ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۶۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>آن بت که حدیث دلبری قصه اوست</p></div>
<div class="m2"><p>مه در غم کاس از غم و از غصه اوست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>آورد و نهاد بیضه ئی چندم پیش</p></div>
<div class="m2"><p>دل گفت سپیده را که اینحصه اوست</p></div></div>

دیوان اشعار ابن یمین فریومدی (از روی نسخه قدیمی مورخ به سنه ۹۲۱ هجری قمری) - ابن یمین فریومدی - تصویر ۷۰۳

دیوان اشعار ابن یمین فریومدی - تصویر ۷۰۱

شمارهٔ ۶۸

آن بت که حدیث دلبری قصه اوست
مه در غم کاس از غم و از غصه اوست
آورد و نهاد بیضه یی چندم پیش
دل گفت سپیده را که اینحصه اوست

هوش مصنوعی: در این شعر درباره‌ی جذابیت و دلبری معشوق سخن می‌گوید. شاعر به زیبایی و غم و اندوهی که از عشق ناشی می‌شود اشاره می‌کند و می‌گوید که معشوق در دل وی نشسته و همه‌ی احساساتش تحت تاثیر اوست. در نهایت، شاعر به دل خود می‌گوید که این زیبایی و حالتی که دارد، مخصوص معشوقش است.

شمارهٔ ۶۶

شمارهٔ ۶۷

هوش مصنوعی: آن معشوقی که داستان عشق او همیشه گفته می‌شود، همچون ماهی است که در اندوه و غم به سر می‌برد و گریه‌هایش از درد separ چیزها نشأت می‌گیرد.

آن بت که حدیث دلبری قصه اوست

مه در غم کاس از غم و از غصه اوست

هوش مصنوعی: چند تخم مرغ را آورد و در جلو دل قرار داد و به سپیده صبح گفت که این سهم اوست.

آورد و نهاد بیضه ئی چندم پیش

دل گفت سپیده را که اینحصه اوست

شمارهٔ ۶۷

اطلاعات

برگردان به زبان ساده