شمارهٔ ۶٨٧
گفتند چو هست رزق مقسوم
زحمت چه کشی ز بهر جستن
گفتم که بلی ولی ازین پیش
گشتست حواله گه معین
روزی یکی بمصر و شامست
و آن دگری بروم و ارمن
از بنده مبین تو این تکاپوی
کین حکم خدای راند بر من
بی هیچ شکی نفاذ یابد
حکمی که کند خدای ذوالمن
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
گفتند چو هست رزق مقسوم
زحمت چه کشی ز بهر جستن
هوش مصنوعی: گفتند چون روزی مقدر شده، چرا برای پیدا کردن آن زحمت میکشی؟
گفتم که بلی ولی ازین پیش
گشتست حواله گه معین
هوش مصنوعی: گفتم که بله، اما قبلاً درباره این موضوع تصمیمی گرفته شده است.
روزی یکی بمصر و شامست
و آن دگری بروم و ارمن
هوش مصنوعی: روزی در مصر و شام هستم و روز دیگری به ارمن میروم.
از بنده مبین تو این تکاپوی
کین حکم خدای راند بر من
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که از من به عنوان بنده، از تلاش و کوشش من نمیتوانی قضاوت کنی، زیرا این فرمان و اراده خداوند است که بر من حاکم است.
بی هیچ شکی نفاذ یابد
حکمی که کند خدای ذوالمن
هوش مصنوعی: بدون تردید، دستوری که خداوند صادر کند، قطعاً اجرا خواهد شد.

ابن یمین