند، احمد، سلطان نجف را به عنوان امیر و پیشوا برای تمام مردم قرار داد.

هوش مصنوعی: چه کسی است که در نجف، شاه و رئیس است؟ او شیر خداوند علی است که نبی در واقعیت، تاج و تخت و پیشوایی او را تأسیس کرده است.

هوش مصنوعی: آن کسی که مانند خداوند دانا و حکیم است و همانند پیامبر اسلام، بشارت دهنده و هشداردهنده می‌باشد.

هوش مصنوعی: جلوه‌ی معشوق از عالم غیب، بدون تردید، کسی است که از دل‌های پنهان آگاه است و اسرار آدمیان را می‌داند.

هوش مصنوعی: آن امیری که پس از پیامبر کسی چون او وجود نداشت، همانند ذات خداوند نه شریکی دارد و نه همتایی.

هوش مصنوعی: هیچکس قادر به توصیف کامل او نیست؛ حتی اگر آسمان‌ها هم نویسندگان شوند، نمی‌توانند بخشی از ویژگی‌های او را بنویسند.

هوش مصنوعی: لباس خداوندی بسیار بلند و با عظمت است، در حالی که لباس آفریدگی و مخلوقیت به اندازه‌ای کوتاه است که تنها به قد مخلوق می‌رسد.

هوش مصنوعی: زمانی که خورشید مانند طلا خالص و بدون آلودگی می‌درخشد، ارزش دل‌هایی که از نور او باخبرند، به اندازه‌ی اکسیر ارزشمند می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر توتیا از زمین در چشم یک شاه بیافتد، همانند یک مور در چاه در دل شب تیره، نابینا خواهد شد.

هوش مصنوعی: اگر احمد را به عنوان خورشید وجود در نظر بگیریم، علی مانند ماهی است که در آسمان مقام و برجستگی دارد. این دو هیچ‌کدام همتایی ندارند.

هوش مصنوعی: این خالی که بر چهرهٔ ماه آسمانی زده شده، چه چیزی است؟ غیرت و شرف او به صورت ماه درخشان لطمه زده است.

هوش مصنوعی: اگر فردی از همه کسانی که مرتکب گناه شده‌اند عذرخواهی کند و خداوند هم او را نبخشد، او چه می‌تواند بکند؟ در واقع، اگر خداوند پذیرای عذر او نباشد، او در برابر بار گناهانش چه کار می‌تواند انجام دهد؟

هوش مصنوعی: ای ویژگی‌های خدای یکتا که از وجود تو شناخته و آشکار شده‌اند، تویی که مهربان، بخشنده، شنوا و بینایی.

هوش مصنوعی: اگر تدبیر و برنامه‌ریزی تو مانند تیغی جان‌سوز و تند باشد، تعجبی ندارد که تقدیر، سپری در برابر آن قرار دهد. این یعنی که سرنوشت هم قادر است با قدرتی که بر اثر تدبیر تو به وجود آمده، مواجهه کند.

هوش مصنوعی: عشق و محبت تو، حتی در کنار کفر نیز برتر از هر دینی است. هیچ‌کس نمی‌تواند بدون عشق تو، ادعایی درباره دین داشته باشد.

هوش مصنوعی: به درگاهت آمده‌ام تا از ظلم روزگار شکایت کنم، ای صاحب‌مال و ثروت، همچنان که پروردگار عطا می‌کند، به من که فقیر هستم، کمک کن و داد مرا بده.

هوش مصنوعی: من نمی‌توانم خواسته‌ام را در پیشگاه تو مطرح کنم، زیرا تو به درون همه‌ی انسان‌ها آگاهی و از رازهای آن‌ها باخبری.

هوش مصنوعی: دست تو تحت تأثیر خدای زنده است، که او می‌تواند زندگی ببخشد، به مرگ فرمان دهد و پذیرش کند.

هوش مصنوعی: لذت عشق تو هرگز از دل من نخواهد رفت، چرا که عشق تو مانند شکر در شیر به عمق وجودم نفوذ کرده است.

هوش مصنوعی: از آن زمان که کلامم به عنوان الهام الهی شناخته شد، به خاطر ستایش تو، ای قدرتمند جاودانه، به من لقب ملک سخن داده شد.

هوش مصنوعی: در بهار، زمانی که رنگ و زیبایی باغ به اوج می‌رسد، چهره‌ی گل‌ها مانند طلای خالص درخشان و زیبا می‌شود، انگار که در دی‌ماه، چهره‌ی باغ همواره هم شاداب و دل‌انگیز است.

هوش مصنوعی: دوست و دشمن تو همانند صبح و شب هستند، یکی با عطر خوش و دیگری با کثیفی و تاریکی.