ابن یمین » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۳۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>بر سپهر حسن رویش آفتابی دیگرست</p></div>
<div class="m2"><p>لیکن از شعر سیاهش سایبانی دیگرست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>زینت خوبان بگاه جلوه از زیور بود</p></div>
<div class="m2"><p>روی شهر آرای تو زیب و بهای زیورست</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>گفتم آرم در دهن ناگه لبت خندید و گفت</p></div>
<div class="m2"><p>ز آن نمیترسی که بگدازد نه آخر شکرست</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>با خرد گفتم که زیر سایه زلفش رخ است</p></div>
<div class="m2"><p>گفت میگویند اما آفتابی دیگرست</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>درد عشقش چون نهان دارم که بر رویم ز اشک</p></div>
<div class="m2"><p>شرح آنرا خوش خطی از سیم بر سطح زرست</p></div></div>
<div class="b" id="bn6"><div class="m1"><p>بس که هست ابن یمین را آرزوی وصل او</p></div>
<div class="m2"><p>یک سخن کز روی معنی گنجهای گوهرست</p></div></div>
<div class="b" id="bn7"><div class="m1"><p>استعارت کرد از درگاه شاهنشاه و گفت</p></div>
<div class="m2"><p>باز اندر دل تمنای وصال دلبرست</p></div></div>

شمارهٔ ۳۶

بر سپهر حسن رویش آفتابی دیگرست
لیکن از شعر سیاهش سایبانی دیگرست
زینت خوبان بگاه جلوه از زیور بود
روی شهر آرای تو زیب و بهای زیورست
گفتم آرم در دهن ناگه لبت خندید و گفت
ز آن نمیترسی که بگدازد نه آخر شکرست
با خرد گفتم که زیر سایه زلفش رخ است
گفت میگویند اما آفتابی دیگرست
درد عشقش چون نهان دارم که بر رویم ز اشک
شرح آنرا خوش خطی از سیم بر سطح زرست
بس که هست ابن یمین را آرزوی وصل او
یک سخن کز روی معنی گنجهای گوهرست
استعارت کرد از درگاه شاهنشاه و گفت
باز اندر دل تمنای وصال دلبرست

شمارهٔ ۳۴

شمارهٔ ۳۵

بر سپهر حسن رویش آفتابی دیگرست

لیکن از شعر سیاهش سایبانی دیگرست

زینت خوبان بگاه جلوه از زیور بود

روی شهر آرای تو زیب و بهای زیورست

گفتم آرم در دهن ناگه لبت خندید و گفت

ز آن نمیترسی که بگدازد نه آخر شکرست

با خرد گفتم که زیر سایه زلفش رخ است

گفت میگویند اما آفتابی دیگرست

درد عشقش چون نهان دارم که بر رویم ز اشک

شرح آنرا خوش خطی از سیم بر سطح زرست

بس که هست ابن یمین را آرزوی وصل او

یک سخن کز روی معنی گنجهای گوهرست

استعارت کرد از درگاه شاهنشاه و گفت

باز اندر دل تمنای وصال دلبرست

شمارهٔ ۳۵

اطلاعات