ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۷۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ما تشنه لبانیم می ناب بیار</p></div>
<div class="m2"><p>سرمایه پای بند اصحاب بیار</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>نی نی بتکلف نتوان برد بسر</p></div>
<div class="m2"><p>گر دسترست نیست بمی آب بیار</p></div></div>

شمارهٔ ۳۷۲

ما تشنه لبانیم می ناب بیار
سرمایه پای بند اصحاب بیار
نی نی بتکلف نتوان برد بسر
گر دسترست نیست بمی آب بیار

هوش مصنوعی: این شعر به نیاز انسان‌ها به شوق و محبت اشاره دارد و از طرفی به دعوت به چیزی با ارزش و گران‌بها که زندگی را غنی می‌کند، می‌پردازد. شاعر از جمعی دعوت می‌کند که برایشان شراب ناب بیاورند و بر این نکته تأکید می‌کند که نمی‌توان به‌خود زحمت داد اگر امکاناتی در دسترس نیست. به‌طور کلی، شعر احساسی از عطش و نیاز به زیبایی و ارزش‌های زندگی را به نمایش می‌گذارد.

شمارهٔ ۳۷۰

شمارهٔ ۳۷۱

هوش مصنوعی: ما به دنبال نوشیدنی لذیذ هستیم، لطفاً می خوشمزه‌ای بیاورید. و همچنین، هدایای ارزشمند رفقا را هم به همراه داشته باشید.

ما تشنه لبانیم می ناب بیار

سرمایه پای بند اصحاب بیار

هوش مصنوعی: نمی‌توان با زحمت و تلاش به بالای قله رسید، اگر در دسترس باشد، بهتر است که آب را به راحتی بیاوری.

نی نی بتکلف نتوان برد بسر

گر دسترست نیست بمی آب بیار

شمارهٔ ۳۷۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده