هوش مصنوعی: گلستانی از فضیلت و زیبایی در دست تو، ای سیف دین! وجود تو مایهٔ وجود هنرها و زیبایی‌هاست.

هوش مصنوعی: تفکر نو و خالی از پیش‌داوری، دل و ذهن افرادی را که با دیدگاه‌های عمیق مواجه هستند، تسخیر می‌کند. این حالت چنان است که وقتی به یک عدم و هیچ می‌رسیم، به سوی دنیای واقعی و محسوس حرکت می‌کنیم.

هوش مصنوعی: زمانی که عشق و مهربانی بر سرزمین هنر تابید، بخت و اقبال هنرمندان به سمت خوشبختی و سعادت کشیده شد.

هوش مصنوعی: ذهن روشن و تیز تو با توانایی خود از زنجیرهای معنایی رها شده و با نیکی و ماهرانه‌ای به شکل نظم و ترتیب بیان می‌کند.

هوش مصنوعی: زمانی که در عرصه هنر فرصتی برای شادی به من دادند، از دل و جان مانند ایاز در خدمت محمود شدم.

هوش مصنوعی: اگر تیر قضا و قدر به شما اصابت کند و شما با شعر بلند خود صحبت کنید، خرد و دانایی از صدای طبل تفکیک می‌شود و نغمه عود را می‌شنود.

هوش مصنوعی: اگر کسی به ذکاوت و هوش تو حسادت می‌کند، این طبیعی است؛ زیرا انسان بی‌هنر و کم‌خودآگاه، در دنیای اطرافش هیچ کس را نمی‌تواند پیدا کند که به او حسادت کند.

هوش مصنوعی: در حضور کارشناسان و اهل هنر، اگر در بازار هنر گوهر و زیبایی وجود نداشته باشد، آنگاه بی‌نظمی و آشفتگی کار تو مورد پذیرش قرار نخواهد گرفت.

هوش مصنوعی: تو قطعه‌ای زیبایی از هنر و لطف را به من هدیه کردی و با احترام و شوق، آن را بر زمین نهادید تا نشانه‌ای از احترام و سجود به زیبایی باشد.

هوش مصنوعی: هرچند که این کلمه به قافیه "ذال" ختم می‌شود، ولی ارزش و کیفیت آن به اندازه‌ای است که همه را تحت تأثیر قرار می‌دهد و مانند یک گنج باارزش برای همگان شناخته می‌شود.

هوش مصنوعی: درخواست کمک و نجات کرده‌ام و به خدا که جز او هیچ معبودی نیست، تکیه کرده‌ام.

هوش مصنوعی: در این خیمه، حکمی وجود دارد که نه فقط در آسمان و در کنار خورشید تابناک است، بلکه صبح زود هم در مقابلش قرار دارد.

هوش مصنوعی: من از محبت و وفای تو بی‌نصیب نیستم، اما چه کنم که نمی‌توانم به خودم دسترسی پیدا کنم و از این حالتی که دارم رهایی یابم.