ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۶۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ایدل بدو نیک اینجهانی هیچست</p></div>
<div class="m2"><p>وینعالم بی ثبات فانی هیچست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>سر تا سر نقشها خیالیست بخواب</p></div>
<div class="m2"><p>از خواب در آی تا بدانی هیچست</p></div></div>

شمارهٔ ۶۲

ایدل بدو نیک اینجهانی هیچست
وینعالم بی ثبات فانی هیچست
سر تا سر نقشها خیالیست بخواب
از خواب در آی تا بدانی هیچست

هوش مصنوعی: این اشعار به بی‌ارزش بودن دنیا و ناپایداری آن اشاره دارند. شاعر می‌گوید که همه چیز در این جهان خیال و توهم است و اگر از خواب غفلت بیدار شویم، متوجه خواهیم شد که هیچ چیز واقعی نیست و همه چیز فانی و بی‌ثبات است.

شمارهٔ ۶۰

شمارهٔ ۶۱

هوش مصنوعی: ای دوست، در این دنیا هیچ چیز نیکو نیست و این جهان ناپایدار و فانی است.

ایدل بدو نیک اینجهانی هیچست

وینعالم بی ثبات فانی هیچست

هوش مصنوعی: تمام نقوش و تصویرها تنها خیال و خواب است. از خواب بیدار شو تا بفهمی که همه چیز پوچ و بی‌اساس است.

سر تا سر نقشها خیالیست بخواب

از خواب در آی تا بدانی هیچست

شمارهٔ ۶۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده