ابن حسام خوسفی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>عنبر اثری ز فضله خامه توست</p></div>
<div class="m2"><p>بوی خط تو در شکن نامه توست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>چون فضله نحل سر به سر عین شفاست</p></div>
<div class="m2"><p>آن رشحه که اندر گلوی خامه توست</p></div></div>

رباعی شمارهٔ ۸

عنبر اثری ز فضله خامه توست
بوی خط تو در شکن نامه توست
چون فضله نحل سر به سر عین شفاست
آن رشحه که اندر گلوی خامه توست

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و عطر کلام و هنر نویسندگی اشاره دارد. او می‌گوید که نوشته‌ها و خط تو مثل عنبر خوشبو است و بویی ماندگار دارد. همچنین او از شفایت و لطافت کلام تو سخن می‌گوید و آن را با عسل مقایسه می‌کند که نشان‌دهنده زیبایی و جذابیت آثار توست.

رباعی شمارهٔ ۶

رباعی شمارهٔ ۷

هوش مصنوعی: عطر عنبر در اثر ناشی از آب و رنگ قلم توست و بوی handwriting تو در چین و شکن‌های نامه‌ات حس می‌شود.

عنبر اثری ز فضله خامه توست

بوی خط تو در شکن نامه توست

هوش مصنوعی: آنچه که در گلوی قلم توست، به مانند عسل از نظر طعم و خواص بی‌نظیر است، حتی اگر در ظاهر شبیه به چیزی بی‌ارزش به نظر برسد.

چون فضله نحل سر به سر عین شفاست

آن رشحه که اندر گلوی خامه توست

رباعی شمارهٔ ۷

اطلاعات

برگردان به زبان ساده