گنجور

شمارهٔ ۶٩٠

مرا هفتاد و پنج از عمر بگذشت
ندیدم آدمی از هیچ انسان
نه از تحسین امیری گشت خرم
نه از تهجین وزیری شد هراسان
کرمشان گرچه باشد سخت دشوار
ولی خست بودشان نیک آسان
ستودمشان یکایک را بکرات
نه تحسین یافتم زیشان نه احسان
نمیدانم که دارند این خساست
همه آفاق یا اهل خراسان
هزاران تیز بر پیشینیان نیز
اگر بودند ایشان هم بدینسان

اطلاعات

وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

مرا هفتاد و پنج از عمر بگذشت
ندیدم آدمی از هیچ انسان
هوش مصنوعی: من هفتاد و پنج سال زندگی کرده‌ام و هیچ‌گاه ندیده‌ام که کسی به طور کامل و غیرخودخواهانه رفتار کند.
نه از تحسین امیری گشت خرم
نه از تهجین وزیری شد هراسان
هوش مصنوعی: نه خوشحالی‌ام از ستایش یک فرمانرواست و نه ترسی از سخن کسانی که مقام و رتبه دارند.
کرمشان گرچه باشد سخت دشوار
ولی خست بودشان نیک آسان
هوش مصنوعی: حال و روز زندگی آن‌ها ممکن است بسیار سخت و طاقت‌فرسا باشد، اما تحمل کردن و صبر کردن در برابر سختی‌ها برایشان آسان است.
ستودمشان یکایک را بکرات
نه تحسین یافتم زیشان نه احسان
هوش مصنوعی: من هر یک از آنها را به خاطر ویژگی‌های خوبشان ستودم، اما نه تحسینی از آن‌ها دریافت کردم و نه لطفی.
نمیدانم که دارند این خساست
همه آفاق یا اهل خراسان
هوش مصنوعی: نمی‌دانم آیا در همه‌جا این خساست وجود دارد یا فقط در خراسان.
هزاران تیز بر پیشینیان نیز
اگر بودند ایشان هم بدینسان
هوش مصنوعی: چندین و چند افراد باهوش و زیرک در گذشته هم بودند، اما آن‌ها نیز به همین شکل بودند.