هوش مصنوعی: این خوشبختی را ببین که مردم خراسان به دست آوردند و این بزرگ‌منشی را مشاهده کن که از حمایت خداوند به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: آنها از شعله‌های درد و رنج مانند خضر در تاریکی غم، جان خود را به آرامش رساندند و آب حیات را پیدا کردند.

هوش مصنوعی: با توجه به وضعیت بدی که این گروه در آن غرق شده بودند، شگفت‌زده‌ام از اینکه چگونه توانستند به این موفقیت برسند.

هوش مصنوعی: با عقل و درایت به آن پیر دانا گفتم که از کجا جوانان این دیار که به سختی زندگی می‌کنند، چنین بخت و اقبال خوبی پیدا کردند؟

هوش مصنوعی: او گفت که آفتاب، برکت و نعمت خداوند را بر سر مردم خراسان افکنده و از این رو، زندگی و روزگارشان پر از خیر و برکت شده است.

هوش مصنوعی: کسی که در سرزمین‌هایی با تمدن و فرهنگ برجسته زندگی می‌کند، با شجاعت و مردانگی‌اش داستان‌های بسیاری از دلاوری‌ها و افتخارات را رقم زده است و همه دستان قهرمانان دیگر تحت تأثیر داستان‌های او قرار گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: شاهی که دین و ملت را پرورش می‌دهد، با ارادت و احترام به آستان او، برتری و عظمت را به دست آورده و به مرتبه‌ای بلند و والا دست یافته است.

هوش مصنوعی: در زمانی که کارهای دین و کشور در حال پیچیدگی است، دستی مانند دست موسی، در کارها حاضر و نجات‌بخش می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر آن پادشاهی که به دین و کشور اهمیت می‌دهد، روزی ببیند که اوضاع به هم ریخته و مردم در آشفتگی هستند، هرگز در این وضعیت شکیبایی نخواهد کرد.

هوش مصنوعی: این زمان به برکت عدالت او، کار و زندگی مردم به خوبی و نیکویی پیش می‌رود، به گونه‌ای که وصف آن حتی دشوار است.

هوش مصنوعی: جن و انس برای دیدن آصف، چشمی را گشودند که والی ملک سلیمان بود.

هوش مصنوعی: سالکان به راه امید، یعنی کسانی که به دنبال آرزوها و دستاوردهای خود هستند، حرص و طمع را از دل خود و از چنگ او رها کرده‌اند. آن‌ها هم از دریا و هم از خشک‌زمین بهره‌مند شده‌اند.

هوش مصنوعی: هنگامی که دلیران با اراده قوی خود به میدان آمدند، فضایی فراسوی محدودیت‌ها و مکان‌ها پیدا کردند.

هوش مصنوعی: در روز هیجا، مردم اهل معرفت دست او و نیز رمح (نیزه)‌اش را همچون ید بیضا (دست سفید) و مار ثعبان (مار بزرگ و خطرناک) یافتند.

هوش مصنوعی: در آسمان بزرگواریت، در زمان قحطی، انسان‌هایی با دست‌های سخاوتمند، دروازه‌های generosity را گشوده‌اند.

هوش مصنوعی: ابر نیسان به زیبایی و شکوهی که در آن روزگار وجود داشت، شبیه به گوهری است که با درد و اندوه، دلی شاد و چشمانی اشکبار به دنبال آن می‌گردند.

هوش مصنوعی: قدر، مهمان آسمان شد و او را در این دنیا به ظاهر پر زرق و برق چون هاله‌ای از ماه و خورشید یافتند.

هوش مصنوعی: هر روز برای مهمانی‌اش، بره‌ای را در تنور داغ آفتاب کباب کردند.

هوش مصنوعی: دنیا به مانند یوسف عزیز مصر است و اینجا شگفتی دارد، چنان که سپاه سلیمان، همه از جان خود عشق و زندگی یافته‌اند.

هوش مصنوعی: یک ذره از نور تفکر او بر آسمان تابید و به واسطه‌ی این نور، مردم درخشش خورشید را یافتند.

هوش مصنوعی: در زیر نور پرتوهای او، من مانند کوچک‌ترین پروانه‌ای هستم که در برابر شمعی طلایی که در این ایوان فیروزه‌ای جای دارد، قرار گرفته‌ام.

هوش مصنوعی: دشمنش با تیرهای آتشینش از آب میغ (نوعی پرنده) رسته است و در خلیج فارس، دریا و مرجان‌ها را دیده‌اند.

هوش مصنوعی: دشمنان او از دستورش سرپیچی می‌کردند، اما همه دوستانش فرمان او را با کمال رضایت پذیرفته بودند.

هوش مصنوعی: ای فرزند خسرو، می‌دانی که مردم جهان از خوبی‌های تو بهره‌مند شده و مانند باران بهار و ابرهای نیسان از فیض و رحمت تو بهره‌ور گشته‌اند.

هوش مصنوعی: هر کسی که در سایه محبت تو قرار گیرد، مانند ذره‌ای روشن و نمایان می‌شود و کارهای نامنظم او به خوبی و نظم درمی‌آید.

هوش مصنوعی: برای ستایش و تعریف باید به عمق دل ابن یمین رجوع کرد، زیرا گنج واقعی از دل‌های ویران و خالی پیدا می‌شود.

هوش مصنوعی: شاعر به وصف فضایل فردی می‌پردازد که شایسته ستایش است و می‌گوید که ستایشگری مانند تو باید نماینده شخصیتی باشد که لیاقت ستایش پیامبر محمد (ص) را دارد. در حقیقت، شخص مورد نظر از نظر صفات و ویژگی‌ها به قدری والا و برجسته است که می‌توان او را با بزرگ‌ترین مقام‌ها مقایسه کرد.

هوش مصنوعی: باد مانند گردانی است که در پیچ و خم چوب بازیگران حکمت حرکت می‌کند، مثل گوی‌هایی که هرکدام به دست قدرت تو به گردش درآمده‌اند.