گنجور

شمارهٔ ١٨٢

هر که در صبح از بگه خیزی
در دل از مهر حق چراع افروخت
هر چه خاشاک راه او میشد
بر سر آتش فناش بسوخت
آدمی زاد را طریق معاش
باید از آدم صفی آموخت
آدم از ما بدانش افزون بود
او بهشتی بحبه ئی بفروخت
نقد را داد ز ابلهی بعضی
نسیه را کیسه طمع بر دوخت
نزد عاقل سزای بند بود
هر که مال از برای غیر اندوخت

اطلاعات

وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

هر که در صبح از بگه خیزی
در دل از مهر حق چراع افروخت
هوش مصنوعی: هر کسی که صبح هنگام از خواب برخیزد و در دل خود عشق به حق را شعله‌ور کند، معنای حقیقی زندگی را درک کرده است.
هر چه خاشاک راه او میشد
بر سر آتش فناش بسوخت
هوش مصنوعی: هر چیزی که مانع او می‌شد، در آتش نابودی‌اش سوخت.
آدمی زاد را طریق معاش
باید از آدم صفی آموخت
هوش مصنوعی: انسان باید الگوی زندگی و شیوه معیشت خود را از زندگی و رفتار انسان‌های بزرگ و نیکو یاد بگیرد.
آدم از ما بدانش افزون بود
او بهشتی بحبه ئی بفروخت
هوش مصنوعی: انسان به خاطر دانش و آگاهی‌اش برتر از دیگران است، اما او به خاطر یک لذت زودگذر، نعمت بهشت را رها کرد.
نقد را داد ز ابلهی بعضی
نسیه را کیسه طمع بر دوخت
هوش مصنوعی: برخی از افراد نادان برای نقد خود، به جای آنکه به موقع پرداخت کنند، در انتظار نسیه و وعده‌های بی‌پایه می‌نشینند و همچون دفتری در انتظار غنائم، کیسه‌ای از طمع برای خود فراهم می‌کنند.
نزد عاقل سزای بند بود
هر که مال از برای غیر اندوخت
هوش مصنوعی: هر کس که مال و ثروت را برای دیگران جمع‌آوری کند، سزاوار بند و محدودیت است در نظر فرد عاقل.