هوش مصنوعی: من با آسمان در تنهایی گله‌ای داشتم که چرا از بخشندگی تو، به من محرومیت رسیده است.

هوش مصنوعی: چرا تو این همه بدرفتاری با انسان‌های فاضل و فرهیخته داری، و این همه درخشش و فضیلت تو در برابر نادانان و جاهلان چیست؟

هوش مصنوعی: فلکم می‌گوید که ای خسرو، سرزمین هنر همیشه چنین است، پس چرا این شکا و ناله وجود دارد؟

هوش مصنوعی: در گوشه‌های آسمان با دقت و بینش خود نگاهی عمیق بیفکن، و با تمام دانش و مهارت خود، حقیقت را نمایان کن که چه چیزی کامل و بی‌عیب است.

هوش مصنوعی: اگر در این دنیا ادعای والایی و بزرگی کنی، همچون ابن یمین، سخن تو ارزشمند و شایسته خواهد بود، اما در نهایت آنچه که مهم است و از آن بهره می‌بری، یاد و ذکر نان است.