هوش مصنوعی: مدتی تلاش کردم تا ثروتی به دست آورم، اما در نهایت متوجه شدم که سودی از آن نمی‌برم و زیانش بیشتر است.

هوش مصنوعی: هرچه که آسمان به من داد، زندگی است که آن را نمی‌توان جبران کرد. فریاد زدن هم فایده‌ای ندارد، زیرا این عمر صرف چیزهای بیهوده شده است.

هوش مصنوعی: عمر از دست رفته و دارایی هم باقی نمانده است. اکنون زمان آن است که از همه غم‌ها دوری کنیم و از زندگی لذت ببریم.

هوش مصنوعی: در این دنیا، لحظه‌ای از عمرم را به پادشاهی دو جهان هم نمی‌فروشم، زیرا در چشمانم این دو جهان به اندازه‌ای کوچک و ناچیز است.

هوش مصنوعی: در دل این ویرانی که دارم، گنجینه‌های زیادی یافته‌ام. زیرا ضمیر من مانند دریاست که تماماً پر از جواهرات و زیورهای هنری است.

هوش مصنوعی: زمانی که به هنر قناعت دست یافتم، متوجه شدم که هرچه انسان هنر و استعداد بیشتری داشته باشد، درگیر مسائل و دردسرهای بیشتری خواهد شد.

هوش مصنوعی: از آغاز خوب و بد زندگی، هر چیزی که برایت پیش می‌آید را نادیده بگیر و غمگین نشو. به جای آن، خوش بگذرانی چون این دنیا همیشه در حال تغییر است و ماندگار نیست.