گنجور

شمارهٔ ۱۴ - ایضاً

چیست آنجنس کو بجنبش طبع
از بلندی کشش کند بمغاک
جسم دیگر چو ضم شود با او
سالم از نقص و از معایب پاک
هر دو با یکدگر روان گردند
پای بر داشته ز مرکز خاک
همچو شعر بلند ابن یمین
از زمین سرکشیده بر افلاک
ور ز هم بگسلند هر دو فتند
بحضیض سمک ز اوج سماک

اطلاعات

وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.