ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ١۵١

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>لطفی کن وز سگ صفتان آرزو ببر</p></div>
<div class="m2"><p>کاندر نهاد گرگ شبانی میش نیست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>هر جا که صیت مکرمت آنجا قویترست</p></div>
<div class="m2"><p>آواز طبل و حسرت روباه بیش نیست</p></div></div>

دیوان اشعار ابن یمین فریومدی - تصویر ۳۹۱

شمارهٔ ١۵٢

لطفی کن وز سگ صفتان آرزو ببر
کاندر نهاد گرگ شبانی میش نیست
هر جا که صیت مکرمت آنجا قویترست
آواز طبل و حسرت روباه بیش نیست

هوش مصنوعی: شاعر از ما می‌خواهد که از ویژگی‌های ناپسند و خوی بد سگ‌ها دوری کنیم، زیرا در واقعیت، گرگ‌ها هم نمی‌توانند شبانی از میش‌ها باشند. هر جا که نیکی و فضیلت وجود داشته باشد، قدرت و تاثیر آن بیشتر است. در نهایت، نغمه‌ی طبل و حسرت روباه تنها نشانی از بی‌وجودی و ناتوانی است.

شمارهٔ ١۵٠

شمارهٔ ١۵١

هوش مصنوعی: لطفی کن و از آرزوهای افرادی که به وفاداری سگ‌ها متکی هستند، دور شو؛ زیرا در وجود این افراد، نشانه‌ای از شجاعت و رهبری مانند گرگ وجود ندارد.

لطفی کن وز سگ صفتان آرزو ببر

کاندر نهاد گرگ شبانی میش نیست

هوش مصنوعی: هر کجا که نام و شهرت نیکوکاری باشد، آنجا صدای طبل و حسرت روباه کمتر به گوش می‌رسد.

هر جا که صیت مکرمت آنجا قویترست

آواز طبل و حسرت روباه بیش نیست

شمارهٔ ١۵١

اطلاعات

برگردان به زبان ساده