شمارهٔ ۶۴۴
آنچه ندیدست دو چشم زمان
و آنچ بنشیند دو گوش زمین
در گل ما آنک نبودست آن
خیز و بیا در گل ما این ببین
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
آنچه ندیدست دو چشم زمان
و آنچ بنشیند دو گوش زمین
هوش مصنوعی: چشمان زمان هیچ گاه چیزی را که دیده نشده است، نمیتوانند ببینند و گوشهای زمین نیز درست همان چیزها را نمیشنوند.
در گل ما آنک نبودست آن
خیز و بیا در گل ما این ببین
هوش مصنوعی: در گلستان ما چیزی نیست، پس بیا و این زیبایی را در گل ما مشاهده کن.