هوش مصنوعی: ای وزیر، تو که بر آینده و سرنوشت جهان تسلط داری، هیچ رازی زیر این پرده باقی نمی‌ماند.

هوش مصنوعی: با توجه به صورت زیبا و اندیشه‌ات، عجیب است که از واقعیت آگاه نباشی؛ چرا که در حقیقت، در باغ و محوطه‌ات، تنها یک روز توشه و خوراک موجود نیست.

هوش مصنوعی: سپس به من طعنه می‌زنند که فلانی معتاد به شراب است، اما وقتی شراب می‌نوشم، دیگر هیچ چیزی از خودم نمی‌ماند.

هوش مصنوعی: به خاطر زجر و سختی‌هایی که متحمل شدم، به دنبال کمک و نجاتی هستم. برای این منظور به سراغ کسی می‌روم که در دوران سختی‌ام، حتی یک لحظه هم از حمایت من دریغ نکرده است.

هوش مصنوعی: اگر غذایی که یک روز از این در به دست می‌آید در دستم نباشد، چه راه دیگری برای من مانده است جز روزه گرفتن؟

هوش مصنوعی: مدتی است که در آرزوی دیدن در خانه‌ات می‌سوزم، اما به خاطر فقر و تنگدستی، هیچ آبی برای رفع تشنگی‌ام در کوزه باقی نمانده است.

هوش مصنوعی: لطفاً آقا، با مهربانی اجازه دهید که این گدا دیگر نتواند از این به بعد گدایی کند.