شمارهٔ ٢٢١
ای دل آخر ترا که باد هوس
بر تن زار ناتوان باشد
کی توانی نهاد روی براه
چون گه کوچ کاروان باشد
خود گرفتم سبک روان گشتی
بارت ایدل چو بس گران باشد
چون کنی کی رسی بمقصد خویش
خاصه کاین راه بیکران باشد
لیکن ار خوی نیک همره تست
قطع این ره بیک زمان باشد
هر که میزان گران رکاب کند
اندرین ره سبک عنان باشد
هر فطیری که پخته ئی همه عمر
توشه راه توهم آن باشد
اطلاعات
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
ای دل آخر ترا که باد هوس
بر تن زار ناتوان باشد
هوش مصنوعی: ای دل، بالاخره تو را چه شده است که خیالات و آرزوهایت، بر جسم ناتوان و رنجور تو فشار میآورد؟
کی توانی نهاد روی براه
چون گه کوچ کاروان باشد
هوش مصنوعی: کسی نمیتواند به راحتی قدم روی زمین بگذارد، وقتی که در آن لحظه، کاروان در حال حرکت باشد.
خود گرفتم سبک روان گشتی
بارت ایدل چو بس گران باشد
هوش مصنوعی: من خودم را سبک و رها کردم، اما تو با بار سنگین خود دلتنگ شدی، چون وقتی بار سنگین میشود، کارها دشوارتر میشوند.
چون کنی کی رسی بمقصد خویش
خاصه کاین راه بیکران باشد
هوش مصنوعی: هرگاه بخواهی به هدف خود برسی، باید دقت کنی که این مسیر بسیار طولانی و بیپایان است.
لیکن ار خوی نیک همره تست
قطع این ره بیک زمان باشد
هوش مصنوعی: اما اگر خوی نیک در کنار تو باشد، قطعاً این مسیر به مدت طولانی ادامه خواهد داشت.
هر که میزان گران رکاب کند
اندرین ره سبک عنان باشد
هوش مصنوعی: هر کسی که به تلاش و سختکوشی بپردازد و در مسیری پرچالش گام بگذارد، در نهایت با تدبیر و آرامش به پیش میرود.
هر فطیری که پخته ئی همه عمر
توشه راه توهم آن باشد
هوش مصنوعی: هر گلی که در طول عمر خود میچینی، در واقع همان میوه تلاشها و زحمات توست که در مسیر زندگیات به کار میآید.