هوش مصنوعی: ای جوان، آیا نمی‌دانی که روزی به ناگاه، از جسم تو گرد و غباری برمی‌خیزد و تو را به فراموشی می‌سپارد، مانند گرد و غباری که از میدان نبرد برمی‌خیزد؟

هوش مصنوعی: وقتی که از ابر ناامیدی، باران خشم ببارد، هر کسی که اطاعت و بندگی کند، جانش را از دست خواهد داد.

هوش مصنوعی: کسی که قدرت خوبی را در اختیار دارد و فرصت را از دست می‌دهد، وقتی بمیرد، آن شخص نادان و ناسپاس است که در واقع کسی است که مردی را که شایستگی داشت، از دست داده است.

هوش مصنوعی: انسان واقعی کسی است که در زندگی خود به دیگران کمک کند و ثروت را ببخشد. در زمان‌هایی که انسان‌ها فقط به مال و ثروت خود اهمیت می‌دهند، دیگر ارزش انسانی وجود ندارد.

هوش مصنوعی: در زمان دشواری‌ها کمتر ناله کن، زیرا مانند بره‌ای هستی که گرگ آن را می‌برد و به او آسیب می‌زند.

هوش مصنوعی: در نهایت، بره در دام گرگ خواهد افتاد، حتی اگر نگهبان‌های زیادی از آن محافظت کنند.

هوش مصنوعی: ای ساقی، روزگار سخت و خشک است و دردی وجود دارد که درمانی برای آن نیست. بیا، باده‌ای به من بده تا بر دلم بریزم و بر این درد فائق آیم.

هوش مصنوعی: نگران نباش ابن یمین، زیرا چرخ زمان به قدری بی‌رحم است که بسیاری از امیران و پهلوانان بزرگ را هم از پا درآورده و استخوان‌هایشان را در هم شکسته است.