هوش مصنوعی: من دلبر زیبایی دارم که مانند آفتاب درخشان است. وقتی به چهره‌اش نگاه می‌کنم، چشمانم از تماشای او خیره می‌ماند.

هوش مصنوعی: چهره زیبای او و چشمان دلربایش گاهی به قدری جذابیت دارند که همچون معجزه عیسی و جادوگری سامری به نظر می‌رسند.

هوش مصنوعی: چهره عاشق به وضوح نمایان است، زیرا هنگامی که دل می‌برد، چشمانش به مانند دسته‌ای از دستان هنرمند زرگر، جادو می‌کند.

هوش مصنوعی: زمانی که کسی با صدای شجاعانه و قوی به میدان می‌آید، دل‌ها را مانند گوی بی‌هدف و سرگردان به حرکت در می‌آورد.

هوش مصنوعی: وقتی به میدان می‌آید تا خود را نشان دهد، ممکن است بسیاری از کسانی که در زیر بار غم هستند، از پا بیفتند.

هوش مصنوعی: اگر به دقت به گوش خود نگاه کنی و آن را نورانی ببینی، در قرآن می‌توانی نشانه‌های خوشبختی را در ماه و مشتری مشاهده کنی.

هوش مصنوعی: اگر ماه مهر را نوازش کنم، احساس بهتری خواهم داشت، وگرنه دلی که به محبوبش علاقه دارد، فقط آرزوی او را در دل خواهد داشت.

هوش مصنوعی: من مانند سروی آزاد هستم که اگر از من بپرسند، به صداقت پاسخ می‌دهم. در بهشت رضوان، مانند آن درخت طوبی، هیچ چیزی از او نمی‌خواهم.

هوش مصنوعی: من مانند یک ذره به سمت تو خواهش‌مندم. می‌دانی چرا؟ زیرا دلبری دارم که همچون آفتاب درخشان است.

هوش مصنوعی: کسی را پیدا کن که درباره‌ام صحبت کند و بی‌همتا باشد، کسی که دلربای شادابی است و می‌تواند غم را از دل بزداید.

هوش مصنوعی: دوباره چهره‌ات را مانند ماه در آینه بپوشان، زیرا این دل آکنده از درد، نمی‌تواند آه خود را پنهان کند.

هوش مصنوعی: در زیر سایه جذابیت آن معشوق دلخواه، مانند خورشید در آسمان بر زیبا‌ترها برتری پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به زیبایی و جذابیت لبان معشوق اشاره می‌کند که به اندازه‌ای زیباست که باعث جلوه‌گری یاقوت می‌شود. همچنین، این زیبایی به قدری دلربا و کم‌نظیر است که شرم و حیاها را از چهره ماه‌نوشان گرفته و محو می‌کند. به عبارت دیگر، زیبایی معشوق هم به گوهرها و یاقوت‌ها رونق و جلا می‌بخشد و هم ویرانی و شرم را از انسان‌ها می‌زداید.

هوش مصنوعی: نرگس جادوئی تو چنان است که هنر هاروت باعث جذب من شده است. حال چه بگویم که این زیبایی چه راحتی و آرامشی را از من گرفته است.

هوش مصنوعی: از دست من دل سرکش تو با زیبایی‌های آن فصل‌های سیاه به وجد آمده و از شجاعت من شروع کرده است این کافرانه.

هوش مصنوعی: مثل طوطی که در هوای آن معشوق می‌ chirنِد، تو هم مثل شکر می‌زنی. تا کی می‌خواهی به این کار ادامه دهی و فقط نغمه‌هایی توخالی سر دهی؟

هوش مصنوعی: با چنین سرنوشتی که این سرو دارد، چه کسی می‌تواند به من بی‌زر و بی‌گلزار، مانند آن سرو زیبا و خوش‌حالت، بیاید؟

هوش مصنوعی: انسان می‌تواند با وجود نداشتن امکانات و شرایط مناسب، از محبت و وجود دیگران بهره‌مند شود، اگر از آن‌ها بخواهد که در کنار او باشند و همرازش شوند.

هوش مصنوعی: هرگز از شانس و بخت خود ناامید نشو، زیرا ابن یمین که سایه‌اش بر سرت افتاده است، مانند آفتابی است که بر ملک و دین می‌تابد.

هوش مصنوعی: مردی شجاع و دلیر که هر کسی به او محبت و احترام کند، به جایی بلند و معتبر می‌رسد و مانند جواهری ارزشمند در میان دیگران می‌درخشد.

هوش مصنوعی: اگر تو توجه و محبت شاه زمین را داشته باشی، حتی اگر به نظر بیاید که دنیا بهترین نعمت‌ها را به تو می‌دهد، باز هم می‌توانی آن را به دست آوری.