ابن یمینشمارهٔ ۳۵۸
از خنده رعد و گریه ابر بهار
وقتست جهانرا که شود چون رخ یار
سردی مکن ایباد بهاری بگذار
تا لاله و کل بشکفد از خاره و خار
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
از خنده رعد و گریه ابر بهار
وقتست جهانرا که شود چون رخ یار
هوش مصنوعی: زمانی که بهار می‌رسد، با صدای رعد و برق و بارش باران، دنیا به زیبایی و شکوهی چون چهره محبوب تبدیل می‌شود.
سردی مکن ایباد بهاری بگذار
تا لاله و کل بشکفد از خاره و خار
هوش مصنوعی: ای بی‌احساس، بی‌رحم نباش، بگذار بهار بیاید تا گل‌ها و شکوفه‌ها از دل خارش و تنگناها بروز کنند.