ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٢٣۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>اگر باید ایدل که تا آبروی</p></div>
<div class="m2"><p>میان بزرگانت باقی بود</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>مجو نان اگر حاتمت نان دهد</p></div>
<div class="m2"><p>مخور آب اگر خضر ساقی بود</p></div></div>

شمارهٔ ٢٣۶

اگر باید ایدل که تا آبروی
میان بزرگانت باقی بود
مجو نان اگر حاتمت نان دهد
مخور آب اگر خضر ساقی بود

هوش مصنوعی: این شعر به حفظ آبرو و اعتبار در میان بزرگان تاکید می‌کند. شاعر بیان می‌کند که اگر کسی در جستجوی نان و روزی حلال است، باید به بزرگان توجه کند و از آنان یاد بگیرد. همچنین اشاره می‌شود که اگر کسی با چشمانش به دنبال نعمت‌هایی از قبیل آب و غذا باشد، نباید فراموش کند که آن‌ها از کجا می‌آیند و باید قدر آن را دانست. در نهایت، این شعر به ارزش‌ها و اصول زندگی صحیح اشاره دارد.

شمارهٔ ٢٣۴

شمارهٔ ٢٣۵

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی کسی محبوب و ارجمند بماند، باید مراقب آبرو و حیثیت او باشی.

اگر باید ایدل که تا آبروی

هوش مصنوعی: اگر حاتم طایی به تو نان دهد، با این حال گدایی نکن. و اگر خضر، این افسانه‌ای که به آب حیات معروف است را به تو بدهد، از آن آب نخور.

مجو نان اگر حاتمت نان دهد

مخور آب اگر خضر ساقی بود

شمارهٔ ٢٣۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده