هوش مصنوعی: شما را به عنوان دارویی مغذی و دلپذیر در نظر می‌گیرم و این دشمنان بودند که مرا به زبان آوردند، در حالی که دوستانم بهره‌ی دیگری از این موضوع بردند.

هوش مصنوعی: زنبور عسل به رغم کوچک بودنش، هم می‌تواند شهد شیرین را جمع‌آوری کند و هم نیشی تند داشته باشد. این نشان می‌دهد که حتی موجودات ضعیف هم می‌توانند در زندگی خود موفق باشند و اثرگذار باشند.

هوش مصنوعی: خاطرم همچون دریا است؛ گاهی امواج آن به حدی بالا می‌روند که نهنگی را به نمایش می‌گذارند و گاهی هم صدفی را به ساحل می‌آورند.

هوش مصنوعی: اگر روح من مانند ابر بهاری نیست، پس چرا آتش و آب در درون من باید با هم متحد شوند؟

هوش مصنوعی: ابر به خاطر این حقیقت وجود دارد که هم زیبایی و لطافت خود را در آسمان می‌پاشد و هم قدرت و هیجانش را از طریق رعد و برق نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: در زندگی خود، کسی که نام من را به یاد می‌آورد و از گفتارهای من بهره می‌برد، به نوعی فرصتی برای زندگی و فکر کردن به من بخشیده است.

هوش مصنوعی: اگر بذری بد کاشته شود، تنها علف‌ها و خارها رشد می‌کنند، اما اگر بذر خوبی باشد، گل‌ها و نعمت‌های فراوانی به بار می‌آورد.

هوش مصنوعی: من به زبان تند و تیز حرف نمی‌زنم و به کسی آسیب نمی‌زنم. اگر فهم و درکی داری، خودت هم مراقب باش.

هوش مصنوعی: من خودم به دست خودم ابن یمین را به دست آوردم، مثل کوه استوار و ثابت، که از جایی که در آن نبرد کرده‌ام، زمان را پشت سر گذاشته‌ام.

هوش مصنوعی: هر صدایی که از کوه‌ها و دشت‌ها در یک دهکده به گوش می‌رسد، به معنای خاصی نیست و ممکن است صرفاً یک صدای بی‌اهمیت باشد. مظاهر و نداها همیشه دارای معنا و مفهومی عمیق نیستند.