ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ما از می نابیم چنین گشته خراب</p></div>
<div class="m2"><p>بس خانه که آن زمی خرابست و بیاب</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>هر کس که چو دف حلقه بگوش طربست</p></div>
<div class="m2"><p>بس زود شود کیسه تهی همچو رباب</p></div></div>

شمارهٔ ۳۶

ما از می نابیم چنین گشته خراب
بس خانه که آن زمی خرابست و بیاب
هر کس که چو دف حلقه بگوش طربست
بس زود شود کیسه تهی همچو رباب

هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به تاثیرات می و شراب بر حال و روز انسان‌ها اشاره می‌کند. او می‌گوید که بسیاری از خانه‌ها و زندگی‌ها به خاطر خوشگذرانی و لذت‌جویی خراب شده‌اند و به نوعی تحلیل می‌رود. همچنین، اشاره می‌کند که هر کسی که به شادمانی و لذت بیندیشد، به سرعت ممکن است به وضعیت مالی بدی دچار شود، همان‌طور که ساز رباب سریعاً خالی می‌شود.

شمارهٔ ۳۴

شمارهٔ ۳۵

هوش مصنوعی: ما به خاطر شراب ناب این‌گونه پریشان و خراب شده‌ایم. بسیاری از خانه‌ها که از شراب خراب شده‌اند، خود به خود ویران هستند.

ما از می نابیم چنین گشته خراب

بس خانه که آن زمی خرابست و بیاب

هوش مصنوعی: هر کسی که مثل دفی که گوش طرب را می‌نوازد شاداب و خوشحال باشد، زود کیسه‌اش خالی می‌شود مانند رباب.

هر کس که چو دف حلقه بگوش طربست

بس زود شود کیسه تهی همچو رباب

شمارهٔ ۳۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده