ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>افسوس که موسم جوانی بگذشت</p></div>
<div class="m2"><p>و ایام نشاط و شادمانی بگذشت</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>زین پس همه عالم ار مسلم شودم</p></div>
<div class="m2"><p>خاکش بر سر چو زندگانی بگذشت</p></div></div>

شمارهٔ ۵۲

افسوس که موسم جوانی بگذشت
و ایام نشاط و شادمانی بگذشت
زین پس همه عالم ار مسلم شودم
خاکش بر سر چو زندگانی بگذشت

هوش مصنوعی: در این شعر حسرت از گذر عمر و دوران جوانی بیان شده است. شاعر از اینکه جوانی و شادابی به پایان رسیده، ناراحت است و می‌گوید حتی اگر در آینده به تمام خوبی‌ها دست یابد، از آنجا که زندگی سپری شده، ارزش چندانی ندارد.

شمارهٔ ۵۰

شمارهٔ ۵۱

هوش مصنوعی: متأسفانه دوران جوانی و خوشی‌ها به پایان رسید و روزهای شادابی و سرگرمی از دست رفت.

افسوس که موسم جوانی بگذشت

و ایام نشاط و شادمانی بگذشت

هوش مصنوعی: از این پس اگر تمام جهان هم مسلمان شود، من خاک او را بر سر می‌ریزم، چون زندگی به پایان برسد.

زین پس همه عالم ار مسلم شودم

خاکش بر سر چو زندگانی بگذشت

شمارهٔ ۵۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده