هوش مصنوعی: امروز یک قطعه ادبی از آثار یکی از شاعران بزرگ را دریافت کردم.

هوش مصنوعی: مرتضی، بهترین و منحصر به فرد زمان خود، افتخار سادات و برترین از میان نقبا است.

هوش مصنوعی: آن که خوب سخن می‌سازد و هنرش را گسترش می‌دهد، و همچنین آن که به سیرت نیکو و چهره‌ای خوش برخوردار است.

هوش مصنوعی: کسی که جز به نابینایی نمی‌تواند همتایی برای او در جهان ببیند، حتی اگر با هزار چشم هم به او نگاه کنند.

هوش مصنوعی: تیر سرنوشت به دلیل حسادت بر قلم او، در کمان او می‌افتد، و در لحظاتی خاص، خلق می‌شود.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که اگر سخن و گفتار کسی به اندازه کافی زیبا و دلنشین نباشد، مانند گلخانه‌ای که آبی نداشته باشد، نمی‌تواند رشد کند و شکوفا شود. در واقع، توانایی و ویژگی‌های شخصی برای پیشرفت و توسعه باید به طبع و استعداد فرد مرتبط باشد.

هوش مصنوعی: این قطعه مانند آبی زنده‌کننده و مفرح است که از نهایت محبت و لطف نشأت گرفته است.

هوش مصنوعی: یک قطعه نی مشابه دریاهایی است که موج‌های آن از لؤلؤ و مروارید تشکیل شده‌اند.

هوش مصنوعی: لطافت و نرمی بر روح و ذهن انسان تأثیرگذار است، همان‌گونه که شراب (صهبا) بر حالت و احساسات تأثیر می‌گذارد. این لطافت می‌تواند به شفافیت و روشنی فکر کمک کند.

هوش مصنوعی: ابن یمین وقتی سخن او را شنید، متوجه شد که کلامش از روی صداقت و خلوص نیت است و نه به خاطر نمایش و تظاهر.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که اگر این گفتار به یک سنگ سخت برسد، می‌تواند جانی دوباره به آن ببخشد و صدای زمان را بیدار کند.

هوش مصنوعی: باد ماندگار، که بلبل به خاطر زیبایی‌اش باغ را دوست داشت، نغمه‌ای سر بده.