هوش مصنوعی: تو کسی هستی که عشق و توجه تو برای من دلنشین و خوشایند است. من هم کسی هستم که عشق تو برایم هم درد می‌آورد و هم درمان می‌کند.

هوش مصنوعی: من و تو هستیم عزیزم، وقتی که ماه تمام جلوه می‌کند، تو همان ماه هستی و من به تو نرسیده‌ام.

هوش مصنوعی: دنبال قد و قامت تو خیلی گشتم، اما کسی را ندیدم که به زیبایی و شکوه آن سرو بلند باشد، و فقط او به من نشانی از زیبایی و فنای وجودش را داد.

هوش مصنوعی: گل زیبایی تو همانند یک برگ حسن است و مانند بلبلان، برای من به خاطر شادی و زیبایی‌ات، آهنگ و نوایی به وجود آورده‌ای.

هوش مصنوعی: تو مانند شمعی هستی که در کنار دیگران جمع شده‌ای، پس بگو چرا باید همواره روزها بمیرم و شب‌ها بسوزم؟

هوش مصنوعی: حضور معشوق در دل من همچون بید در برابر باد است، زیرا از ترس آنکه شب جدایی دوباره گریبانم را بگیرد، آرامش ندارم.

هوش مصنوعی: اکنون چه فایده دارد که بگویند به کسی دل نده، حالا که خودم هم نمی‌دانم دل واقعی‌ام کجاست و چه دل‌هایی وجود دارد.

هوش مصنوعی: با اینکه در عشق من با تو ماجراهای زیادی وجود دارد، اما وقتی به چهره‌ات نگاه می‌کنم، همه چیز برایم آرام و زیباست.

هوش مصنوعی: هرچه تصمیم تو باشد، من راضی‌ام. می‌توانی ابن یمین را دعوت کنی یا او را بگویی برود.