ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۵۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای دل اگرت مال شد از دست بدر</p></div>
<div class="m2"><p>باکی نبود چو می‌رود عمر به سر</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گیرم به زر و نقره چو قارون شده‌ای</p></div>
<div class="m2"><p>چون عمر نباشد چه کنی نقره و زر</p></div></div>

دیوان اشعار ابن یمین فریومدی (از روی نسخه قدیمی مورخ به سنه ۹۲۱ هجری قمری) - ابن یمین فریومدی - تصویر ۸۱

شمارهٔ ۳۵۷

ای دل اگرت مال شد از دست بدر
باکی نبود چو می رود عمر به سر
گیرم به زر و نقره چو قارون شده ای
چون عمر نباشد چه کنی نقره و زر

هوش مصنوعی: این شعر به این موضوع اشاره دارد که اگر انسان ثروت زیادی داشته باشد اما عمرش رو به پایان باشد، این ثروت هیچ ارزشی نخواهد داشت. حتی اگر به ثروت بزرگی مانند قارون برسد، در نهایت نبودن عمرش ارزش ثروت را از بین می‌برد. بنابراین، زندگی و عمر انسان از همه چیز مهم‌تر است.

شمارهٔ ۳۵۵

شمارهٔ ۳۵۶

هوش مصنوعی: ای دل، اگر مال و دارایی‌ات را از دست بدهی، نگران نباش؛ زیرا عمر نیز به پایان می‌رسد.

ای دل اگرت مال شد از دست بدر

باکی نبود چو می‌رود عمر به سر

هوش مصنوعی: اگرچه ممکن است به ثروت و دارایی‌های زیادی دست یافته باشی، اما اگر عمرت به پایان برسد، این ثروت به چه دردت می‌خورد؟

گیرم به زر و نقره چو قارون شده‌ای

چون عمر نباشد چه کنی نقره و زر

شمارهٔ ۳۵۶

اطلاعات

برگردان به زبان ساده